අනේ මන්දා බොලව් ගොඩ කාලෙකින් බ්ලොග් එක ලියන්නත් බැරි උනා..සාමාන්යෙන් මම බ්ලොග් එක ලියන්නෙ සතියකට සැරයක්.හේතුව මම සතියට දවස් 5 ක් ඉන්නේ කැම්පස් එකේ හොස්ටල් එකේ වීමයි.
වෙනදා සිකුරාදා හවස තමයි අලුත් කතාවක් ලියලා බ්ලොග් එක අප්ඩෙට් කරන්නේ.ඒත් එන සතියේ ඉඳන් ඒකටත් බඩු හම්බු වෙනවා.සෙනසුරාදාත් දවල් වෙනකන් තියනවා හැමදාටම යුනි එකෙන් අවුට් වෙනකන්ම.අපේ යුනි එකේ ක්‍රමය තමයි ඒක..දිගටම පුලු පුලුවන් විදිහට අනිවා ලියන් යන්නම්...
අනේ මන්දා ගොඩ දවසකින් ලියන්න බැරි උනා. ගිය සතියේ සිකුරාදා කලිනුත් ආවා.. ඒත් ලියන්න බැරි උනා.. ඒ මම ඒ දවස් වල හිටි මානසික මට්ටම එච්චර හොඳ නැති නිසා.. ඒ මම කවදාවත් මගෙ බ්ලොග් එකේ කියපු නැති කතාවක් මට තියෙන නිසා...
මාස ගානක් පස්සෙන් ගිහින් සෙට් කර ගත්තු ඒ මගෙ පුංචි කෙල්ල ගැන.. මගේ ඒ ආදර කතාව ගැන මම හෙමිහිට බ්ලොග් එකේ ලියන්නම්.ඒත් මම දුකින් ඉන්න හේතුව කියන්නම්.
මගෙ ආදර කතාව කෙටියෙන් කියනවනම් මට වයස අවුරුදු 21-22 අතර දොලනයක්.
ඉගෙනගන්නේ කොළඹ කැම්පස් එකේ.මගෙ කෙල්ලට වයස අවුරුදු 17 යි.. බාල අපරාද කියන්න එපා.. එයා 1994 ජනවාරි වල.. ඒ නිසා 2012 A/L කරන්නේ.
එයා O/L කරනකන් හිටියේ අපේ ගෙවල් පැත්තේ.O/L ඉවර වෙලා ඉන්ග්‍රීසි පන්තියකට යන කාලෙයි මම පස්සෙන් ගියේ.ඉස්සර හිටියේ ගෙවල් ලඟ උනාට දැන් ඉන්නේ මම ඉන්න පැත්තෙ ඉඳන් කිලෝ මිටර් 60-70ක් දුරින්...
සෙට් කර ගත්තු විදිහ මම ටිකෙන් ටික කියන්නම් බ්ලොග් එකේ.. අද කියන්නම් මම අප්සට් එකෙන් ඉන්න වෙච්ච හේතුව.
ගිය සෙනසුරාදාට කලින් සෙනසුරාදා අපේ ගෙදරින් පොඩි ට්‍රිප් එකක් ගියා බදුල්ලේ.ඒකට මම ගියේ නැහැ. ඒ කට හෙතුව උනේ මම කලින්ම මගෙ කෙල්ලව බලන්න යන්න ඒ සෙනසුරාදා දවස ෆික්ස් කරගෙන තිබුන නිසා.
යන්නේ නැති එකට මම තාත්තගෙන් සිකුරාදා හවස බැනුම් අහලත් හිටියේ.ඒ පලවෙනි හේතුව.දෙවෙනි හේතුව තමයි මම ක්‍රිඩාවක් විදිහට කරාතේ ක්‍රිඩාව කරන කෙනෙක්.පන්තිය තියෙන්න සෙනසුරාදා හවස.කෙල්ලව බලන්න යන්න හිතාගෙන හිටපු නිසා කරතේ "සෙන්සෙ" ට කලින් දා කෝල් කරල මට එන්න වෙන්නෙ නැහැයි කිව්වා.
මගේම කරුමෙට පන්තියෙ ඉන්න සීනියර්ම එකා මමයි.එන්න වෙන්නේ නැහැයි කියපු ගමන් "සෙන්සෙ" ත් මට දෙහි කපාගෙන කපාගෙන ගියා. ඒක නිසා ඔය ඔක්කොම මළත් දරාගෙන බොහොම අමාරුවෙන් කෙල්ලව බලන්න යන්න සැදී පැහැදී දතයි කටයිත් මැදගෙන මම බලන් හිටියා.
කොහොම හරි ඔන්න දැන් සෙනසුරාදා දවස උදා උනා ඒ අප්‍රියල් 30 වෙනිදා.ඔන්න මම උදේ පාන්දරම නැගිටලා මෙයාට මැසේජ් එකක් දාලා ඔන්න මම දැන් එනවා කියල මැසේජ් එකක් දැම්මම මෙන්න මේකී රිප්ලයි එකක් එවනවා
"අනේ අයියේ එන්න එපා අද රුවිනිගේ නංගිත් එනවා අපිත් එක්ක ක්ලාස් යන්න.එයා වෙනදට ක්ලාස් යන යාලුවා ආයේ ක්ලාස් යන්න එන්නේ නැහැයි" කියලා.
රුවිනිගේ කිව්වේ එයාගේ හොදම යාලුවා. ඊට පස්සේ මම කිව්වා කමක් නැහැ.මම ඇවිත් නංගි බස් එකෙන් බහිනකන් බස් එකේම ඈතට වෙලා ඉන්නම් කියලා.එයා ක්ලාස් යන මුලු ගමනාන්තයෙන් බාගයක් දුරදී යාළුවගේ නංගි බහිනවා.
ඊට පස්සේ මෙයා ආයේ එවනවා
"එපා අයියේ.රුවිනිගේ සම්බන්දයත් එයාලගේ අම්මට ටිකක් ආරංචි වෙලා අද රුවිනිගේ අම්මත් අපිත් එක්ක එන්න පුළුවන්" කියලා.
ඕක ඇහුවම මට මළම පැන්නා.ඇයි යකෝ මම තනියම දවස් දෙකක් තිස්සේ දැන්ගෙදර ඉන්න ඕනේ.මේකී නිසා හත් අතේ බැනුම් අහලා දැන් මේකී කියනවා එන්න එපා කියලා.මට මල පැන්න පාර මම මේකිට බැනලා මැසේජ් එකක් දැම්මා.
ඒ බැනිල්ලට "තමුසේ" කියන වචනේ 5-6 පාරක්ම පාවිචිචි උනා.මම බනින කොට මෙයා "හ්ම්" ගගා රිප්ලයි එව්වා.ටිකකින් කියනවා
"මං කැමති නැහැ බොරුවට බැනුම් අහන්න.ඔයාට මම කියන එක තේරෙන්නේ නැහැ අපි මේක නවත්තමු" කියලා..
යකෝ යාළුවෙලා මාස 7 කටත් වැඩියි මේකී නවත්තන්නම හදනවා මම බැන්න එකට අවුල් ගිහිල්ලා.. කොහොම හරි දන්නා කියන වැඩ කෑලි දාලා වැඩේ ශේප් කරගත්තා.මෙයා ක්ලාස් යනවා කිව්වා.යන මග දිගටත් එහෙන් මෙහෙම් ටිකක් විතර මැසේජ් කලා.
ඒත් ඕනෑවට එපාවට වගේ.හවසත් හරියට මැසේජ් එකක් නැහැ.මම බැරිම තැන හවස ගැහුවා මගේ දන්නා කියන වැඩ කෑලිත් දාල බොක්කට වදින්න මැසේජ් එකක්.ඒක යවලා ටික වෙලාවකින් මේකී රිප්ලයි එකක් එවනවා
"අනේ වෙච්ච වැරදි වලට මට සමාවෙන්න අයියේ.ඒත් හම්බු වෙන්න විදියක් නැති නිසානේ අද කිව්වේ තේරුම් ගන්නකො" කියලා.
කොහොමත් කෙල්ලන්ගේ වැරදිත් අපේම Account එකට දාගත්තේ නැතිනම් වැඩේ අංජබජල් නිසා මම කිව්වා
"ඔයාගේ වරදක් නැහැ පැටියෝ මමයි වැරැද්ද කලේ සමාවෙන්න" කියලා.
කොහොම හරි වැඩේ එතනින් ශේප් උනා.කොහොම හරි ඉරිදා, සදුදා, අගහරුවාදා දවස් ටික ශේප් එකේ මා එක්ක මැසේජ් කර කර කතා කර කර හිටියා.ඒත් එකපාරට බදාදා ඉස්කෝලේ ගිහින් ආපු කෙනා මැසේජ් කලේ ඕනාවට එපාවට වගේ.
මං ඊට පස්සේ කිවා "
ඇයි ඔයා අද අමුතුවෙන්" කියලා.මේකී කියනවා
"මගේ හිතේ කාලෙක ඉදන් ලොකු ප්‍රශ්නයක්" කියලා.මං කිව්වා මට කියන්නකෝ අපි විසදුමක් හොයමු ඒකට කියලා.මෙයා කියනවා
"බැහැ ඒක ඔයාට දුක හිතෙන දෙයක්" කියලා. මම කිව්වා
"කමක් නැහැ කියන්න මට දරා ගන්න පුළුවන්" කියලා.
ඊට පස්සේ මේකී මැසේජ් එකක් එවනවා
"එදා මම අපේ සම්බන්දෙ නවත්තන්න ගත්තු තිරණය.ඒක වෙනස් වෙලා නැහැ අයියේ" කියලා.මං ඇහුවා
"ඇයි ඒ" කියලා.
මෙයා කියනවා
"මම දන්නේ නැතිලු.හිත කියන්නෙම නවත්තන්න කියලලු.ඒක නිසා අපි හොදින් වෙන් වෙමුලු." මාව නිකන් කර කෝලා අත ඇරියා වගේ උනා.
ඇයි යකෝ.
කෙල්ලෙකුගෙන් එකපාරකුත් බූට් එකක් කාලා......
යාලු වෙන්න අවුරුදු ගානක් බලන් හිටිය කෙල්ලත් වෙන එකෙක් එක්ක සෙට් වෙලා මදිවට මෝඩ කමට සිරාවට තවත් එකියෙකුට ලව් කලා නිසාද මෙහෙම කෙල වෙන්නේ මටම කියලා.
අන්තිමට එයා අපේ ආදරයේ අන්තිම මැසේජ් එකත් එව්වා.ඕක ඔහොම උනේ දෙවැනි පාරට.පලවෙනි පාරත් ඔය නංගි නිසාම ඔහොම දෙයක් උනා.එදත් මම ශේප් කරගත්තා.ඒත් අද අතිශය දරුණු වෙලා තත්වය.ඒ කතාව හිමිහිට අදර කතාව මුල ඉදන්ම දාන කොට දාන්නම්.
අන්තිමට මම මැසේජ් 15 ක් විතර එක දිගට එක එක එව්වා කියලා මැසේජ් දාලා යන්තම් වැඩේ ගොඩ දාගහ්තා... ඒක මගේ හැකියාවද නොහැකියාවද කියන්න මම දන්නේ නැහැ.ඒත් මට මාරම අවුල් උනා
සිද්දියට.කොහොම හරි ආයෙමත් ශේප්.ඒත් පොඩි කාලේ ඉදන්ම මොකක් හරි සිද්දියක් උනාම මට ඒ සිද්දිය වටේ ලොකු ප්‍රශ්න ගොඩක් ඇති වෙනවා.මට හිතුනු එකම දේ
"මෙයාට වෙන කොල්ලෙක්වත් සෙට් වෙලාද කියන එක" ඒත් මට කෙල්ලව විශ්වාසයි.ඒක නිසා කට පියන් හිටියා.
කොහොම හරි මැයි 5 බ්‍රහස්පතින්දා මෙයාට ඉස්කෝලේ සීල ව්‍යාපාරයක් තිබ්බා.මෙයා ගිහින් ඇවිත් හවස සාමන්‍යය විදිහටම මැසේජ් කළා.ඒත් සිකුරාදා ඉස්කෝලේ ගිහින් ආව ගමන් කියනවා මැසේජ් එකකින්
"අයියේ මට ලොකු ප්‍රශ්නයක්" කියලා.මං
"මොකක්ද පැටියෝ" කියලා ඇහුවා.
මේකී කියනවා "අයියේ සීල ව්‍යාපාරයට ඊයේ අම්ම ආව-තේව වලට ගිය වෙලේ (එයා මට කලින් දවසේ කිව්වා එයාලගේ පන්තියේ ආවතේව වැඩවලට අම්මයි එයාගේ හොදම යාලුවෝ දෙන්නගේ අම්මලටයි ටීචර් එන්න කියලා තිබ්බේ කියලා) ටීචර් අම්මලට කියලා පන්තියේ ගොඩක් කෙල්ලෝ කොල්ලෝ එක්ක යාලුයි.ඉගෙනීමත් කඩා කප්පල් කරගන්නවා කියලා.
අම්ම ඊයේ රෑ මම ඔයාට මැසේජ් කරනවා දැකල ඕක කියලා මට බැන්නා.බැනලා කිව්වා ඔයත් එහෙම කෙනෙක් එක්ක යාලුනම් ඒක නවත්තන්න A /L කරාට පස්සේ ඕන එකක් කර ගන්න" කියලා. මං ඇහුවා
"දැන් ඔයා කියන්නේ මේක නවත්තමුයි කියලද" කියලා.
මේකී කියනවා
"ඔව් අයියේ මට අම්මට බොරු කරන්න බැහැ අම්මව රවට්ටන්න බැහැ" කියලා.මං කිව්වා
"එහෙනම් මම ඇවිත් අම්මට කතා කරන්නද" කියලා.(මොකද ඔය සිද්දිය ගැන අපේ අම්මයි අක්කයි දන්නවා.තාත්තනම් දන්නේ නැහැ.අපේ අම්මනම් මට මොකුත් කිව්වේ නැහැ.අනික කෙල්ලගේ අම්මටත් මට අකමැති වෙන්න තරම් හේතුවක් නැහැ).
මෙයා කියනවා "
එපා අයියේ.අම්ම කැමති උනත් මම තාම A /L කරලා නැති නිසා කැමති වෙන්නේ නැහැ කියලා.ඔයා මං වෙනුවෙන් තව අවුරුදු එකහමාරක් ඉවසන්න" කියලා.
"මට දැන් ෆෝන් ඒක ක්ලාස් ගෙනියන්න දෙන්නෙත් නැහැ.ආයේ හම්බුවෙන්න වෙන්නෙත් නැහැ අයියේ" කියලා.
අවුරුදු එකහමාරකින් ආයේ පටන් ගනීවිද බොලව් දැන් නවත්තලා.මං කිව්වා
"එහෙනම් මෙහෙම කරමු කතා කරන්නත් ඕනේ නැහැ, හම්බු වෙන්නත් ඕනේ නැහැ,වෙනද වගේ දවසට මැසේජ් 80 ක් විතර එවන්න ඕනෙත් නැහැ ඒත් දවසකට මට මැසේජ් 10 ක් වත් එවන්න" කියලා."
ඕක පස්සේ හරියාවි එතකන් ඉවසල ඉන්න" කියලා..
යන්තන් නවත්තන්න හදපු කෙල්ල ඒකට කැමති උනා..මම සිද්දිය අපේ අම්මට කිව්වම අම්මා කිව්වේ පොඩ්ඩක් ඉවසල ඉන්න.ට්කක් ගණන් උස්සල ඉන්න එතකොට හොයන් ඒවි කියලයි.ඒත් මට ඉන්න බැහැ බොලව් එහෙම..
ඒත් මට තිබ්බා පොඩි ප්‍රශ්නයක් තිබ්බා ඇයි මෙයා එකපාරට ඔහොම ඔහොම වෙනස් වෙන්නේ කියලා.මම කලේ එයාගේ හොදම යාලුවා රුවිනිගේ කොල්ලට කෝල් කරපු එක.මම ඌට කෝල් කරලා ඇහුවා ***** ට කොල්ලෙක්වත් සෙට් වෙලාද මල්ලි මෙහෙම මේකී පාට මාරු කරන්නේ" කියලා.
ඌ කියනවා
"ඉස්සරනම් අයියේ ගොඩක් කොල්ලෝ යාලු වෙන්න ඇහුවා.ඒත් දැන් ඔක්කොම දන්නවා කොල්ලෙක් ඉන්නවා කියලා ඒක නිසා කවුරුත් යාලුවෙන්න අහන්නේ නැහැ.මං දැනුවත්වනම් එහෙම කෙනෙක් නැහැ ඉන්නවනම් ඉසුරිකාට වත් කියනවනේ" කියලා.
කොහොම හරි නංගි එයාල එක්ක ගිය කතාවයි, ටීචර් අරම බැන්නා කතාවයි ඇත්ත කියලා ඌත් අනුමත කළා.කොහොම හරි ඒ සිකුරාදා මැසේජ් එව්වේ 10 ක් විතර,සෙනසුරාදත් එහෙමයි.ඉරිදා ඉදන් දැන් ටික ටික චරි චුරුව අඩු වෙලා දැන් වෙද්දී දවසට මැසේජ් 50-60 ක් එවන තත්වෙට හරි ගිහිල්ලා.ඒත් හම්බු වෙන්න සහ කතා කරන්න තහනම්.
කලාතුරකින් තමයි කතා කරන්නෙත්.ඒත් මම හිතනවා ඒකත් තව ටික දවසකින් හරියාවි කියලා.. ඒත් මට නම් දැන් ඕන එකක් මම මෙයත්
සශිනි කල වැඩේම මට කරාවි කියලා හිතුනා .ඒත් දැන් එහෙම දෙයක් උනත් කමක් නැහැ කියලා හිත හදා ගත්තා.
වෙන දෙයක් වේවි.මේක කියෝපු කව්රු හරි මගේ හිත හැදෙන්න මොනා හරි කියලා පලයල්ලා ඒක මට ලොකු ශක්තියක් වේවි.හිතේ අප්සට් එකටමයි මොකුත් ලිව්වේ නැත්තෙත්.කිසිම බ්ලොග් එකකට කමෙන්ට්
කරන්න තියා කියවන්නවත් හිතුනේ නැහැ බොලව්.ඒකට සමාවෙයල්ලා.
දැන් හිතට ටිකක් ෆිට් ඒත් හිත හැදෙන්න මොනා හරි කියපල්ලා කෙල්ල සිරාවට බූට් ඒක තිබ්බොත් එදාට ඒ වචනත් මට උපකාරයක් වේවි කියලා හිතනවානම් විතරක්.
මේ ලංකාවේ මට කෙල්ලෙක් හොයාගන්න බැරි කමක් නැහැ පොර ටෝක් නෙමෙයි .ඒත් මම කැමති නැහැ කෙල්ලෝ මාරු කරන්න ඒකෙන් පේන්නේ අසාර්ථකත්වයක්....
ප.ලි:- මට හෙන ගහල ගියත් කමක් නැහැ.අද උදේ පාන්දර දැන ගත්තා අපේ "ඉලන්දාරියා" නුවර ඉස්පිරිතාලේ දැඩි සත්කාර ඒකකයේ කියලා.මොලයේ කරපු සැත්කමකින් සිහිසුන්ව දැන් කියලා.මේක කියෝන එකේ හරි ඉන්නවනම් හදවතින්ම ප්‍රර්ථනා කරපන් ඌට ඉක්මන් සුවය ලැබෙන්න කියලා...
අපිට මේ වෙලේ කිසි දෙයක් කරන්න බැරි උනත් අපේ ප්‍රාර්ථනාවෙන් වත් අපේ සහුර්දයාට ඉක්මන් සුව ලැබේවි.වචනෙකට කරන්න පුළුවන් බලපෑම ගොඩක් ලොකුයි බොලව්...
