tag:blogger.com,1999:blog-24163228547305640252024-02-02T19:16:52.887+05:30අපරාජිතයා :::: Aparajithaya"ළඟම යාලුවෙකුටවත් කියන්න බැරි හිතට දැනෙන දේවල් මගේ පාඩුවේ ඔහේ ලියනවා......"අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-77110329830449929432012-07-13T14:02:00.007+05:302012-07-18T18:42:11.651+05:30පොඩි කාලේ ඉඳන්ම හැම වැඩක් බාගෙටම කරපු හැටි<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnQvHeQhnV7EGXP9ticPnmjy-vTCMBEuP-Kh5gQDnKfnLLOgJ4FrBhvwXG0mY4A5YVAB_95JZ6opioEPGzacfocb5rZ1yBpHzNk8g3MitDNRLhVb3XUy8MNESB5ANyKqM6zlgrrmmqmDXI/s1600/1046553-Cartoon-Woman-With-A-Messy-Living-Room-Poster-Art-Print.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnQvHeQhnV7EGXP9ticPnmjy-vTCMBEuP-Kh5gQDnKfnLLOgJ4FrBhvwXG0mY4A5YVAB_95JZ6opioEPGzacfocb5rZ1yBpHzNk8g3MitDNRLhVb3XUy8MNESB5ANyKqM6zlgrrmmqmDXI/s320/1046553-Cartoon-Woman-With-A-Messy-Living-Room-Poster-Art-Print.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
වැදගත් දේවල් විතරක් බ්ලොග් වලින් හොයන බ්ලොග් කියවන ගොඩක් දෙනෙක් ඉන්නවනේ.... එහෙම අය වැරදිලාවත් මේ පැත්තට ආවනම් මේ ඒ අයටයි කියන්නේ මේක මේ මෙලෝ රහකට නැති වැදගැම්මකට නැති ගූ 7 පට්ට පජාත පෝස්ට් එකක් වල් පල් ටිකක් දාලා ලියපු... ඔන්න කලින් කියලම පටන් ගත්තා.එහෙම ආවනම් වෙන එකක් කියගන්න වටිනා කියන වෙලාව නාස්ති කොර ගන්නේ නැතුව....<br />
<br />
<span style="background-color: white;">පුංචි කාලේ ඉඳන්ම මම හරියකට කියලා කරපු වැඩ තියෙන්නේ බොහොම අතලොස්සයි වැඩිමනක් තියෙන්නේ බාගෙට කරපු වැඩ ගොඩාක්... අද කියන්න යන්නේ අන්න ඒ වගේ මම බාගෙට අත ගහලා නවත්තලා දාපු දේවල් ගැන ආවර්ජනයක්......</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">පුන්චිම කාලේ ඉස්කෝලේ දි මම හිටියේ සිල්ගත්තු උපාසකයා වගේ මෙලෝ භාහිර වැඩක් කලේ නැහැ..... කොහොමින් කොහොම හරි අර <span style="color: red;"><b>දැන් කාලේ අම්මලගේ විභාගේ මට මතක විදිහට අපේ කාලේ ඒකට කිව්වේ පහේ ශිෂ්යත්වේ කියලයි...</b></span> ඔන්න ඕක එහෙමත් පාස් වෙලා කොරලා 6 වසරට පාස් උනා කියහන්කෝ අන්න ඊට පස්සේ තමයි මට භාහිර වැඩ කරන්න ඕනෑ කියලා පොඩි උණක් ගත්තේ..... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">එහෙම මොනවා හරි කොරන්න ඕනැයි කියලා ඉන්න කොට තමයි <span style="color: blue;"><b>ගෙදරින් මට වයලින් එකක් අරන් දුන්නේ ගහපන් ඕක කියලා බුම්මට්ටා වගේ නිකන් ඉන්නේ නැතුව....</b></span> ඉගෙන ගන්න ගියේ ලංකාවේ බහුතරයක් සංගීත ප්රවීනයොත් එක්ක කරට අත දාගෙන ඉන්න තරමටම වැඩකරුවෙක් වෙච්ච ටිකක් වයස සංගීත ගුරුවරයෙක් ගාවට.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ගිහින් ගැහුවා වයලින් ඔය ගැහිල්ල ගැන කියලා වැඩක් නෑ රාග ගත්තම ඒකේ යන්ත්ර ගීත කියයි, තාන් කියයි,සර්ගම් ගීත කියයි, මධ්යය ළය ගීත කියයි එක එක විකාරා දැන්නම් මතකත් නෑ... හැමදාම ඒ කාලේ බැණුම් නම් නොසෑහෙන්න ඇහුවා ප්රැක්ටිස් කොරන්නේ නැහැයි කියලා...... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: red;"><b><i>වයලින් එකක් අරන් දීලා මාව අමාරුවේ දාන්න ගෙදරින් හිතුවා මදි එව්වා කොහෙද මාත් එක්ක මම සැලුනේ නෑ</i></b></span> හැමදාම බැනුම් අහ අහා ගැහුවා වයලින් අවුරුදු 5ක්... කොහොම හරි වයලින් එක්සෑම් දෙකකුත් කලා ඒත් විශාරද එක්සෑම් එක කර ගන්න බැරි උනා. ඒ ඕ ලෙවල් ඉවර උන ගමන් ඒ ලෙවල් නිසා මම වයලින් එක කාමරේ මුල්ලකට ඔබපු නිසා.....</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">දැන්නම් වයලින් එකේ කෑලි.... ගට් එක ( වයලින් එකේ තත් ටික වයලින් එකට සම්බන්ද කරලා තියන පොඩි තන්තු වලින් හදපු කෑල්ලක්) තත් 4 ම කෑලි. කොටින්ම බෝ එක(වයලින් එක ගහන්න ගන්න කෝටුව වගේ එකට කියන්නෙ බෝ එක කියලා) අන්න එකේ කෙඳි ටික දිරලා..... <b><i><span style="color: blue;">දැන්නම් මට කවුරු හරි වයලින් එකක් දුන්නොත් ගහපන් කියලා තත් ටික අල්ල ගන්නවත් මතක නෑ...</span></i></b> අන්න මගේ බාගෙට වැඩ කිරිල්ලේ හැටි අවුරුදු 5ක් වයලින් ගහපු ගැහිල්ල වතුරේ ගියා මගේ තියන නොසන්ඩාල කම නිසා..... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ඒ කාලේම ඒ කිව්වේ 6 වසරෙදිම ඉස්කෝලෙන් එක්කන් ගියා <i><b><span style="color: red;">පීනන්න ඉගෙන ගන්න කැමති අයට ස්විමින් උගන්නන්න කටුනායක ගුවන් හමුදා කඳවුරේ ජල තටාකයට</span></b></i>.... මම හිතන්නේ අවුරුද්දක් විතර යන්න ඇති.... කොහොම හරි එක එක කඩා කප්පල් කාරී ක්රියාවන් නිසා වැඩේ හබක් උනා... ඊට පස්සෙත් මම පීනන්න ඉගෙන ගන්න සෑහෙන්න ට්රයි එකක් දුන්නා එක එක තැන් වලින් ඒත් ජන්මෙට වඩා පුරුද්ද ලොකු කම නිසා වෙන්න ඇති එව්වා ඔක්කොම ලත් තැනම ලොප් උනා.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">දැන් මට ආඩම්බරයෙන් කියන්න පුලුවන් මට තවමත් දියේ තියා ගොඩවත් පීනගන්න බැහැ... ටිකක් විතර පුලුවන් හැබැයි ඒකත් දැන් පුලුවන්ද දන්නේ නැහැ මොකෑ 2005 න් පස්සේ ඇලකට දොලකට තියා ස්විමින් පූල් එකකටවත් බැහැලා නැහැ නාන්න කියලා.... අන්න මගේ හැටි...... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">කොහොම හරි ස්විමින්ග් කෙරුවාව අප්සට් ගිය නිසා ක්රීඩාවක් කියලත් මොකක් හරි කරන්න ඕනෑ නිසා මම ගියා වොලි බෝල් (අත් පන්දු) ගහන්න.. <b><i><span style="color: blue;">මතක හැටියට ලංකාවේ ජාතික ක්රීඩාව මයේ හිතේ ඒ කාලේ... දැන්නම් අර සෙට් එකක් වට වෙලා බෝලෙකට පොර කන රගර් ද මොකක්ද මගුලක්නේ ජාතික ක්රීඩාව වෙන්න යන්නේ(දන්නෝ දනිති)....</span></i></b> </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">කොහොම හරි වොලි බෝල් ගහන්න ගියේ 7 වසරදි විතර.ඒ කාලේ ඔව්වා කරන්න හේතුවක් තිබ්බා.... මම තමයි පන්තියේ හිටිය මිටිම පුන්චිම එකා... <span style="color: red;"><b><i>උස යන්න ඕනේනම් ස්විමින්, වොලි බෝල් වගේ එකක් කරන්න කියලා හැමෝම කිව්ව නිසයි ඔව්වට ගියේ...</i></b></span> මම හිතන්නේ මගේ ඒකීය ස්වෛරී භාවයද මොකක්ද එක කඩා කප්පල් කරන්න එක එකා ඒ කාලේ ගහපු කුමන්ත්රණද කොහෙද... ඒ කාලේ කැරට් කකා පැන පැන ගිය හින්දා ( හාවා උන නිසා) අහු උනා... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">කොහොමින් කොහොම හරි වොලිබෝල් ගැහිල්ල ගහන්න ඇති මාස 6 ක් විතර... <b><i><span style="color: blue;">මොන උස යැවිල්ලක්ද හිටියටත් වඩා මිටි වෙලාද මන්දා කිය කියා දානෙටයි, මලගෙවල් වලදියි හම්බු වෙන වේයෝ ටික කියන්න ගත්තම</span></i></b> මට එපා උනා...</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">වොලි බෝල් ගැහිල්ලත් හරි සමහරදාට ඩෑෂ් බ්ලොක් කරද්දි අත් දෙක තැලෙනවා අම්බානෙට, වොලි පාස් කරද්දි ( අර ඇඟිලි තුඩු වලින් ඩැෂ් එක ගහන්න බෝලේ උස්සලා දෙන්නේ ඒකට කිව්ව නම ඕක මතක හැටියටනම්) ඇඟිලි උලුක්කු වෙනවා.... ඔව්වා වලින් පෝරියල් කාලම එපා උනා.... ගැහුවා වොලි බෝල් අන්තිමට මාස 6ක් විතර ඒකත් බාගෙට නවත්තලා දැම්මා.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ඊට පස්සේ ඔන්න ඔය කාලෙම ආවා ඉස්කෝලෙට <b><i><span style="color: red;">කටුනායක ගුවන් හමුදා බාලදක්ෂ කණ්ඩායමට ළමයින් බඳෝ ගන්නවයි කියලා</span></i></b>.... නිකන් නලියනවා නලියනවා වගේ නිසා ඉන්න බැරි කමට ගියා ගුවන් බාලදක්ෂයෙක් වෙන්න කියලා හිතන්.... <b><i><span style="color: #38761d;">හැබැයි දෙයක් පිළිවෙලට කරන්න, කලට වෙලාවට වැඩක් ඉවර කරන්න, නීට් එකට ඇද පැලදගෙන ඉන්න,උයන්න පිහන්න, කොටින්ම සෞඛ්යය කියලා දෙයක් දැන් මට තියෙනම් කිව්වත් වගේ කොටට නිය පොතු ටික කපලා, සපත්තු එහෙම පොලිශ් කරලා දත් මැදලා කොණ්ඩේ හිටන් පීරගෙන පිලිවෙලට මිනිහෙක් වගේ ඉන්න නම් ඉගෙන ගත්තෙ එතනින් තමයි...</span></i></b> </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ඒ නොසෑහෙන්න ගුටි කාලා.... කම්මුල් ඉදිමිලා තියෙන්න ඇති සමහර දවස් වලට... ඒත් එතනින් ජීවිතෙට එකතු වෙච්ච දේවල්නම් අදටත් වටිනවා.... කිව්වත් වගේ බාලදක්ෂ කලා, කැම්පෝරි ජම්බෝරි ගියා නොසෑහෙන්න අත්දැකීම් ගොඩාක් ජිවිතෙටත් එකතු කරගත්තා..... ඒත් ඒකත් බාගෙට අවුරුදු තුනහමාරක් විතර කරන්න ඇති මගේ හිතේ.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><i><span style="color: blue;">බාලදක්ෂ රැහැන ( බාලදක්ෂ පාඨමාලාවේ ජනාධිපති පදක්කම දක්වා යද්දි මැද තියෙන මට්ටමක් රැහැන කිව්වේ) වෙන්කන් කරලා </span></i></b>ගුටි කන්න බැරිම තැන ගෙදරට බොරු 100ක් විතර ගොතලා ඒකත් බාගෙට නැවැත්තුවා.... ඒ කාලේ ඇතුලේ වෙච්ච දේවල් ඉස්සරහට ටික ටික ලියන්නම්කෝ... මම කලිනුත් ඒ ගැන පෝස්ට් 4ක් දැම්මා මතකයි.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">කොහොමින් කොහොම හරි ඔහොම ඉද්දි<b><i><span style="color: red;"> 9 වසරෙදි විතර ආවා ක්රිකට් ඇම්මක්... ඒ කික් එකට අපේ සෙට් එකක්ම ගියා ක්රිකට් ගහන්න...</span></i></b> මගේ මොකෝ අතින් පයින් යනවයි කියලයෑ මාත් ගියා ක්රිකට් ගහන්න කියලා ඒ ගැහිල්ලත් ගහන්න ඇති උපරිම අවුරුදු එකහමාරක් විතර ලෙදර් බෝලෙන් 3-4ක් කාලා ඇඟිලි කඩන්, සමහර එව්වා උලුක්කු කරන් අන්තිමට ක්රිකට් ගැහිල්ලත් නවත්තලා දැම්මා බාගෙටම...... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">කොහොම හරි ඔය කාලෙදිම තමයි ඉස්කොලේ ශිෂ්යය නායකයෙක් වෙලා ඉඳගෙන ඉල්ලන් ටින් කිරි ගාගත්තෙත්.... ඒකෙත් හිටියා 9, 10 , 11 කියන වසර තුනම... ඒත් සමාන්යය පෙළ කරලා ඉස්කෝලෙන් උස්ස පෙළ කරන්න වෙනත් ඉස්කෝලෙකට ගිය හින්දා ඒකත් වැඩක් උනේ නැහැ.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">අදටත් ඉස්කොලේ ප්රිෆෙක්ට් කෙනෙක් වෙලා හිටියා කියලා ඔප්පු කරන්න සහතිකයක් වත් මන් ගාව නැහැ... <b><i><span style="color: blue;">බැජ් පළදවද්දි ඉතුරු වෙච්ච ඡායාරූප ටිකකුයි, බැජ් කියලා එල්ලපු බෙලෙක් කෑලි 3 කුයි, මිහිරි අමිහිරි මතක සටහන් පොදියකුයි ඇරෙන්න....</span></i></b> කොහොම හරි අන්තිමට ඒකත් බාගෙට කලේ..... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">කොහොමින් කොහොම හරි ඒ ලෙවල් කරද්දි පිස්සු මර ගාත ඔක්කොම නවත්තලා ෆුල් ටයිම් ඉගෙනීමම කල නිසා බාගෙට කරන්න වැඩ වලට අත ගැහුවේ නැහැ... ඔන්න ඔහොමයි අපරාජිතයා කියලා නමක් ගහගෙන බ්ලොග් එක ලියන මම නටපු නාඩගම්... <b><i><span style="color: red;">බලපල්ලා දැන් මේ බ්ලොග් ලිවිල්ල ඒකත් බාගෙට නවත්තලා දැම්මනේ... </span></i></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මම නම් කවදාවත් හැදෙන එකෙක් නෙමෙයි පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම ගෙදරින් අම්බානක් බාග වැඩවලට බැනුම් ඇහුවට..... <b><i><span style="color: blue;">දැන් උඹලා හිතයි මූනම් රීලා හරියට පු** හොදන්නෙත් නැද්ද කියලා</span></i></b>.... නෑ නෑ ජීවිතේ සම්පුර්ණයෙන්ම කරපු දේවල් 3ක් තියනවා... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><b>තූවෙනි එක තමයි </b>මම කරාතේ කලා උසස් පෙළ අවසන් කලාට පස්සේ... අදටත් කරනවා... මම අද කලු පටි දාරියෙක්.... යන්තම් මොකක් හරි සම්පූර්ණයෙන් කරගන්න ඕනෙයි කියලා හිතපු නිසා ඒක කර ගත්තා ඒත් එකෙත් අවසානයක් නැහැ කලු පටි වලත් 1 සිට 10 දක්වා ශ්රේණියක් තියෙන නිසා...... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><b>දෙවනි එක තමයි</b> ගොඩක් දෙනෙක් පුංචි කාලේ ඉඳන් දහම් පාසල් ගියාට එහෙමවත් කෙනෙක් තමයි දහම් පාසල් අවසානයත් කරලාම දහම් පාසල් ජීවිතය අවසාන කරන්නේ( අන්තිම එක ධර්මාචාරය ඒ උනාට ඒ මට්ටමට ලඟා වෙන්නේ බොහෝම අතලොස්සක් විතරයි). ජීවිතේ ගොඩාක් දේවල් බාගෙට කරපු මම යන්තම් දහම් පාසල් අවසානයත් කොරගත්තා හොදම ප්රතිපලයකුත් එක්ක....</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><b>අන්තිම එක ඒ වගේම වැදගත්ම එක තමයි ඉගෙනීම....</b> ඉගෙනීම පැත්තෙන් යන්න පුලුවන් උපරිමයටම යන්න මට පුලුවන් උනා... මං ගැන පෞද්ගලිකව දන්න ටික දෙනා මම කිව්ව දේ මොකක්ද කියලා දන්නවා..... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මේ බ්ලොග් එක කියවන අයට ඒ ගැන පැහැදිලි වැටහීමක් නැතුව ඇති... ඒත් එකක් විශ්වාසෙන්ම කියන්න පුලුවන්.ජීවිතේ මොන දේ බාගෙට කලත් මම හරියටම කල දේ ඉගෙනීම කියලා මට 100% ක් විශ්වාසයෙන් කියන්න පුලුවන්.....ඒත් අදටත් ඉගෙන ගන්නවා... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">අර කව්ද මන්දා කියලා තියනවලුනේ ඉපදුන දා පටන්ම මැරෙන තුරාවට මිනිහෙක්ට කරන්න තියෙන එකම දේ ඉගෙනීම කියලා.... ඔන්න ඔය 3 විතරයි මතක විදිහට මම ජිවිතේ සම්පූර්ණයෙන් කරපු දේවල් 3 කට තියෙන්නේ... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ඒකෙනුත් ඉගෙනීමයි, කරතේයි තවමත් ජිවිත ගමනේ කරන ගමන් ඉන්නේ.... ඒ ඇරෙන්න මම කරපු හැම මගුලක්ම කරලා තියෙන්නේ බාගෙට..... ඔන්න ඔහොමයි මගේ ජීවිතේ..... ඔයාලටත් ඔය වගේ අත්දැකීම තියෙනම් හිතුනොත් පහලින් කොටලා යන්න...... අදට මේ ඇති.....</span>අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-70847474325249826452012-07-12T19:56:00.000+05:302012-07-12T19:56:50.504+05:30මී කතුර..........<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHZhgpBu0GvTnRsXYW-9eq37gm9oHkrNqP4xrHUjkrYVPILBXQS6wXlS5VmCYg_o5zDSEHWGn2Ea5xN5avJfSsHP469-sqbeb78QTBAjtUYmCU8OBQoZTpz7H02cRljSBSVKNTWc1sTgfr/s1600/stock-illustration-7814547-mousetrap-with-cheese-and-mouse-cartoon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHZhgpBu0GvTnRsXYW-9eq37gm9oHkrNqP4xrHUjkrYVPILBXQS6wXlS5VmCYg_o5zDSEHWGn2Ea5xN5avJfSsHP469-sqbeb78QTBAjtUYmCU8OBQoZTpz7H02cRljSBSVKNTWc1sTgfr/s320/stock-illustration-7814547-mousetrap-with-cheese-and-mouse-cartoon.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
කාලෙකට පස්සේ ආයේ ලියන්න ඕනයි කියලා හිතුනා.... අවුරුද්දකට වඩා කාලයක් බ්ලොග් එක පැත්තෙ පලාතේ ඇවිත් පෝස්ට් එකක් දාන්න උනේ නැහැ..<br />
<br />
මොනවා කරන්නද එක පාරක් ලියපු පෝස්ට් එකකට එකෙක් ඇවිත් බැනලා දාපු කමෙන්ට් වලින් බ්ලොග් සංහිදියාවම එපා වෙලා ගියා.... :( :( :(<br />
<br />
පස්සෙ පස්සේ <span style="background-color: white;">ලියන්න හිතුවත් වෙලාවකට වැඩ වැඩි කමට, තවත් වෙලාවකට මහම මහ මූසල කම්මැලි කමක් නිසා වැඩේ නවත්තලා නිකන් හිටියා.... දැන් මං හිතන්නේ මාව </span><span style="background-color: white;">සින්ඩි වලිනුත් එලියට විසික් වෙලා ඇති.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මම පොඩි කාලේ ඉදන්ම ඔහොම්මමයි වැඩක් පටන් ගත්තොත් අවසානයක් වෙනකන් ඉවර කරන්නේම නෑ.. ඕකට </span><span style="background-color: white;">හැමදාම ගෙදරින් බැනුම් අහනවා පොඩි කාලේ ඉඳන් බාගෙට කරපු එකි නොකී මෙකී වැඩ නිසා... බලමුකෝ මේ පාරවත් එක දිගට ලියාගන්න පුලුවන් වේවිද </span><span style="background-color: white;">කියලා සතියකටවත් බැරිම උනොතින් සති දෙකකටවත් සැරයක් එක පෝස්ට් එකක්වත් දාගන්න......</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ආපු එකේ මොනවා හරි කොටලත් යන්න එපායෑ මේ </span><span style="background-color: white;">කියන්න යන්නේ කාලෙකට කලින් මේල් එකකින් අහපු කතාවක් මේක මෙයිට කලින් වෙන තැනකින් කියවල තියනවනම් මගේ අම්මා මුත්තා මතක් කරලා </span><span style="background-color: white;">බනින්නේ නැතිව පලයල්ලා මේන් වැන්දා.... මෙන්න මෙහෙමයි කතාව...</span><br />
<br />
මේ සිද්දිය උනේ එක්තරා පුන්චි පහේ ගොවි පොලක... ඔන්න එක දවසක් මේ ගොවි පොළේ ගොවි මහත්තයා මොකක්දෝ මන්දා අලුත් පෙට්ටියක් ගෙදරට <span style="background-color: white;">උස්සගෙන ඇවිත් ගොවි මහත්තයගේ බිරිඳෑ එක්ක ඒක දිග ඇරලා බලනවා දැක්කා ඒ ගොවි ගෙදර හිටපු පුංචිම පුංචි මීයෙක්... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ඌ ඒ දිහා බලන් හිටියේ </span><span style="background-color: white;">බිත්තියේ තිබිච්ච පුන්චි පැල්මකින් </span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="color: red;">"මොකක්ද මේ පෙට්ටියේ තියෙන්නේ රස කෑමක් වෙන්න ඇති"</span> කියලා හිතන්......... ඒත් පෙට්ටිය දිග ඇරියම තමයි ඌ </span><span style="background-color: white;">හරියටම දැක්කේ ඒ පෙට්ටිය ඇතුලේ තිබ්බේ මී කතුරක් විත්තය... ඒ බව දැන ගත්තු මීයා හිතුවා මේ මී කතුර ගැන තමුන්ගේ ගොවි පොලේ හිටපු යාලුවන්ටත් </span><span style="background-color: white;">කියන්න ඕනයි කියලා.... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මීයා මුලින්ම ගියා කිකිළි ගාවට ගිහින් මෙහෙම කිව්වා....</span><br />
<span style="background-color: white; color: red;"><b>මීයා:-</b> යාලුවා යාලුවා ගොවි ගෙදරට අලුතින් මී කතුරක් ගෙනල්ලා... අපි කෝකටත් පරිස්සම් වෙමු නේද...??</span><br />
ඒ වෙලේ කිකිළි හිටියේ බිම පහුරු ගාගෙන ඌ මෙහෙම කිව්වා ඒක වැඩිය ගනන් නොගෙනම....<br />
<span style="color: blue;"><b>කිකිළි:-</b> මී කතුරක් තිබ්බට මට ඒක ප්රශ්නයක් නෙමෙයි... උඹයි ඒක ගැන කලබල වෙන්න ඕනේ... මට ඔව්වා වලට කරදර වෙන්න තරම් වෙලාවක් නැහැ....</span><br />
<span style="color: blue;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">දුකට පත්වෙච්ච මීයා ගියා තමුන්ගේ ඊ ළග යාලුවා ගාවට.... ඌ ඌරෙක් </span><br />
<span style="color: red;"><b>මීයා:-</b> යාලුවා ගොවි ගෙදරට අලුතින් මී කතුරක් ගෙනල්ලා... </span><br />
ඒකට පිළිතුර විදිහට ඌරා දුන්නේ මෙහෙම උත්තරයක්....<br />
<span style="color: blue;"><b>ඌරා:-</b> මොනවා කරන්නද මිත්රයා... ඔබේ නරක කාලය ඇවිත්... මට උඹ වෙනුවෙන් කරන්න පුලුවන් දෙවියන්ට කන්නලව් කරන එක විතරයි... මගේ කන්න <span style="background-color: white;">ලව්ව ඇහිලා දෙවියන්වත් උඹව බේරුවොත් ලොකු දෙයක්....</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
ඌරගේ පිළිතුරින් දුකට පත් වෙච්ච මීයා ගියේ තමුන්ගේ අන්තිම යාලුවා ගාවට. ඌ එළදෙනක්....<br />
<span style="color: red;"><b>මීයා:- </b>යාලුවා මී උගුලක් මී උගුලක්........</span><br />
<span style="color: blue;"><b>එළදෙන:-</b> ෂා නියමයි... මී උගුලකට මට කරන්න පුලුවන් ඉලව්වක් නෑ... ඔබේ ජිවිතේ අන්තිම කාලේ මිත්රයා... මට කණගාටුයි....</span><br />
<span style="color: blue;"><br /></span><br />
කිකිළිගෙන්, ඌරගෙන්, එළදෙනගෙන් නෝක්කාඩු අහපු මීයා කර කියා ගන්න දෙයක් නැතිව තමුන්ගේ ගුලට දුකින් ගියා... ජීවිතේ ගැන තිබ්බ ආසාවත් අත <span style="background-color: white;">හැරලා තනිවම මී උගුලට මූන දෙන්නත් හිතන්... ඒත් ඌ හිතාගත්තා කෝකටත් පරිස්සම් වෙන්න....</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">එදා මැදියම් රැය එළඹුනා.... හදිස්සියේම මී කතුරට මොකෙක් හරි අහුවුන සද්දයක් ඇහුන නිසා කලුවරේම ගමයගේ බිරිඳෑ මොකක්ද අහු උනේ බලන්න ගියා....</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මී කතුරට අහුවෙලා හිටියේ විෂඝෝර සර්පයෙක්... ඒකත් උගේ වලිගේ කෙළවර... කළුවරේම මී කතුර බලන්න ගිය ගම බිරිඳ නොදැනුවත්ම සර්පයාව පෑගිලා </span><span style="background-color: white;">සර්පයාගේ දෂ්ඨ කිරීමට ලක් උනා... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ගමයා ඉතින් ඉක්මනට බිරිඳව ඉස්පිරිතාලෙට එක්ක ගියා ඒත් ඇය නැවත ගෙදර ආවේ අසාර්ථක උන ප්රතිකාර අවසානයේ </span><span style="background-color: white;">තද උණක් එක්ක...</span><span style="background-color: white;">ගමමහගේ බලන්න ආපු ගොඩක් දෙනෙක් කිව්වා තද උනට කුකුල්මස් වලින් හදපු සුප් බොන්න දුන්නොත් උණ බැහැලා යාවි කියලා.... </span><span style="background-color: white;">ගමයා කලේ ගෙදර හිටපු කිකිළිව මරලා සුප් හදලා ගම මහගෙට බොන්න දීපු එකයි... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">ඒ උනත් ගම මහගෙට තිබ්බ උණ අඩු උනේ නැහැ එන්න එන්නම අමාරු </span><span style="background-color: white;">උන එක ඇරෙන්න... ඒක හින්දා අහල පහළ අයයි නෑයොයි ගම මහගේ ළග තනියට නිදි මරන්න ආවා.. ඒ අයට කන්න දෙන්න ඕනා නිසා ගමරාළ ගෙදර හිටපු </span><span style="background-color: white;">ඌරව මරලා මස් උයලා කන්න දුන්නා..... මොන දේ කළත් අන්තිමට ගම මහගේ අසාධ්යය වෙලා මැරුනා... මරණ ගෙදරට මුලු ගමම ආවා... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">අන්තිමට ඒ </span><span style="background-color: white;">ඔක්කොටම කන්න දෙන්න ගෙදර හිටි එළදෙනව මැරුවා..... ඔය විදිහට මී කතුරක් නිසා ගෙදර හිටි කිකිළිටයි, ඌරටයි, එළදෙනටයි ටිකට් එක ඇදෙද්දි ගෙදර </span><span style="background-color: white;">හිටි මීයා අර බිත්තියේ පැල්මෙන් මේ ඔක්කොම දිහා ගොඩාක් දුකින් බලං හිටියා..... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මේ කතාවෙන් ජීවිතේට ගන්න පුලුවන් පොඩි පාඩමක් තියනවා..... ආයෙ </span><span style="background-color: white;">කොයිම වෙලාවක හරි ඔබට ඇසුනොත් ඔබගේ කෙනෙක් අණතුරක වැටිලා කියලා ඒක උගේ ප්රශ්නයක්නේ මට අදාල නැහැනේ කියලා ඉන්න එපා..... මී </span><span style="background-color: white;">කතුරෙන් කිකිළිට, ඌරට, එළදෙනට මරණය ගෙනාවා වගේ ඒ ප්රශ්ණයෙන් ඔබටත් අණතුරක් වෙන්න පුලුවන්...... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මතක තියා ගන්න ඕනේ දෙයක් තියනවා... </span><span style="background-color: white;">ජිවිතේ අපිට හම්බුවෙන මිනිස්සු හැම කෙනෙක්ම හම්බු වෙන්නේ මොකක් හරි හේතුවක් නිසයි.... ඒ පුද්ගලයෙක් අනතුරකට වැටුනම අත නොහැර එයත් </span><span style="background-color: white;">එක්ක එකතුවෙලා ඒකට විසදුමක් හොයන එක තමුන්ගේ ජිවිතෙත් ආරක්ශා කර ගැනීමක් වෙන්න පුලුවන්... </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;">මොකද අපිට මොනවා කොයි මොහොතක </span><span style="background-color: white;">වේවිද කියලා උඩ ඉන්න දෙවියෝ විතරක් දන්න අපි නොදන්න දෙයක් නිසයි............ අදට මේ ඇති...... </span><br />
<br />
අන්තිමටම කියන්න ඕනේ දෙයක් තියනවා... ඕක මම ඉංග්රිසියෙන් කියවපු එකක් මට පුලුවන් හැටියට සිංහලේට හරවලයි ලිව්වේ... මගේ ඉංග්රීසි දැනුමේ <span style="background-color: white;">හැටියට කතාවේ අදහස 99% ක් විතර වෙනස් වෙලාද දන්නෙත් නැහැ බොලව්...හි හි....</span><br />
<span style="background-color: white;"><b><br /></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><b>පසුව ලියමි:-</b> </span><span style="background-color: white;">කියන්න ඕනේ දෙයක් තියනවා බ්ලොග් එක ආයේ ලියන්න ඕනේ </span><span style="background-color: white;">කියලා හිතුනේ <a href="http://lankapriyagesithivili.blogspot.com/" target="_blank">ලංකා ප්රියගේ සිතිවිලි</a> ලියන සරත් ලංකාප්රිය මාමා ෆේස් බුකියෙන් මට කීප සැරයක්ම කල ඉල්ලීමක් නිසයි... ස්තුතියි මාමේ ඔබට ගොඩාක්..... </span><br />අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-41928262976231909702011-07-29T00:01:00.042+05:302011-07-29T00:01:01.103+05:30රෝස පාටට චූ කරලා තියනවාද..??<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmd6ll68kO2gNc-GxwGrrtHocQ5SNMpGt7ZjNjop2cnPDaHynWT2SSCCQGug8qzLWsuizfjGTdJSZxA441idQmjyuD_9-UU4ChSQXHV0GUYueyZ2_tW5Q1GAshkrRZPq_idz_0r93N-ItO/s1600/candy-floss-afterglow.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmd6ll68kO2gNc-GxwGrrtHocQ5SNMpGt7ZjNjop2cnPDaHynWT2SSCCQGug8qzLWsuizfjGTdJSZxA441idQmjyuD_9-UU4ChSQXHV0GUYueyZ2_tW5Q1GAshkrRZPq_idz_0r93N-ItO/s320/candy-floss-afterglow.jpg" width="320" /></a></div><br />
මාතෘකාව කියවල වල් මොනා හරි වෙන්න ඇති කියලා මේ පැත්තට දුවන් ආපු එවුන්ටයි මේ කියන්නේ මේකේ කිසිම කුනු හරුපයක් නැතෝ.<br />
<br />
ඒ නිසා කැමතිනම් විතරක් කියවහල්ලා පස්සේ අපේ අම්මාට කිමුහුම් යවවන්නේ නැතිව..<br />
<br />
මේක කියවන බොලාට මතකද බොම්බයි මොටයි සහ නයිස්.සිලිං සිලිං ගගා පොඩි බෙල් එකකුත් එක අතක<br />
තියන් වන වනා පාරක් පාරක් ගානේ පොඩි යකඩ තහඩු වලින් හදපු පෙට්ටියකුත් අතින් එල්ලගෙන යන බුවාලා හිටපු කාලයක් තිබ්බා.බොලාට මතකද.?<br />
<br />
තහඩු පෙට්ටිය වටේට ලොකු ශොපින් බෑග් එකක පත්තර කොළයි,පොඩි සිලි මලුයි, තව එකක පපඩම් වගේ ලොකු රවුම් වගේකුයි විකුන විකුන යන උන්දලා හිටපු කාලයක් තිබ්බා..<br />
<br />
බුවාලට තමයි අපි බොම්බයි මොටයි වෙළෙන්දෝ කියලා කිව්වේ.මම නම් මතක ඇති කාලෙකින් එහෙම බුවෙක්ව දැක්කේ නැහැ අපේ ගෙවල් පාරෙන් යනවා.<br />
<br />
බුවාලා ලඟ තියන යකඩ තහඩු පෙට්ටිය ඇතුලේ තියනවා පුලුන් වගේ රෝස පාටට කෙඳි කෙඳි වගේ එව්වා වගයක්.<br />
<br />
එව්වා පැණිම පැණි රසයි.ඒ කෙඳි කෙඳි අතරේ ටිකක් මහත කූරු කූරූ වගේ කෑලිත් තියනවා. මම නම් වැඩියෙන් ආසා කලේ බොම්බයි මොටයි වල ඔය කූරූ කන්න.<br />
<br />
එව්වා ඉස්සර රුපියලට,දෙකටත් දුන්නා.පහට දහයට විස්සට වගේ ගනන් වලටත් දුන්නා.රුපියලට දෙකට දෙන කොට නම් දුන්නේ පොඩි පත්තර කෑල්ලක ඔතලා.<br />
<br />
පහට දහයට විස්සට වගේ දෙනකොට නම් පොඩි සිලි උරේක දාලා දෙනවා.ඉතින් ගත්තු වෙලාවේ ඉඳන් අක්කයි මායි හෙන වලි බොම්බයි මොටයි බෙදාගන්න.<br />
<br />
පස්ස කස කසා, හොටු හූර හූරා,කබ කඩ කඩා, පාරෙ තියන කුණු ඇහිඳ ඇහිඳ ආපු අතින්ම අල්ලලා බොම්බයි මොටයි දෙන නිසා වෙන්න ඇති එව්ව එච්චර රස කියලා මට ඒ කාලේ තේරුනේ නැහැ නොවෑ.<br />
<br />
කොහොම හරි බුවාලා ගාව තව තියනවනේ රවුම් ලොකු කඩදාසි වගේ නිකන් පපඩම් ස්වරූපයේ ජාතියක්.<br />
<br />
මෙලෝ රහක් නැති කඩදාසි කනව වගේ කටෙ තිබ්බ ගමන් දිය වෙලා යන ජාතියක්.එවා වලට තමයි නයිස් කිව්වේ.<br />
<br />
ඉතින් බොම්බයි මොටයි විකුනන වෙළෙන්දෙක් ගහන බෙල් එක ඇහුනොත් තියන මල පෙරේත කමට අම්මටත් වද දීලා රුපියල් පහක් විතර අරන් එලියට බහිනවා.<br />
<br />
මේ කිව්වේ රුපියල් පහටත් ලන්කාවේ තැනක් තිබ්බ කාලේ ගැනයි.දැන් ඉන්න එව්වෝ රුපියල් පහක් කියන එක පඩේකට ගනන් ගන්නේ නැහැනේ.<br />
<br />
හිඟන්නෙකුටත් රුපියල් පහක් දුන්නෝත් ඌත් ඔරවලා පහ වෙනුවට අපිට රුපියල් දහයක් අපේ අතට දීලා මහත්තයා මේකත් අරන් ටිපිටිප් එකක් කන්න කියාවි.<br />
<br />
ඔන්න ඔහොමයි පුල්මුඩේ තත්වේ.කොහොම හරි මේ කියන්න යන සිද්දිය උනේ අපරාජිතය පොඩි එකා කාලේ.<br />
<br />
ඔන්න දවසක් ඔහොම බොම්බයි මොටයි විකුනන මනුස්සයෙක් එනවා.බෙල් එකේ සද්දේ බොම්බයි මොටයි පෙරේත අපරාජිතයට හීනෙන් වගේ ඇහුනා.<br />
<br />
දැන් ඉතින් මාව නලියනවා.කරුමෙට අම්මා ගෙදර නැහැ සල්ලි ඉල්ලගන්න.එදා මම විතරයි ගෙදර.අක්කත් පන්ති ගිහිල්ලද කොහෙද හරියට මතක නැහැ කොහොම හරි මං විතරයි ගෙදර.<br />
<br />
දැන් සල්ලි ඉල්ලගන්නවත් කවුරුවත් ගෙදර නැහැ.මොනවා කරන්නද.ඔය අතරේ තමයි මට මගේ කැටේ මතක් උනේ.<br />
<br />
මම පොඩිකාලේ ඉදන්ම තිබ්බ මගේ ප්ලාස්ටික් සල්ලි කැටේ සල්ලි දාන කට ටිකක් රත්කරපු යකඩෙකින් පුච්චලා තියාගෙන හිටියේ.<br />
<br />
මොකෑ මට පොඩි කාලේ ඉඳන්ම පීනස තිබ්බ නිසා ගෙදරින් අයිස් පැකට් කන්න වගේ වැඩ කරන්න ප්රතිපාදන ලැබුනේ නැහැ.<br />
<br />
එච්චරට මාව පරිස්සම් කොරන්නමයි ට්රයි කොලේ.එව්වා කොහෙද මාත් එක්ක.ඉතින් ඕනා ප්රතිපාදන සකස් කරලා අයිස් කන්න වගේ ගෙදරින් අනුමැතිය නොලැබුනු හොරාට කරන වැඩ කොරන්න සල්ලි සකස් කර ගත්තේ කැටේ කටින්ම ආයේ සල්ලි අරන්.<br />
<br />
ඇත්ත කියන්න එපාය.මොකෑ මම ජිවිතේ මේ වෙනකන් කවදාවත් අපේ අම්මගේ වත් තාත්තගේ වත් පර්ස් වලින් හොරෙන් සල්ලි අරගෙන නැහැ මගේ ඇස් දෙක පල්ලා ඇත්ත.<br />
<br />
තාත්තම සමහර දවස් වලට මට ඕනා සල්ලි පර්ස් එකෙන් ගන්න කියල තියනවා.අම්මත් එහෙමයි.එහෙම කිව්වම මට ඕනෑ ගානට වඩා සතයක් වැඩිපුර අරන් නැහැ.<br />
<br />
හැබැයි ඉස්කොලේ යන කාලේ තාත්තට හොරෙන් සීසන් එක අරගෙන හැමදාම බස් එකේ යන්න එන්න සල්ලි නම් ඉල්ලගෙන තියනවා.<br />
<br />
පැය ගනන් තැප තැප C.T.B බස් එකක් එනකන් ඉඳලා එහෙම කලේ හැම දාම යන්නයි එන්නයි රුපියල් 20 ක් ඉතුරු කරගන්න.<br />
<br />
ඒකත් මට වැදගත් දෙයක් ගන්න ඕනෑ තාත්තට කරදර කරන්න බැරි එව්ව වලට සල්ලි හොයා ගන්න.දැන්නම් ඒ රුපියල් 10 යේ දුර රුපියල් 20ක් වෙලා.<br />
<br />
කොහොම හරි මම රුපියල් පහේ කාසි 2කක්ම අරගත්තා රුපියල් 10කම අද ඇති වෙන්න තනියම කනවා කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි ගිහින් මම බුවාට සල්ලි දිලා ගත්තා බොම්බයි මොටයි.පස්සෙ මල්ල අරන් ඇවිත් කන්න ගත්ත හෙමිහිට.<br />
<br />
කන ගමන් ඉස්සෙල්ල කලේ තිබ්බ කූරු කූරූ කෑලි තෝරපු එක.අම්මට බොල සිලි උරේ අස්සෙ මෙන්න හෙන පත පැන්සලක් තරම් මහත මොටයි කූරක් තියනවා මෙන්න.<br />
<br />
රතුම රතු පාටයි.මටත් හෙන මැජික් ඇයි කන්න ආසාම කූරුනේ.දැක්ක ගමන් පැනලා අරන් කූර කෙලවරක ඉදන් කන්න ගත්තා.<br />
<br />
ඒක දිගත් සෙන්ටිමීටර් 10 විතර තිබ්බා.. කාපු ගමන් ආවෙ මහ එපාම කරපු ලුණු රසයක්.ඒත් මගේ තිබ්බ පෙරේත කමටම ඒක ඉවසන් කෑවා.<br />
<br />
මොකෑ ඉතින් රෝස පාට පූසෝ වඩා ගත්තමත් කට සෝස පාට උනත් දත් බුරුසුව අතට දෙන්න දැන් කාලේ වගේම අම්මිලා හිටියනේ(ලන්කාවේ මේ දවස් වල යන දත් බෙහෙත් ඇඩ් එකක් ගැන කිව්වේ).<br />
<br />
ඒක එතනින් ඉවරයි හොඳම සෙල්ලම පටන් ගත්තේ පහුවෙනිදා උදේ ඉඳන්.හුටා මම ඉතින් පුරුදු විදිහට ගියා චූ කරන්න.<br />
<br />
ගිහින් ඔන්න අල්ලන් ඉන්නවා මෙන්න යකෝ ටිකකින් යන්න ගත්තා කියහන්කෝ තද රෝස පාටට.<br />
<br />
මාව දැක්ක ගමන් අම්බානෙකට බය උනා.ඇයි බොලේ වෙනදට එක්කො සුදු පාටට,නැත්නම් කහ පාටට යන එක අඩ තද රෝස පාටට යනකොට කොහොමද ආතල් එක.<br />
<br />
බය උන පාරට මම ගිහින් අම්මටයි තාත්තටයි කිව්වා.එයාලත් අම්බානෙකට බය වෙලා එසැනින් මාව ගෙවල් ලඟ ඩොකී නෝනා ගාවට එක්ක ගියේ නැතැයි.<br />
<br />
අම්මට බොල එයත් බය වෙලා මට මොනාදෝ මන්දා බෙහෙත් වගයක් දුන්න බීපන් කියලා.කොහොම හරි මමත් ගිහින් බිව්වා.<br />
<br />
අඩුවක් නැහැ යන යන සැරයක් ඇත්නම් යන්නෙම තද රෝස පාටට.කොහොම හරි ඒ ඉස්කොලේ වාර නිවාඩු කාලයක් මතක හැටියට.<br />
<br />
බැරිම තැන අම්මලා ****වේ විශේෂඥවෛද්යය වරයෙක්ව අල්ලලා එක්ක ගියා.පොර විස්තර අහලා කිව්වා මුත්රා සාම්පලයක් අරගෙන රිපෝර්ට් එක අරගෙන එන්න කියලා.<br />
<br />
කිව්ව වගේම හෙන පොඩි කුප්පියක් දුන්න මේකට චූ කරන්න කියලා.කටත් පොඩී.චූ කරන ගිහින් අස්සේ හිර උනානම් මගේ අනාගතෙත් අඳුරුයිනේ.<br />
<br />
අනික ඒ පොඩි එකා කාලේනේ :පී. ඉතින් බොහොම අමාරුවෙන් චූ කරලා දුන්න.පස්සේ ආපු රිපෝර්ට් එකත් අරන් ගියා ඩොකා ගාවට.<br />
<br />
ඒක බලලා ඩොකා කියනවා රිපෝර්ට් එකේ නම් කිසි අවුල නැහැ පුතා මොන හරි කලරින් දාපු දෙයක් ඊයේ පෙරේදා දවසක කෑවද කියලා.<br />
<br />
අම්මට බොල මට එතකොටයි මීටර් උනේ මම ගෙදරට හොරා බොම්බයි මොටයි කෑවනේ කියලා.අනික අර කාපු පට්ට ලුනු රසයක් තිබ්බ කෝටුව වගේ ලොකු කූර.<br />
<br />
මට ඒක ඒ වෙනකන් මතක් උනේ නැහැ.කව්ද යකෝ ඕවා හිතන්නේ පොඩි කාලෙ ඉදන්ම ගිය එව්ව වල පාට එක පාරටම මාරු වෙලා තද රෝස පාටට යන කොට.<br />
<br />
පස්සේ මම එතනදි සිද්දිය කිව්වා.කිව්වම ඩොකා හිනා වෙලා ආහ් පොඩි කමට කොරන එව්වනේ.මේ එහෙනම් ඒක නිසා තමයි හොඳට වතුර බොන්න දවසකින් විතර අඩු වේවි කිව්වා.<br />
<br />
කොහොම හරි ඒ දෙවනි දවස.පස්සෙ ඉතින් ගෙදර ආවා.මම චූ කරනවා එක්කො අම්ම නැත්නම් තාත්තා<br />
බලන් ඉන්නවා පාට මොකක්ද කියලා.<br />
<br />
බොම්බයි මොටයි කැවනම් විඳෝපන් බළලෝ කියල හිතන් මාත් විලි ලැජ්ජාවේ චූ කරනවා.අන්තිමට තුවෙනි දවසේ හවස් වෙද්දී ටිකක් පාට අඩු වෙලා ලා රෝස පාටට ගියා.<br />
<br />
පහුවෙනිදා වෙන කොට ඒ කිව්වේ හතර වෙනි දවසෙ හවස් වෙන කොට නැවත පුරුදු පාටට හැරුනා.අන්න ඒ වෙලාවේ තමයි මට සැනසිල්ලක් ආවේ.<br />
<br />
ඇයි යකෝ මොකක් හරි වෙන අසනීපයක් කියලා ඕක කැපුවොත් එහෙම මං විනාසයිනේ ඒකයි.<br />
<br />
අන්තිමට කාලයක් යනකන් බොම්බයි මොටයි වෙලෙන්දෙක් ගියත් ඒ පැත්තවත් බලාගේන බත් කෑවෙ නැහැ මම.<br />
<br />
හැබැයි අපේ අක්ක මට පට්ට කින්ඩි දදා පෙන්න පෙන්න කැවනේ බොලව්.මතක ඇති කාලෙකින් බොම්බයි මොටයි කෑවෙ නැහැ නොවෑ.හොයාගෙන කන්න ඕනා.<br />
<br />
හම්බුනේ නැත්නම් Candy Floss එකක් වත් කන්න ඕනා.පිටරට ඉන්න අයියලට අක්කලට බොම්බයි මොටයි<br />
මතක් කලාය කියලා මට බනින්න එපා.<br />
<br />
Candy Floss එකක් අර කන්න ආසා හිතුනනම්.ඒත් කන්න නැත්නම් මම පහලින් දාලා තියන පින්තුර දිහා බලලා කෙල ටිකක් ගිලලා යන්න :ඩී.<br />
<br />
ඔන්න ඔහොමයි අපරාජිතයා රෝස පාටට චූ කලේ.ඔයාලට මෙහෙම සීන් එහෙම වෙලා නැද්ද..තියෙනම් කියමුකො බලන්න පහලින් පොඩි කමෙන්ටු පාරක් දාලා.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5masoR_Q5DrVWZjeZbGZiJ055HeKGQL2AGlmCNYHfQuAjvxutyxGhGNg1bWUKrSh7iH-xx49i1nj-tyFz69jxUa6KzwxE2zqD17mw0LdcuWGX_PkYcutr3wt7HXTH1CZjARdGMW80o1XI/s1600/Candy_Floss.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5masoR_Q5DrVWZjeZbGZiJ055HeKGQL2AGlmCNYHfQuAjvxutyxGhGNg1bWUKrSh7iH-xx49i1nj-tyFz69jxUa6KzwxE2zqD17mw0LdcuWGX_PkYcutr3wt7HXTH1CZjARdGMW80o1XI/s320/Candy_Floss.jpg" width="320" /></a></div> අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com37tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-33212014845803819092011-07-22T01:45:00.001+05:302011-07-22T01:47:56.510+05:30ගුරුවරියක් වෙනුවෙන්...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAVADGQ3qsZgFDhi-Wq8VPA_yB1vLkQq6YV5fb5uxvFVfosRDAUFS8PF272C5x6UgQd-lRGie6vQZjQXSkyDypG25LxMeooFW2Indx9QSb40ePo9AE4TK1t7gb_zyCKMcnIPOVdc4yshWS/s1600/classroom.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAVADGQ3qsZgFDhi-Wq8VPA_yB1vLkQq6YV5fb5uxvFVfosRDAUFS8PF272C5x6UgQd-lRGie6vQZjQXSkyDypG25LxMeooFW2Indx9QSb40ePo9AE4TK1t7gb_zyCKMcnIPOVdc4yshWS/s320/classroom.png" width="320" /></a></div><br />
ගොඩ දවසකින් මොකුත් ලියන්න හම්බුනේ නැහැ නොවැ.මොනවා කරන්ද මම අන්තිම පොස්ට් එක දාපු දවසට පහුවෙනි සතියේ සෙනසුරාදා ඉස්කෝලේ අතිජාති මිත්රයොත්එක්ක සෙට් උනා නොවැ.<br />
<br />
එදා පොඩි යාලුවෙකුගේ වැඩකට මගේ ඩොන්ගල් එක අර ගෙනයි ගියේ.ඒකට හේතුව මගේ කනෙක්ෂන් එක Airtel වල ටිකක් වාසි දායක කැම්පස් Pakage එකක් නිසා.<br />
<br />
ගියේ මගේ හොඳම යාලුවා අයේෂ් එක්ක උගෙ අතිජාත Zuzuki වර්ගයේ බයික් එකෙන්.කොහොම හරි එදා වැඩෙත් කරගෙන ආපහු එද්දි වැස්සට අහු උනා.<br />
<br />
ඩොන්ගල් එක තිබ්බේ මගේ සාක්කුවේ.මට ඒක එච්චර ගානක් නැති උනා.<br />
<br />
ඒත් කරුමෙ කියන්නේ කොහොම හරි ඩොන්ගල් එක ගෙදර ගෙනල්ලා බ්ලොග් එක ලියන්න හිතන් නෙට් කනෙක්ට් වෙන්න කියලා ගහලා බලන කොට වෙනදා පත්තු වෙන කොළපාට ලයිට් එක පත්තු උනේ නැහැ.<br />
<br />
කම්පුටර් එකෙන් detect කරගන්නෙත් නැහැ.කොහොම හරි කලිසම තෙත් උන නිසා මේක ඇතුලටත් වතුර යන්න ඇති.<br />
<br />
අපරාදේ තිබ්බේ Huwawei Safaricom ජාතියේ එකක්.බොහොම අමාරුවෙන් ඉතුරු කරලා තියෙන එව්වත් හූරලා අරන් ගත්තා අලුතින් එකක්.<br />
<br />
ගත්තා කිව්වට ගෙන්නුවා e-bay වලින් Huawei E1750 USB 3G WCDMA adaptor Dongle Modem 7.2Mbps තමයි අලුත් එකේ වර්ගේ එල කිරි වගේ වැඩ.<br />
<br />
මොනවා කරන්නද ලංකාවේ නිදහස් අධ්යාපනයට මේ දවස්වල කණ කොකා අඬලනවනේ.විශ්ව විද්යාල ආචාර්යවරුන්ගේ වැටුප් විෂමතා ඉවත් කරන්න කියලා මාරාන්තික වැඩවර්ජනයක් තියන එක අපිටත් තදින්ම බලපාලනේ.<br />
<br />
අනේ අපි වයසට යනවා.ඩිග්රිය ගනිද්දි කටේ දත් තිබුනොත් ඒ ඇති.ඒ උනාට ගෙදර නම් හිටියේම නැහැ.<br />
<br />
යාලුවො එක්ක සෙට් වෙලා රට වටේ රවුම් ගැහුවා.කරුමෙට ඩොන්ගල් එකටත් කෙලියෙ මේ දවස් වලමයිනේ.මොනා කරන්නද Internet නොමැති ලොවක මිහිර නියමෙට වින්දා.<br />
<br />
හොඳ වෙලාවට පෝන් එකෙන් Facebook යන්න පුලුවන් කම තිබ්බ නිසා ටිකක් විතර ශෙප් උනා.කාලෙකින් ආපු එකේ ඔන්න බ්ලොග් එකට අලුතින් තීන්ත ටිකකුත් ගාලම අලුතින් වැඩ අල්ලන්න හිතුවා.<br />
<br />
ගොඩ දවසකින් මොකුත්ම ලිව්වේ නැති නිසා පට්ට කම්මැලියි ලියන්නත්.ඒත් ලියන එකනම් නවත්තන්නේ නැහැ.<br />
<br />
මම නැති වෙලාවේ හොයලා බලපු දෙන්නෙක් ඉන්නවා ඉස්සෙල්ල උන් දෙන්නට ස්තුතියි කරනවා. එකෙක් අපේ <a href="http://prasanna86k.wordpress.com/">රත්තරන් මාලුවා</a> (රත්තරන් කිව්වට මූ නම් යකඩ තරම්වත් වටින එකෙක් නෙමෙයි)<br />
<br />
අනිකා <a href="http://lankapriyagesithivili.blogspot.com/2011/07/blog-post_12.html">සරත් ලංකාප්රිය අයියා</a>(අයියා කිව්වට මූට මගේ වයසෙ දුවෙකුත් ඉන්නවලු.අන්කල් කියලා තමයි කියන්න වටින්නේ)<br />
<br />
උබලා වගේ යාලුවෝ ලබන්න මම ගොඩාක් පින් කරලා ඇති බං.නැත්නම් දැකලවත් නැති එකෙක් ගැන මොකටද වද වෙන්නේ උඹලා මේ තරමටම...<br />
<br />
ඔන්න එහෙනම් අද කතාව.මේක වෙන්නේ මම 10 වසර කාලේ.මට දැන්නම් තරමක් කවි ලියන්න පුලුවන් මොකක් හරි සුන්දර දෙයක් අගයලා.<br />
<br />
ඒක පුරුදු උනේ මිහිරි බූට් එකක් කෑවට පස්සේ හුදාකලාව තනිකමේ මිහිර විඳිද්දී.ඒත් ඔය කියන කාලේ මට කවියක් තියා රචනයක් වත් ලියන්න බැහැ.<br />
<br />
හැබැයි එක එකාට මඩ කවිනම් නියමෙට හදන්න පුලුවන් කම තිබ්බා.අපේ පන්තියේ හිටියා එල කිරි කොල්ලෙක්.<br />
<br />
මූට මෙතන ඉදන් අශාන් කියමු.මූ ඒ කාලේ වැඩ කලේ ඉස්කොලේ සන්නිවේදන අංශයේ.අර මතක ඇතිනේ <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">මගේ බැජ් එක ගලවපු සිද්දියේ</a> හිටපු විජේසූරිය සර්.<br />
<br />
මිනිහා තමයි ඉතින් ඔය කෙහෙම්මල් අංශයෙත් ප්රධානියා.ඌත් නිකන් හිටියේ All rounder වගෙයි හැම මගුලක්ම බදාගෙන.<br />
<br />
ඉතින් ඔය කියපු මගුල් අංශෙත් අපිට දුන්නේ පුදුම වදයක්.උදේ පාන්දර ඉදන් ඉස්කොලේ පටන් ගන්නකන් එක එක රටේ නැති වැල් බයිලයි,මෙලෝ රහක් නැති සින්දුයි දානවා.<br />
<br />
කනක් ඇහිලා පාඩුවේ ඉන්න මුන් දුන්නේම නැහැ.<br />
<br />
ඔය කියපු මගුල් අංශයේ හිටපු ශිෂ්යය උප ප්රධානියා උනේ ඔය මම කියපු අශානයා.<br />
<br />
උගේ වැඩේම අතේ voice recorder එකක් තියාගෙන.දෙන්න ඕනා නිවේදනයි අනම් මනම් වල් බයිලයි රෙකෝඩ් කරකර ලොකුවට කෙල්ලන්ට පේන්න ඇඩ් එක දාන එක තමයි.<br />
<br />
කොහොම හරි අපේ 10 වසර B එකේ හිටපු අපේ කොල්ලෝ සෙට් එකට මුගේ කල් ක්රියාව ඇල්ලුවේ නැහැ.<br />
<br />
අපි සෙට් එක ප්ලෑන් කලා පොඩි ගේමක් දෙන්න.ඒ කාලේ අපෙ පන්තියේ මම තමයි මඩ ගහන ඒවා වලට, කෙල්ලන්ව අඬවන ඒවා වලට නම ගිය අලගිය මුලගිය එකා.<br />
<br />
ඉතින් අපේ උන් සෙට් එකේ plane එක උනේ හෙමිහිට මූට මඩ කවි ටිකක් හදලා එවා විරිඳු විදිහට කියන ගමන් මුගේ අර රාජකීය voice recorder එකට පටිගත කරලා ශේප් එකේ තියන එක.<br />
<br />
කවි ලියන වැඩේ මම බාර අරගෙන විරිඳු කවි 20ක් විතර ලියලා අපේ සෙට් එකට දුන්නා.ඔතන හිටියා ප්රසාන්,අයේෂ්,මොහොමඩ්,රුස්ඩි... වගේ මගේ අති ජාතී සෙට් එකක්.<br />
<br />
කොහොම හරි විරිඳු කියන්න එක එකා ඉදිරි පත් උනත් අන්තිමට අපේ උන් කිව්වා මම උන්ට වඩා එලට කියනවා ඒ නිසා උන් ගහන්නම් ඩ්රම් එක මට ලස්සනට කියපන් කියලා.<br />
<br />
අපි ප්ලෑන් කර ගත්තු විදිහට අශානයා පන්තියෙ නැති වෙලාවක් අල්ලලා වැඩේට බැස්සා.<br />
<br />
ඔන්න මම දැන් අපි කලින් කතා කරගත්තු විදිහට විරිඳු කියනවා අරුන් ඩ්රම් ගහනවා ප්රසානයා රෙකෝඩර් එක අල්ලන් ඉන්නවා.<br />
<br />
කොහොම හරි ශේප් එකේ අපි වැඩේ කරලා රෙකෝඩර් එක මොකුත් නොවුනු ගානට ඔතලා තිබ්බා අශානයාගේම බැග් එකේ දාලා.<br />
<br />
කොහොම හරි මරුම වැඩේ උනේ පහුවෙනිදා උදේ පාන්දර.මම මොන ගස් බලු වැඩේ කලත් මට 9 වසරදි ශිෂ්යයනායක පට්ටමක් ලැබුනනේ කරුමෙට.<br />
<br />
ඒක නිසා උදේ පාන්දර අපි ඩියුටි යන්න ඕනා.පාන්දර කිව්වට මම නම් ඒකාලේ ගියේ 7.25 ට විතර ඒ 8.00 ට ඉස්කෝලේ පටන් ගන්න කාලෙනේ.<br />
<br />
කොහොම හරි අශානයා අර මගුල් සන්නිවේදන අංශයේ මයික් එක ඔන් කරලා පටන් ගත්තා ඉස්කෝලෙටම ඇහෙන්න අදෝනාව..<br />
<br />
"සුබ උදෑසනක් ඔබ සැමට.මේ **** විද්යාලයේ සන්නිවේදන අංශයයි.ප්රථමයෙන්ම දවසේ වැඩසටහන".<br />
<br />
ඔන්න ඔච්චරයි ගියේ ටිකකින් මට ඇහෙනවා එදා අපි රෙකෝඩ් කරපු විරිඳු කවියක් මුලු ඉස්කෝලෙම තැන් තැන් වල තියෙන ස්පීකර් වලින්.<br />
<br />
වැඩි වෙලා යන්න උනේ නැහැ එකපාර ඔක්කොම නැවතිලා එකපාරටම මෙලෝ රහක් නැති සින්දුවක් වැටුනා.<br />
<br />
මෙන්න ටික වෙලාවකින් අපේ පන්තියේ මගේ සෙට් එකේ එකෙක් මම ඩියුටි කල පන්තියට මාව හොයන් එනවා.<br />
<b>ප්රසාන්:- අඩෝ **** මාර සීන් එක බං.අන්න අශානයට මල පැනලා මූනත් රතු කරන් උඹව මරන්න හොයනවා. </b><br />
<b>මම:- ඔව් බං ඊයේ අපි කල ආතල් වැඩේ සෑහෙන බර පතලයි.මේ යකා රෙකෝඩ් එක අහලා බලන්නෙවත් නැතුව හරක වගේ දැම්මනේ බං.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>ප්රසාන්:-හොඳ වෙලාවට පිනා තවම ඇවිල්ලා නැත්තේ.වර පන්තියට අරුව ශේප් කරගන්න බලමු.</b><br />
<b>මම:- දැන් වැඩක් නැහැ බං බලමු වෙන දෙයක් වෙද්දේන්.</b><br />
<br />
කොහොම හරි අශානයට මල පැනලා.රෙකෝඩර් එකේ Voice එක මගේ කියලත් අඳුරගෙන.කොහොම හරි එදා මගේ වෙලාවටද කොහෙද විජේසූරියකාරයා ඉස්කෝලේ ආවේ නැහැ.<br />
<br />
කොහොම හරි ඩියුටි කල පන්තියේ ඩියුටි කරලා ඉවර වෙලා මම පන්තියට ගිහින් ටික වෙලාවකින් මෙන්න අශානයා පන්තියට ඇවිල්ලා මට කතා කලා<br />
<b><br />
</b><br />
<b>අශාන්:-*** අඩෝ පරයා අන්න තොට ඩඩ්ලි සර් කතා කලා</b><br />
<b>(ඒ කාලේ අපෙ 10 වසර පන්ති වල අංශ ප්රදානියා.ගොඩක් හොඳ සර් කෙනෙක්.අදටත් මම ගරු කරන කෙනෙක්)</b><br />
<b>මම:-කොහෙටද..? </b><br />
<b>අශාන්:-10 වසර පන්ති රැස්වීම් ගන්න තැනට.</b><br />
<br />
මම අරුත් එක්ක ඔන්න එතනට ගියා.හුටා එතන පන්ති ඔක්කගේම ගුරුවරු සෙට් එක ඉන්නවා.<br />
<br />
පද්මා මැඩම්(මම ජිවිතේ අම්මට පස්සේ ආදරය කරන ගුරුතුමිය.අපේ 10-11 පන්ති දෙකේම පන්ති භාර මැඩම් තමයි)<br />
<br />
වන්නිආරච්චි මැඩම් (මගේ ලොකුම මුට්ටියක්.9 වසරෙදි අපිට සමාජ අධ්යයනය කලා.මගේ සිතියම් ඇඳීමේ හැකියාව හොඳයි කියලා මැඩම් මා එක්ක මාර ෆිට් එකේ උන්නේ)<br />
<br />
මොරින් මැඩම්(මගේ අම්මගෙයි තාත්තගෙයි හොඳ ලඟම යාලුවෙක්)<br />
<br />
මාලනි මැඩම්(අපේ අක්කගේ ලොකු මුට්ටියක්.මල්ලි නිසා මාවත් දන්නවා.මහත්තයා අපේ තාත්තගේ යාලුවෙක්)<br />
<br />
ෆ්රැන්කා මැඩම්, ඩඩ්ලි සර්.. මගේ පටි අම්බානෙකට රෝල් වෙන්න යන්න කියලා මට සෙට් එක දැක්කම චූ බර හැදුනා.<br />
<br />
දැන් ඩඩ්ලි සර් මගෙන් ප්රශ්න කරනවා.අශානයා කේලම් අගිස්සනවා.මැඩම්ලා සෙට් එකත් කම්මුල් වලට අත තියාගෙන මන් දිහා බලාගෙන.<br />
<br />
එයිට හපන් ඔක්කොම මගේ පැත්ත හැරිලා මට පිටි පස්සෙන් පේනවා අපේ සෙට් එකේ උන් එකා දෙන්නා එතනින් මං දිහා බල බල එහා මෙහා යනවා.<br />
<br />
අන්තිමට මගෙන් ඇහුවා <b>"වැරැද්ද පිලිගන්නවාද"</b> කියලා.මොනා කියන්නද මම කිව්ව<b> "ඔව් මම පිලිගන්නවා"</b> කියලා.<br />
<br />
පස්සෙ මගෙන් ඇහුවා සර්<b> "කව්ද මේකට වෙන සම්බන්ධ"</b> කියලා.මම මොකක් කලත් කවදාවත් කාවවත් පාවලා දෙන්න කැමති නැහැ.<br />
<br />
මම කිව්වා <b>"කවුරුත් නැහැ මම විතරයි කලේ"</b> කියලා.<br />
<br />
පස්සේ සර් මට කිව්වා <b>"මට තමුසෙට දඬුවම් කරන්න බැහැ තමුසේ ශිෂ්යය නායකයෙක් නිසා ආයේ මේ වගේ වැඩ කරලා අහු වෙන්න එපා"</b> කියලා.මම<b> "හා"</b> කිව්වා.<br />
<br />
ඒ අස්සෙ මට ඇහෙනවා<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: blue;">"අයියෝ මේ ළමයා හොඳ ළමයෙක් 9 වසරෙදි මම දෙන වැඩ සිතියම් ලස්සනට අඳින හොඳම ලමයා.නරක යාලුවන්ගේ ආශ්රයට වැටිලා"</span> ඒ වන්නිආරච්චි මැඩම්.<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000;">"මේ ළමයගේ මුලු පවුලම මම දන්නවා.අනිකා ඉංග්රීසි ඉගෙන ගන්න 4 වසරේ ඉඳන් ගෙදරින් එවන්නේ මං ලඟටනේ.**** ඇයි මේ වගේ </span><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000;">දෙයක් කලේ..??"</span> ඒ මොරින් මැඩම්.<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: blue;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: blue;">"මේ ළමයගේ අක්කා හරී හොඳයි.අම්මා තාත්තත් හරි හොඳයි.ගිය අවුරුද්දේ මගේ පන්තියේනේ හිටියේ.ඒ කාලේ හොඳට හිටියනේ"</span>.ඒ මාලනී මැඩම්".<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000;">"ළමයින්ගේ වැරදි වලට වග කියන්න ඕනේ ඉතින් අම්මලා තාත්තලා තමයි" </span>ඒ ෆ්රැන්කා මැඩම්.<br />
<br />
ඔය ඔක්කොම ඇනුම් පද කියද්දි කිසිම සද්දයක් නැතුව අහගෙන හිටපු එක්කෙනෙක් හිටියා.. <b>ඒ මගේ පන්තිභාර පද්මා මැඩම්</b>.කොහොම හරි කට්ටිය විසිරිලා ගියා.<br />
<br />
මායි අශානයයිත් පන්තියට ගියා.මෙන්න ටිකකින් පද්මා මැඩම් පන්තියට ආවා.අපිට මුල් පීරියඩ් දෙක තිබ්බේ ගණිතය.මැඩම් කණ්නාඩි දානවා.<br />
<br />
ඒත් මැඩම්ගේ සුදු කම්මුල් දෙක දිගේ කඳුලු කැට වැක්කෙරෙනවා මට පෙනුනා.විමසිල්ලෙන් බලද්දි මැඩම්ගේ ඇස් දෙක කඳුලු වලින් පිරිලා.<br />
<br />
මැඩම් මන් දිහා බලලා මට කතා කලා.මම ඉදන් හිටි එකෙන් නැගිටලා හිටගත්තා.මැඩම් කිව්ව වචන ටික අදටත් මගේ පපුවේ කෙටිලා තියනවා.<br />
<br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: red;">" **** මම ඔයා ගැන කවදාවත් අනුන්ගෙන් මෙහෙම දේවල් අහන්න බලාපොරොත්තු උනේ නැහැ දරුවෝ".</span></b><br />
<br />
මැඩම් එහෙම කියන ගමන් ඇස් දෙකෙන් කඳුලු කැට වැක්කෙරෙනවා.පන්තියේ කෙල්ලො මට ඔරවනවා.<br />
<br />
මොනවා කරන්නද ඇත්ත කියන්න එපාය මමත් මැඩම්ට කියපු වචන ටික අදටත් ආරක්ශා කරනවා.<br />
<br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: blue;">"මැඩම් මැඩම් මගේම මගේ අම්ම වගේ.මම මගේ අම්මට පොරොන්ඩු වෙනවා කියලා හිතන් පොරොන්දු වෙන්නම්.ආයෙ ජීවිතේ කවදාකවත්ම මම නිසා මැඩම්ට කාගෙන්වත් එක එක දේවල් අහන්න මම ඉඩ තියන්නේ නැහැ මැඩම්" </span></b><br />
<br />
ඔච්චරයි මට කියාගන්න පුලුවන් උනේ මම මුලු පන්තියටම ඇහෙන්න ඉකි ගගහා ඇඬුවා.ඒ වගේම අදටත් මම නිසා මැඩම්ට කාගෙන්වත් බැනුම් අස්සවන්න ඉඩ තියලත් නැහැ.<br />
<br />
අද මම ඉන්නෙ කොතනද... ඒ ඉන්න තැන ඉන්න මට අද කකුල් දෙකට හයිය ලැබිලා තියෙන මගේ මුලු ජීවිතේම වෙනස් කල ඒ දවස එදායි...<br />
<br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: red;">පද්මා අභයවර්දන මැඩම්</span></b> වගේ ගුරුවරියක් නොහිටින්න අද මම අමුම අමු රස්තියාදුකාරයෙක් වෙන්න තිබ්බා..<br />
<br />
ඒත් අද මම ඉන්න තැන ඉන්න එකේ සම්පූර්ණ ගෞරවය අම්මා තාත්තා ඇරුනහම ලැබෙන්න ඕනා එකම එක්කෙනා මගේ දෙවනි අම්ම කියලා මන් සලකන මැඩම්ට විතරමයි.<br />
<br />
මැඩම් මම දන්නවා ඔබතුමිය මේ බ්ලොග් එක කියවන්නේ නැති විත්තිය.<br />
<br />
<b>ඒත් මගේ මුලු ජිවිතේ තියනකන්ම මම මැඩම්ට ගොඩාක් ණයගැතියි..මගේ ආයුෂත් අරන් මැඩම් බොහෝ කාලයක් ජිවත් වෙන්න ඕනා.... </b>අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-66794370214478445512011-06-26T00:44:00.000+05:302011-06-26T00:44:05.159+05:30අගය කිරීමේ වටිනාකම.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAQ32xj19FO0YV2z7pM4Bo7WyOYAYiELCN9NDk9zczO2lC3yQuJ1bAlyAM-luPYJv5fCIC48I_KRAfvnFdTCZfAAK9kZzaiCvFp9i4Ju98AczlADI2cxMfIFfqQ-AgSQQ1MQVD9Mb6Bab6/s1600/Interview2_tnb.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAQ32xj19FO0YV2z7pM4Bo7WyOYAYiELCN9NDk9zczO2lC3yQuJ1bAlyAM-luPYJv5fCIC48I_KRAfvnFdTCZfAAK9kZzaiCvFp9i4Ju98AczlADI2cxMfIFfqQ-AgSQQ1MQVD9Mb6Bab6/s320/Interview2_tnb.png" width="320" /></a></div><br />
අනේ ඉතින් මම සෙනසුරාදා මහ රෑ අලුත් පෝස්ට් එක දාලා සදුදා උදේ පාන්දරම කැම්පස් යනවා. ආයේ එන්නේ සෙනසුරදා හවස් වෙලා.<br />
<br />
සෙනසුරාදා මහ ලොකු වැඩක් නැති උනාට ඔය ප්රොජෙක්ට් හදන්න හරි නැත්නම් පොඩි රස්තියාදුවක් ගහලා ෆන් එකක් ගන්න හරි ගියහම ගෙදර එන්න මතක් වෙන්නේ හවස් වෙලා.<br />
<br />
අද ඇවිත් බ්ලොග් එකට ලොග් වෙලා බැලුවම දැක්කේ කමෙන්ට් 7ක් තිබ්බා පහුගිය සදුදා, අඟහරුවාදා දවස් වල දාපු මොඩරේට් කරන්න.<br />
<br />
ඉතින් අනේ එව්වා ඔක්කොමත් පබ්ලිෂ් කලේ අද තමයි.තරහා වෙන්න එපෝ.අනික බං බ්ලොගක් කියවන්න වෙන්නෙත් මේ දවස් දෙකේ තමයි.<br />
<br />
ඒක නිසා අනික් එව්වා වලට කමෙන්ට් කරන්නත් වෙලා යනවා.ඒකටත් සමාවෙයල්ලා.<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/06/blog-post_18.html">කලින් දාපු පෝස්ට් එකට</a> හොඳ ප්රතිචාර තිබ්බා.ඒක නිසා අදත් ඒ වගේ කතාවක් දාන්න දාන්න හිතුනා.<br />
<br />
ඔන්න බං බනින්න එපා හැමදාම ඔව්ව දාන්නේ මට දාන්න වෙන දෙවල් නැති නිසාද කියලා.හැම දේකම මික්ස් එකක් තියෙන්න එපාය බ්ලොග් එකක් උනාම ඒකයි සීන් එක.<br />
<br />
මෙන්න එහෙනම් කතාව.කියවලා ගන්න පුලුවන් දෙයක් තියෙනම් අරගනිල්ලා.<br />
<br />
අධ්යයාපනික පැත්තෙන් විශිෂ්ඨ තරුණයෙක් රටේ ප්රසිද්ධ ලොකු ව්යාපාර ආයතනයක කළමණාකාර ධුරයට අයදුම් කලා.තමන්ගේ දක්ශකම නිසාම පලවෙනි සම්මුක පරික්ශණය සමත් වෙන්න එයාට පුලුවන් උනා.<br />
<br />
අන්තිම සම්මුක පරික්ශණය කළේ එම ආයතනයේ ප්රධාන අධ්යක්ෂකවරයයි තම ආයතනයට නව කළමණාකරු විදිහට සුදුසුම පුද්ගලයාව තෝරා ගැනීමට.<br />
<br />
කොහොම හරි මේ තරුණයාගේ අයදුම් පත්රය පරීක්ෂා කරද්දී මේ අධ්යක්ෂකවරයට තේරුනා මූ අධ්යයාපනික පැත්තෙන් උපාදිය ලබා ගන්නා තෙක්ම විශිෂ්ඨ සාමාර්ථ සහිතව සෑම විභාගයක්ම සමත් වෙලා තියෙන විත්තිය.<br />
<br />
සම්මුක පරීක්ෂණයෙදී දෙන්නා අතර ගියේ මෙහෙම දෙබසක්;<br />
<br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-පාසලෙන් ඉහළට ඉගෙන ගන්න මොකක් හරි ශිෂ්යත්වයක් ලැබුනද ඔබට..?</b><br />
<b>තරුණයා:-නැහැ.</b><br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-ඔයාගේ තාත්තාද එහෙනම් හැම වියදමක්ම දැරුවේ පාසල් ගාස්තු පටන්.?</b><br />
<b>තරුණයා:-මගේ තාත්තා මට වයස අවුරුදු එකක් විතර වෙනකොටම මැරිලා.මගේ අම්මා තමයි මගේ හැම වියදමක්ම දැරුවේ.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-ඔයාගේ අම්මා කොහේද වැඩ කලේ.?</b><br />
<b>තරුණයා:-මගේ අම්මා රෙදි සෝදන්නියක්.</b><br />
<br />
ඒ කතාව අහපු ගමන් අධ්යක්ෂකවරයා තරුණයාට එයාගේ අත්දෙක පෙන්නන්න කිව්වා.ඉතාමත් සුමුදු නිරෝගී අත්ල දෙකක් සහිත අතක් තරුණයා අධ්යක්ෂකවරයාට පෙන්නුවා.<br />
<br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-ඔබ කවදා හරි දවසක රෙදි සෝදන්න ඔබගේ අම්මාට උදව් කරල තියනවාද.?</b><br />
<b>තරුණයා:-කවදාවත් නැහැ.මගේ අම්මාට හැම තිස්සේම ඕනෑ උනේ මම වැඩිපුර පාඩම් කරන එකයි පොත්පත් වැඩිපුර කියවන එකයි.අනිත් එක තමයි මට වඩා අම්මාට ගොඩක් ඉක්මනට රෙදි සෝදන්න පුලුවන්.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-මම ඔබගෙන් පොඩි ඉල්ලීමක් කරනවා.ඔයා අද ගෙදර ගියාම ගිහින් අම්මගේ අත් දෙක පොඩ්ඩක් අරගෙන පිරිසිඳු කරලා හෙට උදේට ඇවිත් මාව ආයෙමත් හම්බු වෙන්න.</b><br />
<br />
එම ප්රකාශයෙන් තමන්ට මෙම රස්සාව ලැබෙන්න පුලුවන් හැකියාව වැඩි බව තෙරුම් ගත්තු තරුණයා සතුටින්<br />
ගෙදර ගිහින් සිනා මුසු මුහුණින්ම තම මවගේ අත්ල දෙක පිරිසිඳු කරන්න ඉල්ලුවා.<br />
<br />
ඔහුගේ අම්මා අමුතුවෙන් වගේ, ඒ වගේම ප්රීතිමත්ව තම පුතා දිහා බලලා තම දෑත දිගුකලා.තරුණයා තම මවගේ දෑත් ඉතාමත් සෙමින් සෙමින් සේදුවා.අම්මගේ දෑත් පිරිමදින වාරයක් වාරයක් පාසා නෙතට හොරා කඩුලු බිඳු එක දෙක රූරා වැටෙන ගමන්ම.<br />
<br />
එය තමයි පළමු අවස්තාව උනේ ඔහු තම මවගේ අත් දෙක රැලි වැටිලා,ඒ වගේම කර ගැට වලින් පිරිලා තියෙන වග දැක්ක.සමහර කරගැට අල්ලන කොටත් රිදෙන වග ඔහුට තේරුනේ වතුර සමහ අත්ල දෙක පිරිමදිද්දි අම්මා දක්වපු ප්රතිචාරයෙන්.<br />
<br />
ඒ තමයි පලමු අවස්තාව තරුණයාට තේරුනා කර ගැට වලින් පිරුණු මේ අත්ල දෙක තමයි කියලා දවස ගානේ රෙදි සෝදලා හම්බු කරන සොච්චමෙන් තමුන්ගේ පාසල් ගාස්තු ගෙවපු.<br />
<br />
කර ගැට වලින් පිරුණු අම්මගේ අත්ල තමයි අවසානයේ ඔහුගේ උපාදියට,ඒ වගේම ඔහුගේ අධ්යාපනයේ විශිෂ්ඨත්වයට, ඒ වගේම ඔහුගේ අනාගතයට මුල් පාදක උන ගෙවීම කියලා.<br />
<br />
අනිතිමට සිය මවගේ අත්ල දෙක සෝදලා ඉවර වෙලා ඔහු කලේ ඉතුරු වෙලා තිබ්බ ඇදුම් ඔක්කෝම හෝදලා දාපු එක තමුන්ගේ අම්මා වෙනුවෙන්.<br />
<br />
ඒ රාත්රියේ තරුණයා අම්මා එක්ක කවදාවත් නොකරපු තරමට ගොඩක් වෙලා කතා කරලා පහුවදා උදෙන්ම නැවත අධ්යක්ෂකවරයාව හමු වෙන්න ආයතනයට ගියා.පස්සේ දෙන්නා අතර ගියේ මෙහෙම දෙබසක්;<br />
<br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:- ඔයාට මට දැන් කියන්න පුලුවන්ද ඊයෙ ගෙදර ගියාට පස්සේ කල දෙවල් සහ ඒකෙන් ඉගෙන ගත්තු පාඩම මොකක්ද කියලා.? </b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>තරුණයා:-මම මගේ අම්මාගේ අත් දෙක හොඳට හෝදලා ඉතුරු වෙලා තිබ්බ රෙදි ටිකත් ඔක්කෝම හෝදලා දැම්මා.</b><br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-කරුණාකරලා ඔයාට කියන්න පුලුවන්ද දැනුනු හැඟීම.?</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>තරුණයා:-(කඳුලු පිරුණු මුහුණක් සමග)අංක එක: මම දන්නවා දැන් මොකක්ද අගය කිරීම කියන්නේ කියලා.මගේ අම්මා නැතිව අද දවසේ මම ලබාගෙන තියන සාර්තකත්වය කිසි සේත්ම මට කවදාවත් ලබා ගන්න වෙන්නේ නැහැ.</b><br />
<b>අංක දෙක: මගේ අම්මත් එක්ක ඊයෙ එකට වැඩ කිරීමෙන් ඒ වගේම උදව් කිරීමෙන් මම දැන ගත්තා යම් දෙයක් කරන්න කොච්චරක් නම් අමාරුද ඒ වගේම කටුකද කියලා.</b><br />
<b>අංක තුන: ඒ වගේ මේ ලෝකේ මට තියන වැදගත්ම දෙය මගේ පවුල තමයි කියලා මම දැන් දන්නවා.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>අධ්යක්ෂකවරයා:-මෙච්චර කාලයක් මම මගේ කළමණාකරුවෙකුගෙන් හොයපු එකම දෙයත් ඕක තමයි.මට ඕනා උනේ අනික් අයගේ සහයෝගය අගය කරන්න පුලුවන්,අනික් මිනිස්සුන්ගේ වේදනා දුක් කරදර තේරෙන,තමුන්ගේ ජිවිතේ මූලික අරමුණ සල්ලි කර නොගත්තු මනුස්සයෙක්ව.</b><br />
<b>ඔබ මේ රස්සාවට සුදුසුතම කෙනා වෙලා ඉවරයි.</b><br />
<br />
අවසානයේ මේ තරුණයා මහන්සියෙන් වැඩ කරලා එම ආයතනයේ අනික් ප්රධානීන්ගේ පැසසුමට පවා ලක් උනා.<br />
<br />
ඔහු යටතේ වැඩ කල සෑම කෙනෙක්ම කණ්ඩායමක් විදිහට මහන්සියෙන්, උද්යෝගිමත්ව වැඩ කරලා එම ආයතනයේ ක්රියාකාරිත්වය සීඝ්ර ලෙස වර්ධනය කලා.<br />
<br />
ඔහුට රස්සාව ලැබුණු දවස තමයි ඔහුගේ අම්මාත් දුක් විදපු අවසාන දවස උනේ... කතාව ඉවරයි මෙන්න බණ ටික.<br />
<br />
දැඩි පරිස්සමක් ඇතිව, ඉල්ලන ඉල්ලන දේ ඕනෑ වෙලාවට අරන් දීලා ලොකු මහත් කරන පොඩි එකෙකුගේ හිතේ "පොරත්වය" කියලා මානසික මට්ටමක් ඇති වෙනවා.<br />
<br />
ඒ වගේම හැම තිස්සේම ඔහු ඔහුව පලමු තැනින් තියා ගන්නවා.තම දෙමව්පියන්ගේ අධික මහන්සිය,කැප කිරීම් තඹේකට වත් මායිම් කරන්නේ නැහැ.<br />
<br />
ඔහු කවදා හරි දවසක වැඩ කරන්න පටන් ගත්තාම ඔහු හිතන්නේ හැම කෙනාම ඔහුට ඇහුම්කන් දිය යුතුයි කියලයි.ඒ වගේම ඒ වගේ කෙනෙක් කළමණාකරන තණතුරකට පත් උනොත්; කවදාවත් තමුන්ගේ සේවකයන්ගේ දුක ඔහුට දැනෙන්නේ නැහැ.ඒවගේම හැම තිස්සේම ඔවුන්ට බනිනවා.<br />
<br />
ඒ නිසා ඒ වගේ අය අධ්යාපනික පැත්තෙන් කොච්චර දක්ශ උනත් සාර්තකත්වය පවතින්නේ බොහොම ටික කාලයයි.ඔවුන් නිතරම රණ්ඩු සරුවල් ඇතිකර ගන්නවා.වෛරය පිරුනු අසාර්තක පිරිසක් බවට පත්වෙනවා.<br />
<br />
මේ ලිපිය කියවපු ඔබත් මේ වගේ ආරක්ශක දෙමව්පියෙක් නම් නැති නම් වෙන්න හිතන් ඉන්නවා නම් ඇත්තටම ඔබ තමුන්ගේ දරුවාව ආරක්ශා කරනවාද,නැත්නම් විනාශ කරනවාද කියල පොඩ්ඩක් හිතලා බලන්න.<br />
<br />
ඔබට පුලුවන් ඇති නැති කම් අනුව පොඩි එකාට ලොකු ගෙදරක ජිවත් වෙන්න,හොඳ කෑම වේලක් රස විඳින්න,පුලුල් තිරයක් සහිත රූපවාහිනියකින් TV බලන්න දෙන්න,පියානෝ වගේ පොෂ් සංගීත භාණ්ඩ වයන්න ඉගෙනගන්න සලස්වන්න.<br />
<br />
ඒත් ඔබට පුලුවන්නම් වත්තේ තණකොළ සුද්ද කරනකොට ඒකට දරුවාව හුරුකරන්න,කෑමේන් පස්සේ ඔවුන්ගේ කන පිඟාන ඔවුන්ටම හෝදගන්න කියන්න,ඉඳුල් භාජන තම සහොදර සහොදරියන් එක්ක එකට එකතු වෙලා හෝදලා පිරිසිඳු කරන්න කියන්න ඒක තමයි විදිහ නේද.?<br />
<br />
ඒ ඔබට වැඩකාරියෙක්ව ගන්න සල්ලි මදි කම නිසා නෙමෙයි.දරුවට ආදරය කරන්න ඕනෑ හරි විදිහ නිසා.ඔබ ඔවුනට තෙරුම් ගන්න සලස්වන එක තමයි වටින්නේ කොච්චර සල්ලි තිබ්බත් අපි හැමෝම දවසක කෙස් පැහිලා වයසට යන විත්තිය හරියට උඩ කතාවේ තරුණයාගේ මව වගේම.<br />
<br />
වැදගත්ම දෙය තමයි ඔවුන්ට උගන්වන්න කෙනෙකුගේ උත්සාහයක් අගය කරන හැටි, ඒ වගේම අසීරුකම් වලට මුහුණදෙන හැටි,ඒ වගේම වැඩක් කරද්දි අනික් කෙනෙක් එක්ක එකට ඉන්න ඕනා කොහොමද කියලා..<br />
<br />
පණ්ඩිත කතා කියන්න ගිහින් මට බැණුම් අහගන්න වේවිද දන්නෙත් නැහැ නාස් ලණුව බැදන් කරත්තේ දක්වන අපේ අයියලාගෙන්.<br />
<br />
කමක් නැහැ තමුන්ට හිතෙන දේත් කියල යන්න පුලුවන්නම් පහලින් ගොඩාක් හොඳයි.නැති උනත් මම කා එක්ක වත් තරහක් නැහැ.<br />
හැමෝටම ජය වේවා.....!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-84226306500169934862011-06-18T22:44:00.001+05:302011-06-18T22:46:40.738+05:30මෙහෙම දෙයක් උනොත් ඔබ...???<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6lfJNyUN8plpkaW6jnFqJTG4L5EYgdZiK1mQHfbP0e2eC30KN1cN6abxnrfFWQ5xHWxt_aCYvhq_y24kx6Urp8MU6mjt3MLG6QoRzEbjV2oCP_IxJkM2fXGCs17RIA74Wm0XVb7-WLPn_/s1600/1048155-Royalty-Free-RF-Clip-Art-Illustration-Of-A-Cartoon-Sleepless-Mother-Carrying-A-Crying-Baby.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6lfJNyUN8plpkaW6jnFqJTG4L5EYgdZiK1mQHfbP0e2eC30KN1cN6abxnrfFWQ5xHWxt_aCYvhq_y24kx6Urp8MU6mjt3MLG6QoRzEbjV2oCP_IxJkM2fXGCs17RIA74Wm0XVb7-WLPn_/s320/1048155-Royalty-Free-RF-Clip-Art-Illustration-Of-A-Cartoon-Sleepless-Mother-Carrying-A-Crying-Baby.jpg" width="211" /></a></div><br />
මොනවා කරන්නද මචංලා.සතියේ මැද පෝයක් තිබ්බට කැම්පස් එක එදාට නිවාඩු උනත් ගෙදර එන්න හම්බුනේ නැහැ.අපේ කැම්පස් එකේ යාලුවෙකුගේ ගෙදරින් පොසොන් එකට මහා බත් දන්සලක් දුන්නා කුරුණෑගල.කෙලින්ම ඉතින් උන්ගේ ගෙදර ගියා දන්සලටත් එක්ක උදව් කරන්න කියලා..<br />
<br />
ඔන්න අද තමයි ගෙදර ආවේ හුස්මක් කටක් ගන්න.ගොඩ කාලෙකින් මගේ කෙහෙම්මල් බ්ලොග් එක කියෝන කාටවත් වැඩකට ඇති මගුලක් මම කිව්වේම නැහැනේ නේද.කිව්වෙම එක එක හුට පටනේ. ඔන්න ඉතින් මට ආයෙත් හිතුනා ජිවිතයට ගන්න පුලුවන් ආදර්ශයක් තියෙන සත්යය සිදුවීමක් කියන්න...<br />
<br />
මේක මට ආපු E-mail එකක තිබ්බ ටිකක් විතර පරණ සිද්දියක්... කියවපු කට්ටියත් ඇති.ඒකට සමාව ඉල්ලනවා.කඩ්ඩෙන් තමයි තිබ්බේ..මට පුලු පුලුවන් විදිහට සිංහලට හරවලා තමයි දැම්මේ...ඔන්න එහෙනම් කතාව...<br />
<br />
බොහෝම ආදරයෙන් ජීවත් උන එක විවාහක යුවලකට විවාහයෙන් පස්සේ ගොඩාක් කාලයක් යනකන් දරු සම්පතක් ලබන්න තරම් වාසනාවක් තිබ්බේ නැහැලු... එක එක තැන් වලින් දහසක් දේ කරලා අන්තිම ප්රතිපලය විදිහට අවුරුදු 11 කට පස්සේ පිරිමි දරුවෙක් ඉපදුනාලු...<br />
<br />
(ලංකාවෙ නම් අවුරුදු 11 ක් බලන් ඉඳීවි යෑ.දෙන්නා දෙපැත්තට වරද පටවලා අතක් පයක් ගලව ගන්න තරම් වලියකුත් දාගෙන දික්කසාදේ කියන කොල කෑල්ලට කටු ගාවි "හිඟා කක කොළපතක් අරන් - ලුණුයි බතුයි කමුකො රත්තරං" කියපු කටවල් වලින්ම මුලත් අමතක කොරලා)<br />
<br />
ඔන්න මෙහෙම ඉපදුනු ඒ කොලු පැටවා අවුරුදු දෙකක් වෙනකන් කිසිම අතුරු ආන්තරාවක් නැතිව හොඳට සැපසේ හැදුනලු.. දවසක් මේ කොලු පැටවගේ තාත්තට තමන් බෙහෙත් විදිහට ගන්න අධි රුධිර පීඩන පෙති (ප්රෙෂර් පෙති) බොතලයෙන් පෙති අරගෙන උදේ කෑමෙන් පස්සේ බෝතලේ පියන වහන්න අමතක උනාලු.<br />
<br />
ඒත් වැඩට යන්න ලැහැස්ති වෙලා යන්න හදන කොට මේසේ උඩ තියලා තිබ්බ මූඩිය විවෘත බෙහෙත් බෝතලේ දැක්කලු.ඒත් ඒ වෙනකොට වැඩට යන්න දැනටමත් පරක්කු වෙලා තිබ්බ නිසා සිය ආදරනීය බිරිඳට කිව්වලු බෙහෙත් බෝතලේ මූඩිය වහලා කබඩ් එකෙන් තියන්න කියලා පොර වැඩට ගියාලු.<br />
<br />
ඒත් අතිශය ගෙදර වැඩ වලට කාර්ය බහුල වෙලා හිටපු කාන්තාවට තම ස්වාමි පුරුෂයා කියපු දේ මුලුමනින්ම අමතක වෙලා ගියාලු. ගේ ඇතුලට වෙලා සෙල්ලම් කර කර හිටි පොඩි එකා මේ බෙහෙත් බෝතලේ දැකලා ඒකත් සෙල්ලම් කරන්න ගත්තලු.<br />
<br />
ඒක ඇතුලේ තිබ්බ පාට පෙති වලට වහ වැටිලා පොඩි එකා පෙති ටික ඔක්කොම ගිල්ලාලු... (පොඩි කාලේ මාත් ඔහොම හැකරැල්ලෙක්ව කටේ දාගෙන තියනවාලු.මටනම් මතක නැහැ මේ අපේ අම්ම තමයි කිය කියා අදටත් කින්ඩි දාන්නේ හැකරැල්ලො දැක්ක ගමන්.. කොහොමත් දුටුදේ කටේ දා ගැනීම පොඩි උන්ගේ පුරුදදනේ)<br />
<br />
කොහොම හරි බෙහෙත් පොඩි එකාට විෂ වෙලා පොඩි එකා සිහි නැතිව ඇදගෙන වැටෙනවා අම්මා දැකලා පොඩි එකාව ඉක්මනටම ඉස්පිරිතාලෙට එක්කගෙන ගියාලු..ඒත් අවාසනාවකට පොඩි එකා ඒ වෙනකොටත් ජිවිතයෙන් සමු අරගෙන ගිහින් ඉවරලු...<br />
<br />
තමන්ගේ දරුවගේ මරණයත් හිතින් දරාගෙන තමන්ගේ ස්වාමියාට මුහුණ දෙන්න ගොඩාක් බයෙන් ගැහි ගැහි ඒ ගැණු කෙනා කල්පනා කර කර හිටියලු..මේ සිද්දිය ආරංචි උන ගමන්ම පොඩි එකාගේ තාත්තාත් ඉස්පිරිතාලෙට ආවලු...<br />
<br />
ආපු ගමන්ම තමන්ගේ පොඩි එකාගේ නිසල දේහය තමන්ගේ දෑස් ඉස්සරහයින් තියනවා දැක්කලු... තම දරුවගේ වියෝවත් දරාගෙන ඒ මනුස්සයා තමන්ගේ බිරිඳ දිහාට හැරිලා වචන කීපයක් කටින් මිමිනුවාලු...<br />
<br />
උඹලට හිතා ගන්න පුලුවන්ද ඒ වචන ටික මොකක්ද කියලා... අපි පොඩි සෙල්ලමක් කරමු... මේකට උත්තරේ උඹලට කියන්න වෙනමම පොස්ට් එකක් දාන්න බැහැනේ..අනික භාගෙට දැම්මා කියලා මට කුනු හරුප අහගන්නත් බැහැනේ...<br />
<br />
මෙතනින් පහලට යන්න කලින් මේ කතාවෙන් කියන්න හදනෙ මොකක්ද කියලයි, ඒ මනුස්සයා තමුන්ගෙ බිරිඳ දිහාට හැරිලා මිමිනුවේ මොකක්ද කියලයි හිතපියව්... හිතුවනම් මෙතනින් යටට පොස්ට් එකේ පේජ් එක මවුස් එකෙන් කොනක ඉදන් ක්ලික් කරගෙන පහලට ඇදගෙන ගිහින් Highlight කරලා බලහල්ලා. Font Colour එක Dark Blue වලින් ඉතිරි හරිය දාලා තියෙන්නේ..<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">පිරිමි කෙනා සිය බිරිඳට කිව්වේ<b> </b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;"><b>"මම ඔයත් එක්කයි මගේ කෙල්ලේ" </b>කියලයි... මේක කියවපු කිසිම කෙනෙකුට හිතුනද පිරිමි කෙනා ඒ විදිහට තමුන්ගේ බිරිඳට කතා කරාවි කියලා............</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">පොඩි එකා මැරිලා ඉවරයි..ආයේ කවදාවත්ම ගේන්නවත් පණ දෙන්නවත් බැහැ.පොඩි එකා මැරුණ එකට තමුන්ගේ බිරිඳව කාලා වැඩක් නැහැනේ.. වෙන්න තියන දේ උනා..ඒකට වරද ගැණූ කෙනා පිට පටවන්න බැහැ.. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">එයාට පුලුවන් උනානම් මතක් කරලා බෙහෙත් බෝතලේ මූඩිය වහලා රස්සාවට යන්න එහෙම දෙයක් නොවෙන්න ඉඩ තිබ්බා.මැරුනේ පිරිමි කෙනාගේ වගේම ගැහැණු කෙනාගෙත් දරුවා... </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">පිරිමි හිත් වලට වඩා ගොඩාක් දුර්වල වෙන ගැහැණු හිතක් තමන්ගේ දරුවගෙත් වියෝ වේදනාවත් දරාගෙන </span><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">තවත් මනුස්සයගෙනුත් කුණු වෙන්න බැණුම් ඇහුවා නම් මොකක් වෙන්න තිබ්බද..?තමන්ගේ බිරිඳට තමුන්ව ඕනම වෙලාවට ඒ මනුස්සයා ඒක ලබා දුන්නා... </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">හැම කෙනෙකුටම ජීවිතය දිහා මේ විදිහට බලන්න පුලුවන් උනා නම් මේ ලොකේ තියෙන ප්රශ්න ගොඩාරියක් අඩු වෙන්න තිබ්බා නේද...??? </span><br />
<br />
<b>"සැතපුම් දහස් ගානක් දුර ගමනක් ආරම්භ වෙනේ අද දවසෙ ඔබ තබන එක පියවරකින්"</b> අද දවසෙ ඉඳලවත් තමුන්ගෙ තියන ඊර්ශ්යාකම්,වෛර කිරීම්,පලි ගැනීමේ චේතනා,බිය වගේ දෙවල් සියල්ල ගලා යන වතුරකට විසික් කරලා ජීවිතය දිහා බලන්න.<br />
<br />
එදාට ඔබට වැටහේවි මේ ලෝකයේ තමුන්ට සිදුවන දේවල් ඇත්තටම තමුන් සිතනා තරම් අපහසු නැති විත්තිය..ජීවිතයේ අපි ගොඩාක් වෙලාවට කාලය නිකරුනේ කාලය නාස්ති කරනවා කව්ද මේකට වග කියන්න ඕනෑ, කාටද මේකට බනින්න ඕනෑ කියලා රට බයිලා හොය හොයා...<br />
<br />
ඒත් අපි නොදැනුවත්වම ඒ කරන ලද දෙයින් අපි දන්නේත් නැතුවම මනුස්සකම කියන උතුම් බැඳීම සදහටම අපෙන් ටික ටික ඈත් වෙලා යාවි නේද...??<br />
<br />
මෙහෙම දෙයක් මට උනා නම් සමහරවිට මමත් වලිගේ හපාගෙන මගේ කෙනාට බණින්න පුලුවන් මතුදාක.. ඔයාලට මෙහෙම දෙයක් උනොත් කොහොම හැසිරේවිද....???ටිකක් හිතලා බලන්න...<br />
<br />
ඔයිට කලින් එකම පාරක් මේ වගේ පොස්ට් එකක් දැම්මා... කැමතිනම්<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/blog-post_12.html"> මෙතනින් ගිහින්</a> ඒකත් කියවන්න..... හැමෝටම ජය වේවා....!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-27377366180221177512011-06-11T23:53:00.012+05:302011-06-18T18:14:17.766+05:30අසේලයාගේ ඒක පාර්ශික ලව් එක<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtUeoaRmzg52APBSFk95gouOTncvvgxwi59oOBJh6eGosmYk30f5ZEGNzGS2q71xmMhNp4x1iHQkZhL1vVT4GTF37fEjxXYjk_ljNE0SY5kmStF2ZJ6xywh3vXmYRIvI2A9IVLf2MVt4vV/s1600/0511-1001-0515-0711_Two_Boys_Fighting_clipart_image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="254" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtUeoaRmzg52APBSFk95gouOTncvvgxwi59oOBJh6eGosmYk30f5ZEGNzGS2q71xmMhNp4x1iHQkZhL1vVT4GTF37fEjxXYjk_ljNE0SY5kmStF2ZJ6xywh3vXmYRIvI2A9IVLf2MVt4vV/s320/0511-1001-0515-0711_Two_Boys_Fighting_clipart_image.jpg" width="320" /></a></div><br />
අනේ මංදා මම <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/06/blog-post_05.html">කලින් දාපු පොස්ට් එක</a> ගොඩ දෙනෙක්ට ලොකු ප්රශ්නයක් වෙලා තියන හැඩයි.. කොලඹ වෛද්ය විද්යාලයේ කියන වෙන බ්ලොග් ලිපිනයකින් ආපු කවුරු හරි සහෝදරයෙක් මට බැනලා කමෙන්ට් දෙකක් දාලා තිබ්බා.... එකක් මෙන්න මෙහෙමයි තිබ්බේ...<br />
<br />
"යකෝ මේක ලියන එකෙක් හරියට නම දාපන් . ෆැකල්ටියෙ එවුන් මගෙන් අහනවා මේක ලියන්නෙ මමද කියලා . මේ අනුන්ගෙ ඉලව් ලව් වලින් අහිංසක අපිට නෙ කෙලවෙන්නෙ ශික්"<br />
<br />
තවත් මොකක්ද මන්දා එකකුත් එවලා තිබ්බා...ඇනෝනිමස් කෙනෙක් විදිහට නපුන්සක පාට් එකකින් බනින්නෙ නැතුව මෙහෙම බැන්න එකට මම සතුටු වෙනවා මචං...ඒත් උඹට උඹේ වලිගේ කොනක් පෑගිලාද කොහෙද...පොඩ්ඩක් කකුල උස්සලා ඒක අයින් කර ගනින්.නැත්නම් පැටලිලා උඹව වැටේවි... <br />
<br />
ආහ් තව මොකෙක්ද එකෙකුගෙ නමකුත් දාලා තිබ්බා මචං මේ උඹද කියලා..... මචෝ උඹට කියන්න වැඩි දෙයක් මං ලඟ නැහැ.. ඒත් ටිකක් කියන්නම්.. මම මෙඩිසින් යන්න තරම් දක්ශ එකෙක් නෙමෙයි මචෝ... එච්චර හැකියාවක් තිබ්බත් මම ඔය මෙඩිසින් කියන එක කරන්න යන්නෙ නැහැ...<br />
<br />
ඒ මගේ තාත්තා අසනීපයකට කොලඹ මහ රෝහලේ නවත්තල හිටපු වෙලාවක ඩොක්ටර්ලයි කියා ගන්න සමහරක් ලෙඩ්ඩුන්ට සලකපු විදිහ මම මගේ මේ ඇස් දෙකෙන් දැක්ක නිසයි...මචෝ මමත් කැම්පස් එකේ කොල්ලෙක් තමයි ඒත් අපේ කැම්පස් එක තියෙන්නේ තුම්මුල්ලේ....<br />
<br />
උඹලගේ වගේ වෙනම නෙමෙයි... අනික ශානකයා මගේ හොඳ යාලුවෙක්.. මම ඌට මොකුත් කියලා නැහැ.... ඌව ටිකක් උඩින් උස්සල තියපු එක විතරයි මචෝ...<br />
<br />
අනික මේ එක එක නම් ගහල මේ උඹද කියල අහන එව්ව වලට උත්තර දෙන්න මගේ බ්ලොග් එක ලෑස්ති නැහැ... මම කවුරුත් නාදුනන තනි පුද්ගලයෙක් මචෝ බොහෝම සරලව ජිවත් වෙන්න උත්සහ කරන පුලුවන් හැම වෙලාවකම කාටම හරි මට පුලුවන් උපරිමයෙන් වචනයකින් හරි උදව් කරන්න බලාගෙන ඉන්න...<br />
<br />
මට මගේ ලඟ හැමදාටමත් මගේම කියලා යාලුවො ගොඩාක් ඉන්නේ ඒ නිසයි.එව්වා ඔක්කොම මට ලැබුනේ මම මේ ස්වභාවධර්මයට අනුව සරලව ජිවත් වෙන්න උත්සහ කරන නිසයි...<br />
<br />
අනික බං මම ඉගෙන ගන්නේ කොලඹ මෙඩිකල් ෆැකල්ටි එකේ නම් මම මොකටද ඒක හංගන්නේ.. යකෝ ඒක අඬ බෙරයක් ගහල කියන්න වටින දෙයක්නෙ...<br />
<br />
මගේ බ්ලොග් එකට ගොඩවැදුනට ගොඩාක් ස්තුති කියල තමයි උඹට අන්තිමට මට කියන්න තියෙන්නේ... උඹත් මෙඩ්ඩෙක්නේ පුලුවන්නම් මෙ රටේ දුප්පත් මිනිස්සුන්ට හදවතින් සලකන හොඳ වෛද්යවරයෙක් වෙයන් තවත් කලු කඩ කාරයෙක් නොවි ඩොක්ටර් කියලා කියා ගන්න..<br />
<br />
මොකද උඹගෙ පෙර පිනකට ලැබුනු ඒ දායාදය ස්වභාවදර්මයා උඹෙන් උදුර ගනිවි ඊළඟ ආත්මෙදි උඹත් එහෙම ජරා විදිහට මිනිස්සුන්ට සැලකුවොත්....... අර කියමනක් තියනවනේ "<b>හිටියොත් හොඳට හැදී දෙවියොත් නමට වඳී"</b> කියලා...ඒකයි මචෝ.....<br />
<br />
මම ගැන කියනවනම් මම අපරාජිතයා.... ඉගෙන ගන්නේ කොළඹ කැම්පස් එකේ සයන්ස් ෆැක්ල්ටි එකේ. කැම්පස් එක තියෙන්නේ තුම්මුල්ලේ... පුලුවන්නම් මම කව්ද කියලා හොයා ගනින් මචෝ.... හැබැයි මිරිගුවක් පස්සේ දුවනවට වඩා තමන්ගේ පාඩම් වැඩක් කර ගත්තොතින් කවදා හරි දවසක උඹෙ අතින් මැරෙන අහින්සක මනුස්සයෙක්ට මැරෙන්න නොදී බේරගන්න උඹට පුලුවන් වේවි....<br />
<br />
මෙන්න අද කතාව.. අද කියන්න යන්නේත් මගේ ලඟම අදුරන අයියා නෙකුට වෙච්ච දෙයක් මම මූට අසේල කියන්නම්.මූ ඉගෙන ගන්නේ ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්යාලේ මැනේජ්මන්ට් වල..<br />
<br />
අවුරුද්ද ප්රකාශ නොකර ඉන්නම් මොකද ආයෙමත් මේක ජ'පුරේ එකෙක් කියවලා කලින් එකා වගේ මට අනම් මනම් කියලා බනින්න ගත්තොතින් මම ජප්පෙක්ද (ජපුරෙ එකෙක්ද කියලා) කියලා මගේ පටි රෝල්නෙ බොලව්... හික් හික්...<br />
<br />
මේ කියන්න යන්නෙත් කෝච්චි ඒකපාර්ශික ලව් එකක් ගැන මූ යන්නේ එන්නේ කොච්චියෙන්.ඔහොම ටික කලක් යන කොට මෙන්න බොලේ මූට හැමදාම නිතර දකින හුරු බුහුට් කෙල්ලෙක් නෙත ගැටුනා කියහන්කෝ..<br />
<br />
ඉතින් කෙල්ලව දැක්ක සැනින් මූ කෙල්ලට හිතින් ලව් කරන්න ගත්තා... මූ හැමදාම ජපුර කැම්පස් එන්න ගෙදර ඉඳලා කොච්චියට නගින කොට මූට කෙල්ලව සෙට් වෙනවලු.කෙල්ල නගිනවලු හැමදාම **** ස්ටේශන් එකෙන් කොච්චියේ අන්තිම පෙට්ටියට...<br />
<br />
ඉතින් මූ හෙමි හෙමිහිට පැණි පාරත් දාගෙනම කෙල්ලට කෙළ හල හලා හිනා වෙනවලු, ලඟට ගිහින් ලං වෙලා ඉන්නවලු එක සීන් එකයිලු...<br />
<br />
මූ දවසක් කොහොම හරි කෙල්ල එක්ක කතාවට වැටිලා දැනගෙන කෙල්ල කොලඹ සයන්ස් ෆැකල්ටි එකේය කියලා.. කෙල්ල සයන්ස් කියලා දැන්ගත්තු ගමන් මූට ඉහේ මලක් පිපුනා වගේ දෙයක් උනාලු..ඇයි යකෝ මමත් සයන්ස් එකේ එකෙක් කියලා මූ දන්න නිසා මට කියලා සබ් එක ගන්න පුලුවන්නේ කියලා..ඒත් මූට බැජ් එක අහගන්න අමතක උනාලු...<br />
<br />
මේ අවුරුද්දෙ මුල මෙන්න යකෝ මට එක පාරටම එනවා කෝල් එකක් මුගෙන්.. මූ කෝල් කරලා මෙහෙම කියනවා..<br />
<br />
මම:- හෙලෝ...<br />
ඌ:-අඩේ මලේ පොඩි උදව්වක් ඕනා බං...<br />
මම:- මොකෑ බං තොපිට අපිව මතක් උනේ..?<br />
ඌ:- අඩේ මේ මට කොච්චියෙ කෙල්ලෙක් සෙට් උනා බං..ඒකිගෙන් විස්තර ටිකක් දැනගත්තා කෙල්ල උඹලගේ ෆැකල්ටි එකේ මචං.. මට පොඩ්ඩක් ඒකි ගැන විස්තර ටිකක් හොයලා දීහන්කො....<br />
<br />
මම:- හරි බලමු.මොකක්ද නම..??<br />
ඌ:-යකෝ නම දන්නවනම් මම තොට කිය කියා ඉන්නවද බොල..<br />
මම:-හරි හරි..එහෙනම් කියහන් බැජ් එක මොකක්ද.?අපේ එකේද..?<br />
ඌ:-බලපන් මචං.මට ඒක එකිගෙන් අහන්න අමතක උනානේ බං..සුදු,උස, කෙට්ටු කෙල්ලෙක් බං.. කට වට කර වැටක් වගේ කම්බි වැටක් දත් සෙට් එකට දාගෙනත් ඉන්නවා...කොන්ඩෙට පොඩි බූලක් දාලා කඩා හැලෙනවා මචං හරියට නිකන් අස්සයෙකුගේ නැට්ට වගේ..<br />
<br />
මම:ඈ.. කොහොමද බං එහෙම හොයන්නේ හෙන තොගයක් ඉන්නවනෙ බං..<br />
ඌ:-මොකක් හරි කරලා හොයලා දියන්කෝ බං...<br />
මම:-බලමු...<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් මම පහුවෙනිදාම ඉඳන් අපේ මුලු කැම්පස් එකම පීර පීරකට වට කර ගහපු කම්බි වැට වලුයි, අස්ප නැටියි දාපු කෙල්ලන්ව හොයනවා...මොන කොහොමද බොලව් එහෙම හොයන්නේ...?<br />
<br />
කොහොම හරි මූ ෆේස් බුකියේ පිරල පිරලා කෙල්ලව හොයාගෙන දවසක් මම ගෙදර හිටි වෙලේක මට මුගේ සිහින කුමාරිගේ ලින්කුවක් එව්වා... මම ඒක දැක්කම තමයි මීටර් උනේ යකෝ මේ අපේ උඩ බැජ් එකේ අක්ක කෙනෙක්නෙ කියලා...<br />
<br />
කොහොම හරි මෙයාට කොල්ලෙක් ඉන්නවද කියලා මම දැනගෙන හිටියෙ නම් නැහැ.ඒක නිසා මම මූට හොයල බලලා කියන්නම් කියලා කිව්වා...කොහොම හරි ඔය අතරේ මූ ඒ අක්කට ෆේස් බුකියේ රික්වෙස්ට් එකක් දාලා..<br />
<br />
මම ඊ ළඟ සදුදා ගිය ගමන් කලේ ශේප් එකේ එයාට කොල්ලෙක් ඉන්නවද කියලා හොයලා බලපු එක.බලද්දි ඉන්නවා.. හැබැයි කොල්ලා අපේ එකේ එකෙක් නෙමෙයි පිට ජොබ් එකක් කරන කොල්ලෙක්...<br />
<br />
කොහොම හරි මම මූට ඕක කිව්වහම මූ හෙන පඬි ටෝක් එකක් දුන්නා.<b>"එව්වා මොනාද බං මල්ලි අපිට.සිම්පල් වැඩනේ... බලහන්කෝ මම දාපු ෆ්රෙන්ඩ් රික්වෙස්ට් එකත් දැන් ඇක්සෙප්ට් වෙලා... මම දෙන්නම්කෝ වැඩේ"</b> කියලා...<br />
<br />
මම මූට කිව්වා පව් වැඩ කරලා පව් පුරව ගන්නේ නැතුව පාඩුවේ වෙන එකකට බැහැපන් කියලා..ඒත් මූ ඇහුවෙම නැහැ..කොහොම හරි ෆේස් බුකියෙන් මූ කෙල්ලට හෙනට පැණි පාර දාලා ජ'පුර මැනේජ්මන්ට් ෆැකල්ටිය මුලට දාලා....<br />
<br />
කොහොම හරි මුගේ පෙරෙත්තය නිසාම කෙල්ල අකමැත්තෙන් මූව හම්බු වෙන්න එන්නම් කිව්වලු... තැන වෙලා තියෙන්නේ කොළඹ විහාර මහා දේවි උද්යානයට.... ඕක අනුමත උන ගමන්ම මූ පැනලා මට කෝල් එකකුත් දාලා හෙන පම්පොරියකුත් ගහලා කෙල්ලව හම්බු වෙන්න යන්න දත කට මැදන්ගෙන බලාගෙන ඉඳලා...<br />
<br />
ඔන්න අදාළ දවසේ මූ හෙන ෆැන්සි පොරක් වගේ ගියාලු... කොහොම හරි එදායින් පස්සේ මුගේ කිසි සද්දයක් නැතුව ගියා.. වෙනදා කෙල්ල ගැන අහලා මට වාත උන එකා එක පාර හැල හොල්මනක් නැහැ... රින් කලාට පෝන් එක ගන්නෙ නැහැ...මැසේජ් එකකට රිප්ලයි එකක් නැහැ....<br />
<br />
අන්තිමට සිද්දිය වෙලා දවස් 4 කට පස්සේ මෙන්න මූ මට කෝල් එකක් දුන්නා....<br />
<br />
මම:-හෙලෝ... පරුෂ අසමත්ජාතියා... තොපිට හරි යනකන් විතරයි නේද අපිව මතක තියෙන්නේ...? දැන් ලව්<br />
කරපිය කෙල්ල එක්ක..අපිව මතක නැහැ.<br />
<br />
ඌ:-අඩේ මල්ලි නැහැ බං.<br />
මම:-පල යන්න.තොපි ඔහොම්මමයි...<br />
ඌ:-පොඩ්ඩක් හිටපන්කො බං කියනකන්.<br />
මම:-අනේ මේ තව මොනා කියන්නද බොල...?<br />
ඌ:-අඩේ අහපන්කො ****යෝ.උඹ මේ ගැන කාටවත් කියන්න එපා මචං..අඩේ එදා ආපු කෙල්ලෙක් නැහැ බං.එදා මා එක්ක ෆේස් බුක් එකේ චැට් කරලා තියෙන්නෙ කෙල්ලගේ කොල්ල එක්කලු බං.<br />
<br />
මම:-හුටා.<br />
ඌ:-ඔව් බං..අඩේ මම එදා රුපියල් 250ක පොඩි චොකලට් එකකුත් අරගෙන පාක් එකට වෙලා බලන් ඉන්න කොට මෙන්න බං හෙන පත හයේ හතරේ පොරවල් දෙකක් ඇවිත් මං ලඟට.මම අසේලද කියලා ඇහුවා.මම ඔව් කිව්වා විතරයි බං එකෙක් මගේ බෙලෙන් අල්ලලා උස්සලා කිව්වා බං මගේ කෙල්ල දිහා ආයේ බලලා හරි අහු උනොත් මරනවා කියලා...අඩේ බලපන් බං...<br />
<br />
මම:-තොට හොඳ වැඩේ.මම කිව්වනේ කලින්ම කොල්ලෙක් ඉන්නවයි කියලා...<br />
ඌ:-උඹ කාටවත් කියන්න එපා මචං..මාර නෝන්ඩියක් බං උනේ...<br />
<br />
බලද්දි එදා ෆේස් බුකියේ මූ එක්ක චැට් කරලා තියෙන්නේ ලොග් වෙලා ඒ අක්කගේ කොල්ලා.... මූට අන්තිමට පච චාටර් සීන් එකක් වෙලා හොටු පෙර පෙර හිටියා... හික් හික්.<br />
<br />
ඔන්න වෙච්ච සිද්දිය... දැන් මේක කියවලා ජ'පුර මැනේජ්මන්ට් ෆැකල්ටියේ අයියල සෙට් එකක් රෙද්ද උස්සන් එන්න එපා උඹ මූද..?? අරූද..?? හුටා මේ උඹනේ කිය කියා...<br />
<br />
මම කවදාවත් මම ඉගෙන ගන්න ෆැකල්ටි එක කියන්න නෙමෙයි හිටියේ..ඒත් අර කලින් පෝස්ට් එකට මෙඩිකල් ෆැකල්ටි එකේ ගොයියෙක් ඇවිත් නටපු නාඩගම නිසා ඒක කියන්න උනා..නැත්නම් වෙන අහින්සකයෙක් ඉවර නිසා....<br />
<br />
කතාව ගැන මොකද හිතෙන්නේ...කෙල්ලෙකුට කොල්ලෙක් ඉන්නවා කියලා දැන දැන ඒකිටම ලයින් දාන එක ගැන උඹලා දකින විදිහත් දැන්ගන්න කැමතියි....<br />
හැමෝටම ජය වේවා.....!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-46652248777403416542011-06-05T00:53:00.001+05:302011-06-11T18:31:01.765+05:30ශානකයාගේ වීර වික්රමය<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMU68EiRF1Sm-Kx0eUEtKnx7F_MDbpQ1W8RMKUnlwY4KSfxhlsqj_8_aVjS6g9uJf0zqfgob4KhQTrIoYIvSjN_YKSs84mT1WKieEnXTX1w5wKRrip8le0PzQ_Oh6iT1GNIRirGtSLFCsf/s1600/medical2_tnb.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMU68EiRF1Sm-Kx0eUEtKnx7F_MDbpQ1W8RMKUnlwY4KSfxhlsqj_8_aVjS6g9uJf0zqfgob4KhQTrIoYIvSjN_YKSs84mT1WKieEnXTX1w5wKRrip8le0PzQ_Oh6iT1GNIRirGtSLFCsf/s320/medical2_tnb.png" width="320" /></a></div><br />
මෙච්චර කල් මගේ බ්ලොග් එකේ කලක ඉඳන් ඇඬියාවක්නේ බොලව් තිබ්බේ... ඒකටත් හරියන්න මම අද මගේ ලඟ යාලුවෙක්ට උන පොඩි සිද්දියක් කියන්නම්....<br />
<br />
මම මූට "ශානක" කියල කියන්නම්.මූ තමයි අද පොස්ට් එකේ කතා නායකයා... මූ ගැන කියනවා නම් මූ ඉගෙන ගන්නේ කොලඹ වෛද්යය පිඨයේ... (ඔව් බොලව් අපිත් ටිකක් වැදගත් කියන මිනිස්සුන්වත් ආශ්රය කරනවා තමයි)<br />
<br />
මූව සෙට් උන විදිහ එහෙම උඹලට වැඩක් නැහැ... මු ගැන කියනවනම් හෙනම මීටර් එකක්.... පලවෙනි පාර 2007 A/L ඇනගෙන දෙවනි පාරට 2008 A/L කරලා කාටද බොල ලංකාවේ 21 වෙනියා වෙන්න පුලුවන්.....<br />
<br />
ඒත් මම මේ කියපු ශානකයට කරන්න පුලුවන් උනා.... අපි වගේ පොඩි කැම්පස් වල ඉගෙන ගන්න එකෙක් නෙමෙයි ඌ.ඒක නිසා වචනයෙන් කියනවනම් ඌ වෙන්න ඩොකෙක්.... මටත් ඉතින් දන්න අදුනන යාලුකම නිසා ඌව නිතරම වගේ සෙට් වෙනවා.... අනික අසනීපයක් හැදුනු දවසක නොමිලේ හරි බෙත් ටිකක් ගන්න පුලුවන්නේ...<br />
<br />
කොහොම හරි මම සචිනි (මට පහුගිය දවස්වල බූට් තිබ්බ කෙල්ල) එක්ක යාලු වෙන්න පස්සෙන් ගිය කාලේ ඉදන්ම මූත් ඔය සිද්ධිය දැනගෙනයි උන්නේ.... ඒ කාලේ මූ මට නිතරම දුන්නු උපදෙසක් තිබ්බා....<br />
<br />
මූ කිව්වේ <b>"ඔය කෙල්ලෝ පස්සේ යන එකනම් බං තෙරුමක් නැති දෙයක් බං... තනියම ඉන්න ජිවිතේ තරම් සැපක් වෙන කොහෙවත් නැහැ"</b>යි කියලයි...<br />
<br />
ඌ එව්වා වලට ඉදිරි පත්කල තර්ක මෙන්න මෙහෙමයි... <b>"බලපන් මචං උඹෙ අම්මයි තාත්තයි.. උඹට කන්න බොන්න දෙන්න දුක් මහන්සි වෙනවා.... ඒ මිනිස්සුන්ට කිසිම නිදහසක් නැහැ.. හරියට කෑමක් බීමක් නැහැ... ජිවිතේ කිසිම විනොදයක් නැහැ.... ඒ වගේද බං තනියම ඉන්න කොට කං කෙඳිරි ගාන්න ගෑණියෙක් නැහැ.... ළමයි නැහැ.... කරදර කිසිම දෙයක් නැහැ ෆුල් ෆන් එකෙන් හැම දාම ඉන්න පුලුවන්නේ බං.... ඔය ගැණු ඔනනම් ඉස්පිරිතාලවල නර්ස් නෝනලා ඉන්නේ බං... බලපන් මට හිතෙනවා මට අද මේ හෝටලෙන් දවල්ට කන්න ඕනා කියලා.... මම ඉතින් ගිහින් කනවා.... ගැණියෙක් ගත්තම ඒ නිදහස නැහැනේ බං... ඔය මගුල නවත්තලා මං වගේ ආතල් එකේ ඉදහන්කො මචං....." </b><br />
<br />
ඒ ගිය අවුරුද්දෙ මාර්තු වල විතර..... එහෙම කියපු එකා මෙන්න මේ අවුරුද්දෙ අප්රියල් විතර මට දවසක් සෙට් උන වෙලේක කියනවා මෙහෙම කතාවක්;<br />
<br />
ශානකයා:-අඩේ පොඩි සීන් එකක් තියනවා බං උඹට කියන්න...<br />
මම:- කියහන්... මොකක්ද..?<br />
ශානක:- මචං මම හැමදාම බස් එකට නගින හොල්ට් එකට පට්ට කෑල්ලක් එනවා බං....<br />
(මූ ඉන්නේ නුගේගොඩ පැත්තේ)<br />
මම:-ඉතින් බං උඹ ලඟදිද බං දැක්කේ...??<br />
ශානකයා:-ඔව් බං මම දවස් දෙක තුනක් ලෙක්චර්ස් කට් කරලා එන වෙලේක දැක්කේ බං... **** බැංකුවේ වැඩ කරන කෙල්ලෙක්..හරි අහින්සක පාටයි බං... මට නිකන්ම හිත ඇදිලා ගියා.....<br />
මම:- එල එල එහෙනම් බැහැපන් ගේමට....<br />
ශානකයා:- පොඩි ප්රශ්නයක් බං...<br />
මම:- මොකක්ද....?<br />
ශානකයා:-ඒකි මාව දන්නෙවත් නැහැ.... අනික බං මට වඩා වැඩිමල්ද දන්නෙත් නැහැ...<br />
මම:-වස්සෝ වයස ප්රශ්නයක්ක් නැහැ.අවුරුද්දක් දෙකක් වැඩි උනත් උඹට අවුලක් නැතිනම් ශේප්නේ...<br />
<br />
බලපියව් එදා එහෙම පොර ටෝක් දුන්න බුවාට අද වෙලා තියන විනාසේ...මූට නම් අනංගයා හීසරකින් නෙමෙයි පොරවකින් වගෙ එකකින් කොටලද මංදා.... චීත්තයක් සෙට් උනා විතරයි මූ දෙකට තුනට නැමිගෙන ලෙක්චර්ස් කට් කරගෙන පස්සෙන් යන්න ගත්තා....<br />
<br />
මූ ඒ කාලේ හැමදාම මට අප්ඩේට්ස් දි දී එක එක උපදෙස් එහෙමත් ගත්තා... මොකෑ මගෙ ලව් ඉලව් හුට පට දෙකම ගැන ඌත් හොදටම දැනගෙන හිටියා....කොහොම හරි ඌ කියනවා කෙල්ල ඌත් එක්ක හිනා වෙනවලු.... බස් එකට මූ එක්ක නැගලා කෙල්ල ඉඳගත්තම මුගෙ බෑග් එක එහෙමත් ඉල්ල ගන්නවලු.<br />
<br />
ඔහොම මුගේ ට්රයි ලව් සීන් එක ගලාගෙන ගියා..... දවසක් සෙට් උන වෙලේක මූ කියනවා;<br />
ශානකයා:- අඩෝ ***** මම කෙල්ලගෙන් ඇහුවා බං....මාව අඳුරන්නේ නැහැයි කිව්වා බං මන් එකිට පොඩ්ඩක් කතා කරන්න ඕනයි කිව්වා කියලා..<br />
<br />
මම:- යකෝ එහෙම එක පාරටම අහනවද බොල...?<br />
ශානකයා:- කරන්න දෙයක් නැහැ බං..ක්ලිනිකල් පටන් ගන්නවා එන මාසේ මුල.... එතකොට මේ කට්ට කන්න බැහැනේ බං...<br />
(ඇත්ත.. මගේ තව යාලුවෙක් කියලා තියනවා උදේ 7.30 විතර වෙද්දි හොස්පිටල් එකේ වෝර්ඩ් එකේ ඉන්න ඕනලු)<br />
මම:- හ්ම්.... කෙල්ලො එහෙම තමයි බං....උඹ අත අරින්න එපා... මගේ එකත් මට මුලින් ඔය බයිලාවමනෙ බං ගැහුවේ... බලපන් දැන්<br />
(දැන්නම් එවා ලෙසටම සිදුවී බූට් වැදී සියල්ල හමාරය)<br />
ශානකයා:- ඔව් ඔව් අනිවා....<br />
<br />
මෙහෙම කියපු බුවා දිගටම කෙල්ල නිසා ඔය කට්ට කාලා... කොහොම හරි උන්ව වෝඩ් දාන්න කලින් සති 3 නක "ඔරියන්ටේශන්" කියලා වෝඩ් වලට එක්ක ගිහින් පොඩි හැදින්වීමක් දුන්නලු.... ඒ කාලේ හැමොටම ක්ලිනිකල් කෝට් එක ඇඳගෙනලු වාට්ටුවට යන්න ඕනේ වෙද නලාවත් එක්ක...<br />
<br />
මූ කෙල්ල බැහැ කිව්වට පස්සේ හදලා තියෙන්නේ කෙල්ලට මූ මේඩ්ඩෙක් කියලා ඒත්තු ගන්වන්න...මූ ඉතින් පස්සෙ දවසක මුගේ ක්ලිනිකල් කෝට් එකත් දෙකට තුනට නවාගෙන මෙඩිසින් වල තියනවාලු පොතක් "Macleod's Clinical Examination" කියලා.<br />
<br />
මූ ඔය පොතත් පේන්න අතේ තියාගෙන එදත් අර ඔරියන්ටෙශන්ද මොකක්ද මගුලත් කට් පාරක් දාලා කෙල්ලට ෆලෝ අප් පාර දැම්මලු... එදත් කෙල්ල මුගෙන් අතේ තිබ්බ කෝට් එකයි පොතයි ඉල්ල ගත්තලු....<br />
<br />
ඒත් කෙල්ලට හරියටම මූ මෙඩ්ඩෙක්ද කියලා මීටර් උනාද කියලා මූට ශුවර් නැති නිසා මූ ඊ ළඟ දවසෙ මරුම වැඩක් කරලා පජාත වෙලා ඇවිත් මා එක්ක මෙහෙම කිව්වා... පහලින් දාන්නේ ඌම කියපු විදිහට...<br />
<br />
<b>"මචං එන සතියෙ ඉදන් ක්ලිනිකල් පටන් ගන්නවනේ.මේ මගුල හැමදාම කරන්නත් බැහැනේ.. මම අද ගහන්න පුලුවන් අන්තිම තුරුම්පුවත් ගහන්නම් කියලා හිතාගෙන ගත්තා ස්තෙත් එක (වෙද නලාවට මෙඩ්ඩො කියන්නේ එහෙමලු..ඌ තමයි කිව්වේ) පොතට උඩින් ඒක පේන්න අල්ලගෙන මම බස් හෝල්ට් එකට ඇවිදගෙන එනවා... </b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>අඩෝ කෙල්ල ඉන්නව දැක්කා ඈතින්.. අඩේ මට පේන මානයේදි කෙල්ල නැග්ගනේ බං බස් එකට.. මාත් දුවගෙන ගියා..ඒත් බං නගින්න ඔන්න මෙන්න තියලා බස් එක ඇද්දුවනේ බං... </b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>මචං මොනවා කරන්නද... මම සල්ලි සල්ලි කියලා බැලුවේ නැහැ බං ගත්තා ත්රී විල් එකක් ෆලෝ කරා බස් එක පස්සෙන්... අඩෝ බස් එක කලර් ලයිට් එක ගාව නවත්තලා තිබ්බා.. ත්රී වීල් එක බස් එක පස්සෙන් ගහපු ගමන් මම සල්ලිත් දීලා බස් එකට නගින්න ගියා විතරයි බං බස් එක ආයෙමත් ඇද්දුවනේ බං... බලහන් කෙල්ලව මිස් උනානේ බං ශික්....." </b><br />
<br />
ඕක මූ කියපු විදිහට මට බඩ අල්ලගෙන හිනා....හරියට නිකන් රස කතාවක් වගේ....අන්තිමට මූ ආයේමත් දවස් දෙක තුනක් අර කියපු ඔරියන්ටෙශන්ද මොකක්ද එකත් කට් කරගෙන කෙල්ලට පොඩි ෆලෝ පාරක් දිලා.එදයින් පස්සේ අර ස්තෙත් එක අරගෙන ගිහින් නැහැ....<br />
<br />
කොහොම හරි දැන් මූ කියන විදිහට කෙල්ල තවමත් මුගෙන් පොත් ටික ඉල්ලගන්නවලු .ඒත් මූ හෙන රෙස්පට් දාලා ඉන්නවලු... මම කිව්වා ඔය කෙල්ලන්ගේ හැටි බං කියලා.... මූ කියනවා ඇයි යකෝ මේකි මට හෙන ගණන් ඉස්සුවා වගේ මං දැං ගණන් උස්සනවා බං... කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි මූ කියන විදිහට කෙල්ලගේ දැන් මූට දක්වන ප්රතිචාර අණුව මට පැහැදිලි උනේ කෙල්ල මූට කැමතියි..හැබැයි ආසයි බයයි සීන් එකක් තමයි තියෙන්නේ කියලා... දැන් මුගේ ට්රයි එක කෙල්ල වැඩ කරන ***** බැංකුවේ ඉන්නවලු මුගෙ යාලුවෙකුගේ අක්කා කෙනෙක්... මූ හදන්නේ ඒ අක්කා මාර්ගයෙන් කෙල්ලව ටකල් කරගන්න....<br />
<br />
මම මේ කතාව කිව්වේ කියවලා හිතන්න... මම ඉස්සර සචිනි පස්සෙන් යන කොට මට එක එක කතා කිව්ව එකා දැන් කෙල්ලෙක් නිසා කන කටු.....<br />
<br />
එව්වා දැන් මූට මතක් කරන කොට මූ කියනවා "අනේ මංදා මචං නිකන්ම හිත ගියා බං" කියලා.... මූ බ්ලොග් එකක් කියවන එකෙක් නෙමෙයි.ඒකයි මේ සිද්ධිය උණු උණුවෙම සයිබර් අවකාශයට දැම්මේ.... මුගේ ලව් එක අති සාර්ථක වෙලා මට වගේ බූට් එකක් නොලැබේවා කියලා හදවතින්ම පතනවා....<br />
<br />
හැබැයි මූ හිතන දෙයක පොඩි අඩුවක් තියනවා... මූ කියන විදිහට කෙල්ලෙක්ගෙන් යාලුවෙන්න අහපු ගමන් ඒකී පැනපු ගමන් හා කියන්න ඕනා...<br />
<br />
ඒත් මම හිතන විදිහටනම් කෙල්ලෙක්ගෙන් යාලු වෙන්න අහපු ගමන් සත පහකටවත් කොල්ලව ගනන් ගන්න නරකයි... ඌව පුලුවන් තරම් බාල්දු කරලා කරලා.... අඬ අඬ පස්සෙන් එන්නත් සලස්වලා තමයි කැමැත්ත දෙන්න ඕනා... එතකොට තමයි ඒ ආදරේ තියෙන වටිනාකම සෙනෙහස වැඩි වෙන්නේ....<br />
<br />
උඹලා හිතන්නේ කොහොමද....?? ජය වේවා......!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-20805194846371197682011-06-03T09:43:00.000+05:302011-06-03T09:43:10.421+05:30ආයේමත් පටන් ගමු ඉතිං......<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYe2sJ0LqEfg9iq64CzbvzCefzV4FO7b3l08PTdMK_VwPUqf3Lhsh0lahbVI85CVyv6hB4hCYD97jnBZzY1DJ1Z3jxXubeNROxxA5xeex7gP__2UAjV6D8hakKegDQmnH2wxbt9VVA4-TI/s1600/happy-face-jpg-710948.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYe2sJ0LqEfg9iq64CzbvzCefzV4FO7b3l08PTdMK_VwPUqf3Lhsh0lahbVI85CVyv6hB4hCYD97jnBZzY1DJ1Z3jxXubeNROxxA5xeex7gP__2UAjV6D8hakKegDQmnH2wxbt9VVA4-TI/s320/happy-face-jpg-710948.jpg" width="320" /></a></div><br />
දෙවනි පාරටත් බූට් එකක් කාලා දැන්නම් තත්වෙ ගොඩක් දුරට හොඳයි... <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/05/blog-post_25.html">අන්තිම පොස්ට් එක</a> දැම්මේ බූට් එක කාපු දවසෙ.. එදා රෑ සෑහෙන්න ඇඬුවා. මොනවා කරන්නයෑ.අපේ අම්ම කියනවා අවුරුදු 22 ක් වෙන්නත් ලං වෙලා තවමත් පොඩි එකා වගේ කියලා.<br />
<br />
දුකයි කියලා මොනවා කරන්නයෑ.මම අඩුම තරමින් වයින් වත් කටේ තියන එකෙක් නොවන නිසා බොතලේ පිහිට පතන්නවත් බැහැ.ඒ වෙලාවෙ ගොඩාක් ලඟින් හිටිය මගෙම අය ගොඩාක් හිටියා.කොටින්ම මම ගිය බදාදා රෑ පාන්දර වෙනකන්ම ඇඬුවා.එ වෙලේ ලඟින් ඉඳන් මගෙ ඔලුව අත ගගා හිටියේ අක්කයි අම්මයි..<br />
<br />
එවගෙම මගෙ ලඟම ගැහැණු යාලුවා "පබා" සහ "තරිඳු" පැයක් විතර එදා රෑ පෝන් එකෙන් හිත හැදුවා.හොඳම යාලුවා "අයේෂ්" ඌ එදා රෑ 12.45 යි ගෙදරින් යද්දි. කොටින්ම අපෙ තාත්තා සීන් එක දන්නේ නැහැ.අම්මා බත් එක බෙදාගෙන ඇවිත් කාමරෙට දුන්නා.මම කෑවේ නැහැ.මන් කැවා කියන්න හරි මගෙ බත් එක කැවේ අයේෂයා...<br />
<br />
ඌ අවේ ගෙදර 8.30 ට විතර වැඩ ඇරිලා කාලා බිලා එහෙම.ඒත් අමාරුවෙන් මාව ශේප් කරන්න ඕනා නිසා ඌ එකකත් කෑවා.ඊට පස්සේ "ගයාන්", "පියක අයියා", "අශ්මින් අයියා" ඔය කට්ටියම හිත හැදුවා අනම් මනම් කියලා.. ඒ මට ගොඩාක් කිට්ටු පොඩි කාලෙ ඉදන්ම දන්න අය.වෙලාවට මම අපෙ කැම්පස් එකේ අයට මෙ සම්භන්ධෙ ගැන කියල තිබ්බේ ලඟම 3න් දෙනෙකුට විතරයි..<br />
<br />
මම බ්ලොග් ලියන්න ඇවිත් මහා ලොකු කාලයක් නැහැ.මාස 5ක් විතර ඇති.. ඒ මාස 5 ට අඳුන ගත්තු හිත හොඳ යාලුවෝ ගොඩාක් මට ඒ වෙලේ කමෙන්ට් වලින් හිත හැදුවා.හිස් අහස, චතුවා (ළමයා), sameera, All in one......., රොබින්, කල්හාර දිසානායක අයියා, අසoක අයියා, යසියා, lahirucc , සරත් ලංකාප්රිය අයියා. ඒ වගේම නම නොකියා පවා ඒ මොහොතේ හිත හදන්න උදව් උන හැමෝම ගොඩාක් හිටියා.<br />
<br />
ඒ වගෙම විශේෂයෙන් කියන්න ඕනා 2-3න් දෙනෙක් ඉන්නවා... අපේම ගෙවල් පැත්තේ ඉන්න එකම ඉස්කොලෙට ගිය ඒත් වැඩි සම්භන්ධයක් තිබ්බ නැති බුවෙක් මගෙ <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/05/blog-post.html">"කෙල්ලෝ ඇයි මෙහෙම කරන්නේ කොල්ලන්ට..??"</a> කියන පොස්ට් එකේ කමෙන්ට් එකක් දාලා හෙන ආන්දොලනයක් කලා.. ඌ මගෙ FB Account එකේ යාලුවෙක් වෙලා ගොඩක් උපදෙස් දුන්නා.. උගේ නම "Y2K" කියලා තමයි බ්ලොග් කමෙන්ට් එකේ තිබ්බේ ඒක මෙහෙම්මම තියන්නම්.<br />
<br />
තව මරු සිද්ඩියක් උනා.අපේ බ්ලොග් ලියන එකෙක් මා එක්ක ගොඩක් ෆිට් උනා Google Talk හරහා.පොරට මම අන්තිමට Sign Out වෙන්න කලින් මගේ පෝන් නම්බර් එක දුන්නා.. බූට් එක කාලා දවස් දෙකකට විතර පස්සේ මෙන්න මගෙ පෝන් එකට දන්නෙ නැති අංකයකින් කෝල් එකක් එනවා.<br />
<br />
මම "Hello කව්ද මේ...??" කියලා ඇහුවා.මෙන්න යකෝ අනික් පැත්තෙන් අහනවා "මේ අපරාජිතයාද...?" කියලා. මම එක පාරටම ඇහුවා නෙමෙයි අහුනා "මොකා....??" කියලා.පස්සෙයි මට මතක් උනේ යකෝ මෙ මගෙ බොලොක්කෙ නමනෙ කියලා..<br />
<br />
මං ඇහුවා "ඔව් මචං කව්ද මේ කියලා...?" "මම කුරුං බං" කියලා මෙන්න කියනවා. බලද්දි මෙ මම එදා Chat කල කෝපි කඩේ බ්ලොග් එකේ කුරුමා.. ඌත් පැය භාගයක් විතර කතා කලා. වෙලාවට මගෙ නම්බර් එක දුන්නේ.ගෙදර එක දීලා අපෙ අම්ම එහෙම ගත්තා නම් "කව්ද මෙ අපරාජිතයා...?? කියලා හෝන්තු මාන්තු වේවි...හික් හික්.....<br />
<br />
එදා දාපු පොස්ට් එකේ මම දැම්ම කෙල්ලගෙ නම මනක්කල්පිත නමක්.මන් හිතන්නෙ Sameera අයියගේ ප්රශ්නේ දැන් විසදෙන්න ඇති.. සුරන්ගනා ලොකේ බ්ලොග් එක ලියන "යසියා" මට මෙහෙම කියලා තිබ්බා...<br />
<br />
"තොගෙ සක්කිලි කමට තෝ වෙන කෙල්ලෝ පස්සේ ගිහිල්ලා ඇත්තම ආදරෙත් නැති කරගත්තට අපි මොනව කරන්නද???<br />
ඉක්මනට ඒකිට කියාපන්,, ඒකි වෙන කෙනෙක්ගෙ වෙන්න කලින්....<br />
මොනවද බූරුවෝ බලාගෙන ඉන්නේ පලයන්.... වැදලා සමාවගනින්....<br />
මට නම් එහෙම කෙල්ලෙක් නැති වුනා....<br />
උබ නැති කරගන්න එපා.<br />
එක්කෙනට එක්කෙනයි මේ ලෝකෙ මවලා තියෙන්නෙ.....<br />
ජය වේවා..."<br />
<br />
නැහැ මචං.ඒකි මගෙ ජිවිතේට ආවට පස්සේ මම මේ වෙනකන් වෙන කිසිම කෙල්ලෙක් දිහා වල් විදිහට බලල නැහැ.මගෙ ඇස් දෙක පල්ලා.මම හැම තිස්සෙම හිතුවේ. මට නොපෙනෙන මානයේ එයාව තියලා එයාට වංචාවක් බොරුවක් රැවටිමක් කරා එක මට හෙන ගහන අපරාදයක් කියලා...<br />
<br />
අන්තිමට තව එකෙක් ඉන්නවා මතක් කරන්න.මගේ බ්ලොග් එකේ කලින් තිබ්බා බ්ලොග් තේමාව උනේ..<br />
<b>"බුට් වලින්,පෝරියල් වලින්,යන එන හැම තැනින්ම අසීමිතව ලැබූ පරාජයන්ගෙන් පමණක් අපරාජිත වූ යෞවනයෙකුගේ අජුතම අජුත බ්ලොග් සටහනක ආගමනය......" </b>කියලයි.<br />
<br />
"ලංකාප්රියගේ සිතිවිලි" කියන බ්ලොග් එක ලියන "සරත් ලංකාප්රිය අයියා" මට සර්ව සිංහලෙන් බැනලා ඌ කියන විදිහට තේමාව වෙනස් කරන්න කිව්වා..<br />
<b>" පුට්ටස්ස ලෝක ධම්මේහි - චිත්තං යස්ස න කම්පති ... අට ලෝ දහමින් නොසැලෙන මිනිසකු වීම මගේ අරමුනයි........</b>" විදිහට.. ඔන්න වෙනස් කලා කියහන්කො.<br />
<br />
ඔයාල දන්නවනම් ඒ කව්ද කියලා <a href="http://tlr.thelastrow.net/">"අන්තිම පේලිය"</a> කියන බ්ලොග් එකේ Jayyaa කියන නමින් කතා ලියන කෙනා තමයි ඒ.. මට වඩා සිය දහස් ගුණයකින් ලියන්න පුලුවන් කෙනෙක් කැමති නම් <a href="http://lankapriyagesithivili.blogspot.com/">මෙන්න මෙතන</a> කොටලා බ්ලොග් එකට ගිහින් බලන්න... දැන් ඕකට මු මට යටින් බනිවි පබ්ලිසිටියක් දැම්මා කියලා... ඒත් කමක් නැහැ....<br />
<br />
අන්තිමට කියන්න තියෙන්න මෙච්චරයි<b>."අපරාජිතයා ඊස් බැක්......"</b> කියලා තමයි.මම මොනා උනත් ලියන්න පොරොන්දු උනා ගලා ගිය ආදර කතාවත් හෙට ඉදන් දාන්න පටන් ගන්නම්.....<br />
<br />
මන් අන්තිමට පොඩි ප්රශ්නයක් අහන්නම් බූට් තියපු කෙල්ලෙක් ඊට දවස් දෙකකට විතර පස්සෙ ආයෙමත් මැසේජ් කරලා ආයෙම හොයන් ආවොත් මම මොනාද කරන්න ඕනෙ කියලා කියහල්ලා.... ඕකට "අම්මා, අක්කා, පබා, අයේෂ්,තරිඳු කියන ඔක්කොම කිව්වේ එකම උත්තරයක්..... <br />
<br />
"Y2K" කිව්වේ ඇඟට ගන්නේ නැතුව කරන් යමන් කියලයි.... උඹලා කියන්නේ මොකක්ද කියලා කියහල්ලා.....<br />
<br />
මොකද බූට් තියලා දවස් දෙකකට පස්සෙ කෙල්ලගෙ හොඳම යාලුවා ඒකිට මෙක නැවැත්තුවාට බැනලා මේකි ආයේමත් මැසේජ් කරන්න ගත්තා... මොකුත් නොවුනු ගානට.. දැන් ඒකි හෙනම ෂේප්.. ඒත් මට ආයෙමත් බැහැ කැඩුණු හිත හදාගන්න... උඹලා කියන එව්වවත් බලමු තීරනයක් ගන්න.....<br />
<br />
හැමෝටම දහස් වාරයක් පිං මචංලා.....අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-89223344449950111632011-05-25T19:23:00.001+05:302011-05-26T01:32:21.997+05:30එය එසේ සිදුවිය...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBDWjR5sc9bR5WqmIH7YlUTn2b9VioR6__GcdqUTPsVAXrpPpuxcLMZBs7BTLpzfg9SUMMvGyRFH8YIMn-1qrzYIKrkcixMWb3zS1tsUk-jHWHlTpb6sr-MBymx2uu5I78Lg-cGKeVJJjY/s1600/A_crying_cartoon_onion_101113-220387-267009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBDWjR5sc9bR5WqmIH7YlUTn2b9VioR6__GcdqUTPsVAXrpPpuxcLMZBs7BTLpzfg9SUMMvGyRFH8YIMn-1qrzYIKrkcixMWb3zS1tsUk-jHWHlTpb6sr-MBymx2uu5I78Lg-cGKeVJJjY/s1600/A_crying_cartoon_onion_101113-220387-267009.jpg" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">මහා ලොකු ගොඩක් නැහැ ජිවිතේ දෙවැනි වරටත් මට බූට් එකක් වැදුනි..... </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ඇත්තටම ආදරය කල අවංකව ආදරය කල මගේ ආදරය හැල්ලුවකට ලක්කර(</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">මන කල්පිත නමක් විය හැක..)</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;"> G .K.සචිනි මදුශානි අපරාජිතයා හැර ගොස් හමාරය.....</span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">මම කොච්චර මැසේජ් යැව්වත් මිස්කෝල් ගැහුවත් කිසිදු ප්රතිචාරයක් නැත හෙට වන විට සිම් එකද සමහර විට වෙනස් වනු ඇත......</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">හිත හදපල්ලා දැන් මගේ.... ප්ලීස්... </span>අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-40532936517423868982011-05-21T10:57:00.001+05:302011-05-21T11:00:39.099+05:30ඔබ දුටු ඒ මුල් දිනේ....<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 28px;"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQnwZPopdcxwrepGyj9TATK2uVLnBzasD2XcIW75X9VA4HbNNmtxPySgaLKsHYJLGbrj0ASBPAGfi4LfHqtZXFn-tuoj2HikuVkHSPbDzd0Ex7Ky1Kalwy2t9teAPWAlS8vGDyF7ZW5NHC/s1600/Girl-Kissing-Boy-Cartoon-Photo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQnwZPopdcxwrepGyj9TATK2uVLnBzasD2XcIW75X9VA4HbNNmtxPySgaLKsHYJLGbrj0ASBPAGfi4LfHqtZXFn-tuoj2HikuVkHSPbDzd0Ex7Ky1Kalwy2t9teAPWAlS8vGDyF7ZW5NHC/s320/Girl-Kissing-Boy-Cartoon-Photo.jpg" width="320" /></a></span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">අද ඉදන් සැරෙන් සැරේ මගේ ආදර කතාව මේ බ්ලොගයේ දිග හැරේවි.. මේ ආදර කතාව ලියන මොහොතේ පවා මන් දන්නේ නැහැ මේකේ අවසානය දුකක්ද සතුටක්ද කියලා.ඒකට හේතුව මම කලින් පොස්ට් එකකින් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කිව්වා.ඒක කියවපු නැති කව්රු හරි ඉන්නවනම් <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/05/blog-post.html">මෙතනින්</a> ගිහින් ඒක කියවල එන්න.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මගේ ආදරයේ අලුත්ම විස්තර </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කියනවනම් කෙල්ල දැන්නම් ටිකක් ශේප්.එත් අනේ මන්දා.කාලයට ඉඩදිලම බලනවා වෙන දෙයක් වෙන්නේ </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">නැතැයි. මෙන්න එහෙනම් මගේ අදර කතාව මේ විදිහට බ්ලොගයේ දිග හැරේවි....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">උබලට මතක ඇති ජීවිතේම </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කියල හිතන් ආදරය කරපු කෙල්ල හේතුවක් නැතිව අපේ සම්බන්ධෙ නවත්තපු හැටිත්, මම ඒකිව හම්බු වෙන්න </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">යනකොට අලුත් කොල්ල එක්ක නැලවී නැලවී අතින් අල්ලන් පන්තියෙන් එලියට බැහැපු හැටිත්.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඒ 2010 </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">පෙබරවාරි 12 වෙනිදා.. ඒක කියවපු නැති කවුරු හරි ඉන්නවනම් මෙන්න <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/02/blog-post_11.html">මෙතනින්</a> ගිහින් එකත් කියවල බලහන් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කැමතිනම්.<br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක්ට ආදරය කරලා බූට් එකක් කෑවාහම ඒ කෙල්ල මත්තෙම නැහි නැහි ඉන්න බව </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඇත්ත.ඒත් මට සශිනි කල බලුම බලු වැඩේ නිසා මගේ සම්බන්ධෙ එදා නැවතුනේ එකී ගැන මහත් වූ කල </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කිරීමකින්.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මන් එදා මටම හිතා ගත්තු දෙයක් තිබ්බා.ඒ දුරින් ඉන්න කෙල්ලෙක්ට වඩා ලගින් ඉන්න කෙල්ලෙක් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">එක්ක යාලු වෙන ඒක කොච්චර සැපක්ද කියලා... </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මම නමින් අපරාජිතයා.ඉගෙන ගන්නේ කොළඹ විශ්ව </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">විද්යාලයේ දෙවන වසර අන්තිම හරියේ ශිෂ්යයෙක් විදියට.වයස තාම අවුරුදු 21 හමාරයි.මම සතියකට සැරයක් සදුදා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">උදේ පාන්දර ගෙවල් ලග ස්ටේෂන් එකෙන් 5.55 ට එන කෝච්චියේ නැගලා තමයි කැම්පස් යන්නේ.හැම සතියකම </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">සිකුරාදා හවස මරදානෙන් 4.35 හරි 5.00 හරි කෝච්චියේ තමයි ගෙදර එන්නේ.. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කවදාවත් අපේ ස්ටේෂන් එකෙන් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">6.40 ට එන "මුතු කුමාරි" කියන පානදුර දක්වා යන එකේවත් 7.05 ට එන "මෙන්ඩිස් කියන </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කොටුවට </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">විතරක් යන </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කොච්චියෙවත් යන එකෙක් නෙමෙයි.ඒකට හේතුව මම ඒකාලේ ලෙක්චර්ස් කට් නොකරපු හොඳ ළමයෙක් නිසා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">හැමදාම 8.00 ලෙක්චර් ඒකට ඉන්න බලන් උදෙන්ම යනවා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">දැන්නම් ආගිය අතේ ලෙක්චර්ස් කට් කරනවා ඒක </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">වෙනම කතාවක්.ඒකට හේතුව ලෙක්චර්ස් මෙලෝ රහක් නැති කැම්පස් එකේ කැන්ටිමේ කෑම වලටත් වඩා අන්තිම </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">පිළිකුල්, ලොන්ත පෝල් නිසයි.එයිට හොදයි ඒ වෙලාවේ හොස්ටල් ඒකට වෙලා බාන එක (පාඩම් කරන එක).</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මෙන්න මේ සිද්දිය උනේ 2010 පෙබරවාරි 25 වෙනිදා.මම උබලට "<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html">බුට් කෑවාට පසු නාපු බාල්දිය</a>" පොස්ට් එකෙන් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කිව්වා මතකයි මට හරියටම බූට් එක වැදුණු පෙබරවාරි 12 වෙනිදා අපේ කැම්පස් එකේ එක්සෑම් එකකට පාඩම් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කරන්න නිවාඩු දුන්න දවස කියලා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඒ එක්සෑම් ඒකට රෙජිස්ටෙර් වෙන්න දිනය නියමිත වෙලා තිබ්බේ 2010 </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">පෙබරවාරි 25 වෙනිදා උදේ 9.00 සිට.ඉතින් 9.00 වෙද්දී ඉන්න ඕනේ නිසාත් කලින් ගිහින් වැඩක් නැති නිසාත් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මන් එදා හිතුවා ගෙවල් ළඟ ස්ටේෂන් ඒකට 7.05 ට එන කෝච්චියේ නැගලා කැම්පස් යනවා කියලා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කොහොම හරි </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">පෙබරවාරි 21 ඉරිදා කරාතේ ටුනමන්ට් එකක් තිබිලා.ඕකෙන් මගේ උකුල් සන්දිය ගාව මාංශ පේශි වගයක් ඇදිලා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">බොහොම අමාරුවෙන් තමයි හිටියෙත්.ඒත් රෙජිස්ටෙර් වෙන්න යන්නම ඕනේ නිසා අමාරුවෙන් නොන්ඩි ගගහා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ගියා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඔහොම නොන්ඩි ගගහා බොහොම අමාරුවෙන් මම ස්ටේෂන් එකට යන කොට කවදාවත් දැකපු නැති සුදුම සුදු </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">හුරු බුහුටි කෙල්ලෙක් තවත් කෙල්ලෙක්,අක්ක කෙනෙක් හා තවත් මැදි වයසේ ඇන්ටි කෙනෙක් එක්ක එකට </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කල්ලි ගැහිලා ඉන්නවා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මම නොන්ඩි ගගහ යනවා දැකලද මන්දා නැත්නම් කවදාවත් නොදැකපු අමුතු සතෙක් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ස්ටේෂන් එකට ආව නිසාද මන්දා මේකි මං දිහා බොහොම අනුකම්පාවෙන් වගේ බලනවත් දැක්කා.අපේ කැම්පස් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">එකේ ඩෙනිම් ඇදන් යන්න බැහැ.ඇදන් යන්න ඕනේ කලිසම් ඇදලා ෂර්ට් යටකරලා සපත්තු දාගෙන.ඒ තමයි </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">හැටි.හරියට නිකන් ඔෆිස් යනවා වගේ තමයි අපි කැම්පස් යන්නේ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මම ඉතින් ටිකක් පිලිවලට ඇදලා හිටිනිසා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඩීසන්ට් එකේ හිටියා පච වේවි අර "<a href="http://prasanna86k.wordpress.com/">ගෝල් ෆිෂ්</a>" වගේ පැණි පාර දෙන්න යන්නේ නැතුව :) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">අනික මම ජිවිතේ කවදා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">හරි ඉස්සෙල්ලම කෙල්ලෙක් දැක්කොත් ඒකිව එච්චර තඹේකට ගණන් ගන්න යන එකෙක් නෙමෙයි.පොර ටෝක් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">වත් මම අලි ලස්සන එකෙක්වත් නෙමෙයි.ඒත් ඒ මගේ පුංචි කාලේ ඉදන් හැටි.හැබැයි අක්කා කෙනෙක් හරි ඇන්ටි </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කෙනෙක් හරි නැත්නම් පිරිමි ඕනෑම වයසක කෙනෙක් දැක්කොත් දත් 32 ම පෙන්නලා හිනා වෙලා කතා කරන්න </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කැමතියි.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">එහෙම උනත් අරම කෙල්ලෙක් දැක්කොත් ඒකිට නොපෙනෙන්න හොරෙන් බැල්ම නම් දානවා අනිවා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඩෙෆා. ඇයි යකෝ මං කියලා අමුතු සතෙක් යෑ.ඔන්න එක්සෑම් එකට නිවාඩු දුන්න මාසේ නිසා එච්චර කැම්පස් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">පැත්තේ යන්නේ නැති නිසාත් මම පෙබරවාරි මාසෙට කොච්චි සීසන් ගත්තෙත් නැහැ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">සීසන් එක රුපියල් 180 </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">යි.මාසෙට යන්නේ එන්නේ දවස් 4 යි. සදුදා යනවා සිකුරාදා එනවා.එක ගමනකට ටිකට් එක රු 25 යි.යකෝ සීසන් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ගත්තයි කියලත් මට ලාබයක් වෙන්නේ රුපියල් 20 ක් විතරයි. ඒ නිසා කොහොමටත් පෙබරවාරි මාසේ සීසන් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ගත්තෙම නැහැ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඔන්න දැන් මේ කෙල්ල හිටි තැනත් පහු කරලා කකුල ඇද ඇද ගිහින් කොච්චි ටිකක් එක </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ගත්තා.අරන් ඇවිත් කෙල්ල හිටි තැනට ටිකක් ලඟින් මමත් පැත්තට වෙලා ඉන්න කොට මුන් ටික සැරෙන් සැරේ </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">මං දිහා බලනවා හොරෙන් හොරෙන් දැක්කා නිකන් අනුරාධපුරේ ඉදන් රිලවෙක් මෙහෙට බැහැලා වගේ.(දැන්නම් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කියනවා මෙයා එදා බැලුවේ මං දිහා නෙමෙයිලු.එක මං දන්නේ නැහැ) </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">සුපුරුදු පරිදි කෝච්චිය ආවා.ඒකට එන </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">අදුරන අපේ ගෙවල් එහා පැත්තේ ඉදන් එන අයිය කෙනෙකුත් සෙට් උනා කොළඹ ජොබ් එකක් කරන.ඌත් එක්ක </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කයිය ගගහා තමයි එදා කැම්පස් ගියේ.එදා සිද්දිය ඔය විදිහට ඉවර උනා.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">තාමත් ඒ කෙල්ල මට ජිවිතේ එදිනෙදා </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">දැක්කා කෙනෙක් විතරයි.මම ඒක ගැන එච්චර හිතන්න ගියෙත් නැහැ එකියක් මට බූට් එකක් ලග නමලා තිබ්බ </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">නිසා.ඒක තමයි එයාව දැක්කා ප්රථම දවස අදටත් නිකන් අද ඊයේ වගේ මතකයි.2010 පෙබරවාරි 25...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">අදට පොස්ට් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ඒක මේ ඇති. මම කැමති නැහැ කාටවත් කුතුහලයක් ඇති වෙන විදිහට ඇද ඇද කතා දාන්න. ඒකයි පහුගිය කොටස් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">වශයෙන් දාපු කතා ලග ලග දවස් දෙක තුනේම දාල ඉවර කලේ.ඒත් මේකට එහෙම කරන්න බැහැ ටිකක් බබල් ගම් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">කරන්න වේවි.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">එකක් මට කැම්පස් එකේ අදික වැඩ.අනික ටයිප් කරද්දී පිස්සු හැදෙනවා.මගේ ආදරේ ඊලග පොස්ට් </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">එකෙන් හමු වෙනකන් රැදී සිටින්න අපරාජිතයා සමගින්..... </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 28px;">ඔබ සැමට ජය වේවා.....!!!</span> </span>අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-21665393075872673802011-05-20T20:31:00.001+05:302011-05-20T20:38:53.518+05:30උඹ එනවා නේද එදාට.....?<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://www.blogger.com/goog_124056683" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnBQZzA4RxKBThMnMMhaZOEx1sTNYedhrCEJdB2FIE5Hs9tNPZCw7TUhemx59MRftsr1tO51Q3LYHIf_OTKBO6_C-EVnZ89cIl2_EF5ISCxPJ7EtIveRg5LLznrBVMTVl5Tb9_SZdH9K41/s320/ilan_thumb%255B2%255D.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="213" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="http://ilandhariaya.blogspot.com/">ඉලන්දාරියා</a></td></tr>
</tbody></table><br />
නැතිමුත් නුඹව දැක මා මේ නෙතු සඟලින්....<br />
නැතිමුත් නුඹව දන්නේ මා ලඟ ඇසුරින්....<br />
හැරදා අපිව හඬවා මෙහි සෝ කඳුලින්....<br />
ඇයි නුඹ ගියේ සබඳේ අප තනි කරමින්...<br />
<br />
නැතිමුත් පිනක් ඔබ හා යලි හිනැහෙන්න...<br />
නොපතමි නිවන් සුව ඔබ හට අත් වෙන්න...<br />
සොයුරෙකු ලෙසින් මතු භවයෙදි හමු වෙන්න...<br />
පතනෙමි ඔබට දුක් නැති දිවියක් එන්න...<br />
<br />
උඹ නෙමෙයි මචන් අපියි පව් කරලා තියෙන්නේ.උබ වගේ එකෙක්ගේ ලිපියක් කියවන්න, උඹත් එක්ක ටිකක් හිනා වෙන්න අපිටයි පින නැත්තේ මචං. කිව්වත් වගේ උබට නිවන් ලැබෙන්න කියල මම පතන්නේ නැහැ මචං....<br />
<br />
ඒ උඹ ආයෙම වරක් අපි අතරේම සහෝදරයෙක් වෙලා උපදින්න ඕන නිසයි... උඹ නැති දුකට අඩන අපි හැමෝම එදාට එකට හිනා වෙමු මචං.....<br />
<br />
මෙච්චර දුකක් විදපු උඹ ඒ දුක විඳින ගමන් සතුටින් හිනාවෙලා ජීවත්වෙන්න ඕනේ විදිහ ගැන අපිට කියලත් දෙන්න තරම් ශක්තියක් උඹට තිබ්බා මචං..නිවන් දක්නා තුරාවට මතු උපදින හැම භවයකදීම උඹට උඹ මේ වින්දා වගේ දුකක් පිඩාවක් කවදාවත් හිමි නොවේවා... ඒක මේ අපරාජිතයගේ අන්තිම පැතුමයි.....<br />
<br />
ආයේ දවසක අපි එකට හිනා වෙමු මචන්... උඹ එනවා නේද එදාට.....? මතු උපදින හැම භවයකදීම උඹට<br />
තුනුරුවන්ගේම සරණයි....!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-21308752048462701122011-05-15T11:30:00.001+05:302011-05-15T11:33:10.216+05:30කෙල්ලෝ ඇයි මෙහෙම කරන්නේ කොල්ලන්ට..??<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSegukLhZmjVjYywJw2R9rkviZfdAFW2sxQHQ_KTAu0xztLJQoSSaYusJD7HMn01iEvIJLxlaKQd5qhPZjup-I3NvRri3gCcMumyQr9q06hHBGOyRDbBKOK7Wy8JytQyNoQXsMh-ir0W4Y/s1600/face_crying.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSegukLhZmjVjYywJw2R9rkviZfdAFW2sxQHQ_KTAu0xztLJQoSSaYusJD7HMn01iEvIJLxlaKQd5qhPZjup-I3NvRri3gCcMumyQr9q06hHBGOyRDbBKOK7Wy8JytQyNoQXsMh-ir0W4Y/s320/face_crying.gif" width="302" /></a></div><br />
අනේ මන්දා බොලව් ගොඩ කාලෙකින් බ්ලොග් එක ලියන්නත් බැරි උනා..සාමාන්යෙන් මම බ්ලොග් එක ලියන්නෙ සතියකට සැරයක්.හේතුව මම සතියට දවස් 5 ක් ඉන්නේ කැම්පස් එකේ හොස්ටල් එකේ වීමයි.<br />
<br />
වෙනදා සිකුරාදා හවස තමයි අලුත් කතාවක් ලියලා බ්ලොග් එක අප්ඩෙට් කරන්නේ.ඒත් එන සතියේ ඉඳන් ඒකටත් බඩු හම්බු වෙනවා.සෙනසුරාදාත් දවල් වෙනකන් තියනවා හැමදාටම යුනි එකෙන් අවුට් වෙනකන්ම.අපේ යුනි එකේ ක්රමය තමයි ඒක..දිගටම පුලු පුලුවන් විදිහට අනිවා ලියන් යන්නම්...<br />
<br />
අනේ මන්දා ගොඩ දවසකින් ලියන්න බැරි උනා. ගිය සතියේ සිකුරාදා කලිනුත් ආවා.. ඒත් ලියන්න බැරි උනා.. ඒ මම ඒ දවස් වල හිටි මානසික මට්ටම එච්චර හොඳ නැති නිසා.. ඒ මම කවදාවත් මගෙ බ්ලොග් එකේ කියපු නැති කතාවක් මට තියෙන නිසා...<br />
<br />
මාස ගානක් පස්සෙන් ගිහින් සෙට් කර ගත්තු ඒ මගෙ පුංචි කෙල්ල ගැන.. මගේ ඒ ආදර කතාව ගැන මම හෙමිහිට බ්ලොග් එකේ ලියන්නම්.ඒත් මම දුකින් ඉන්න හේතුව කියන්නම්.<br />
<br />
මගෙ ආදර කතාව කෙටියෙන් කියනවනම් මට වයස අවුරුදු 21-22 අතර දොලනයක්. <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ඉගෙනගන්නේ කොළඹ කැම්පස් එකේ.</span>මගෙ කෙල්ලට වයස අවුරුදු 17 යි.. බාල අපරාද කියන්න එපා.. එයා 1994 ජනවාරි වල.. ඒ නිසා 2012 A/L කරන්නේ.<br />
<br />
එයා O/L කරනකන් හිටියේ අපේ ගෙවල් පැත්තේ.O/L ඉවර වෙලා ඉන්ග්රීසි පන්තියකට යන කාලෙයි මම පස්සෙන් ගියේ.ඉස්සර හිටියේ ගෙවල් ලඟ උනාට දැන් ඉන්නේ මම ඉන්න පැත්තෙ ඉඳන් කිලෝ මිටර් 60-70ක් දුරින්...<br />
<br />
සෙට් කර ගත්තු විදිහ මම ටිකෙන් ටික කියන්නම් බ්ලොග් එකේ.. අද කියන්නම් මම අප්සට් එකෙන් ඉන්න වෙච්ච හේතුව.<br />
<br />
ගිය සෙනසුරාදාට කලින් සෙනසුරාදා අපේ ගෙදරින් පොඩි ට්රිප් එකක් ගියා බදුල්ලේ.ඒකට මම ගියේ නැහැ. ඒ කට හෙතුව උනේ මම කලින්ම මගෙ කෙල්ලව බලන්න යන්න ඒ සෙනසුරාදා දවස ෆික්ස් කරගෙන තිබුන නිසා.<br />
<br />
යන්නේ නැති එකට මම තාත්තගෙන් සිකුරාදා හවස බැනුම් අහලත් හිටියේ.ඒ පලවෙනි හේතුව.දෙවෙනි හේතුව තමයි මම ක්රිඩාවක් විදිහට කරාතේ ක්රිඩාව කරන කෙනෙක්.පන්තිය තියෙන්න සෙනසුරාදා හවස.කෙල්ලව බලන්න යන්න හිතාගෙන හිටපු නිසා කරතේ "සෙන්සෙ" ට කලින් දා කෝල් කරල මට එන්න වෙන්නෙ නැහැයි කිව්වා.<br />
<br />
මගේම කරුමෙට පන්තියෙ ඉන්න සීනියර්ම එකා මමයි.එන්න වෙන්නේ නැහැයි කියපු ගමන් "සෙන්සෙ" ත් මට දෙහි කපාගෙන කපාගෙන ගියා. ඒක නිසා ඔය ඔක්කොම මළත් දරාගෙන බොහොම අමාරුවෙන් කෙල්ලව බලන්න යන්න සැදී පැහැදී දතයි කටයිත් මැදගෙන මම බලන් හිටියා.<br />
<br />
කොහොම හරි ඔන්න දැන් සෙනසුරාදා දවස උදා උනා ඒ අප්රියල් 30 වෙනිදා.ඔන්න මම උදේ පාන්දරම නැගිටලා මෙයාට මැසේජ් එකක් දාලා ඔන්න මම දැන් එනවා කියල මැසේජ් එකක් දැම්මම මෙන්න මේකී රිප්ලයි එකක් එවනවා<br />
<b>"අනේ අයියේ එන්න එපා අද රුවිනිගේ නංගිත් එනවා අපිත් එක්ක ක්ලාස් යන්න.එයා වෙනදට ක්ලාස් යන යාලුවා ආයේ ක්ලාස් යන්න එන්නේ නැහැයි"</b> කියලා.<br />
<br />
රුවිනිගේ කිව්වේ එයාගේ හොදම යාලුවා. ඊට පස්සේ මම කිව්වා කමක් නැහැ.මම ඇවිත් නංගි බස් එකෙන් බහිනකන් බස් එකේම ඈතට වෙලා ඉන්නම් කියලා.එයා ක්ලාස් යන මුලු ගමනාන්තයෙන් බාගයක් දුරදී යාළුවගේ නංගි බහිනවා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ මෙයා ආයේ එවනවා<br />
<b>"එපා අයියේ.රුවිනිගේ සම්බන්දයත් එයාලගේ අම්මට ටිකක් ආරංචි වෙලා අද රුවිනිගේ අම්මත් අපිත් </b><b>එක්ක එන්න පුළුවන්"</b> කියලා.<br />
<br />
ඕක ඇහුවම මට මළම පැන්නා.ඇයි යකෝ මම තනියම දවස් දෙකක් තිස්සේ දැන්ගෙදර ඉන්න ඕනේ.මේකී නිසා හත් අතේ බැනුම් අහලා දැන් මේකී කියනවා එන්න එපා කියලා.මට මල පැන්න පාර මම මේකිට බැනලා මැසේජ් එකක් දැම්මා.<br />
<br />
ඒ බැනිල්ලට "තමුසේ" කියන වචනේ 5-6 පාරක්ම පාවිචිචි උනා.මම බනින කොට මෙයා "හ්ම්" ගගා රිප්ලයි එව්වා.ටිකකින් කියනවා <b>"මං කැමති නැහැ බොරුවට බැනුම් අහන්න.ඔයාට මම කියන එක තේරෙන්නේ නැහැ අපි මේක නවත්තමු" </b>කියලා..<br />
<br />
යකෝ යාළුවෙලා මාස 7 කටත් වැඩියි මේකී නවත්තන්නම හදනවා මම බැන්න එකට අවුල් ගිහිල්ලා.. කොහොම හරි දන්නා කියන වැඩ කෑලි දාලා වැඩේ ශේප් කරගත්තා.මෙයා ක්ලාස් යනවා කිව්වා.යන මග දිගටත් එහෙන් මෙහෙම් ටිකක් විතර මැසේජ් කලා.<br />
<br />
ඒත් ඕනෑවට එපාවට වගේ.හවසත් හරියට මැසේජ් එකක් නැහැ.මම බැරිම තැන හවස ගැහුවා මගේ දන්නා කියන වැඩ කෑලිත් දාල බොක්කට වදින්න මැසේජ් එකක්.ඒක යවලා ටික වෙලාවකින් මේකී රිප්ලයි එකක් එවනවා<br />
<b>"අනේ වෙච්ච වැරදි වලට මට සමාවෙන්න අයියේ.ඒත් හම්බු වෙන්න විදියක් නැති නිසානේ අද කිව්වේ තේරුම් ගන්නකො" </b>කියලා.<br />
<br />
කොහොමත් කෙල්ලන්ගේ වැරදිත් අපේම Account එකට දාගත්තේ නැතිනම් වැඩේ අංජබජල් නිසා මම කිව්වා <b>"ඔයාගේ වරදක් නැහැ පැටියෝ මමයි වැරැද්ද කලේ සමාවෙන්න" </b>කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි වැඩේ එතනින් ශේප් උනා.කොහොම හරි ඉරිදා, සදුදා, අගහරුවාදා දවස් ටික ශේප් එකේ මා එක්ක මැසේජ් කර කර කතා කර කර හිටියා.ඒත් එකපාරට බදාදා ඉස්කෝලේ ගිහින් ආපු කෙනා මැසේජ් කලේ ඕනාවට එපාවට වගේ.<br />
<br />
මං ඊට පස්සේ කිවා "<b>ඇයි ඔයා අද අමුතුවෙන්"</b> කියලා.මේකී කියනවා <b>"මගේ හිතේ කාලෙක ඉදන් ලොකු ප්රශ්නයක්"</b> කියලා.මං කිව්වා මට කියන්නකෝ අපි විසදුමක් හොයමු ඒකට කියලා.මෙයා කියනවා <b>"බැහැ ඒක ඔයාට දුක හිතෙන දෙයක්" </b>කියලා. මම කිව්වා <b>"කමක් නැහැ කියන්න මට දරා ගන්න පුළුවන්"</b> කියලා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ මේකී මැසේජ් එකක් එවනවා <b>"එදා මම අපේ සම්බන්දෙ නවත්තන්න ගත්තු තිරණය.ඒක වෙනස් වෙලා නැහැ අයියේ"</b> කියලා.මං ඇහුවා <b>"ඇයි ඒ"</b> කියලා.<br />
<br />
මෙයා කියනවා <b>"මම දන්නේ නැතිලු.හිත කියන්නෙම නවත්තන්න කියලලු.ඒක නිසා අපි හොදින් වෙන් </b><b>වෙමුලු."</b> මාව නිකන් කර කෝලා අත ඇරියා වගේ උනා.<br />
<br />
ඇයි යකෝ.<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/02/blog-post_11.html">කෙල්ලෙකුගෙන් එකපාරකුත් බූට් එකක් කාලා</a>......<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/01/blog-post_21.html">යාලු වෙන්න අවුරුදු ගානක් බලන් හිටිය කෙල්ලත් වෙන එකෙක් එක්ක සෙට් වෙලා</a> මදිවට මෝඩ කමට සිරාවට තවත් එකියෙකුට ලව් කලා නිසාද මෙහෙම කෙල වෙන්නේ මටම කියලා.<br />
<br />
අන්තිමට එයා අපේ ආදරයේ අන්තිම මැසේජ් එකත් එව්වා.ඕක ඔහොම උනේ දෙවැනි පාරට.පලවෙනි පාරත් ඔය නංගි නිසාම ඔහොම දෙයක් උනා.එදත් මම ශේප් කරගත්තා.ඒත් අද අතිශය දරුණු වෙලා තත්වය.ඒ කතාව හිමිහිට අදර කතාව මුල ඉදන්ම දාන කොට දාන්නම්.<br />
<br />
අන්තිමට මම මැසේජ් 15 ක් විතර එක දිගට එක එක එව්වා කියලා මැසේජ් දාලා යන්තම් වැඩේ ගොඩ දාගහ්තා... ඒක මගේ හැකියාවද නොහැකියාවද කියන්න මම දන්නේ නැහැ.ඒත් මට මාරම අවුල් උනා<br />
<br />
සිද්දියට.කොහොම හරි ආයෙමත් ශේප්.ඒත් පොඩි කාලේ ඉදන්ම මොකක් හරි සිද්දියක් උනාම මට ඒ සිද්දිය වටේ ලොකු ප්රශ්න ගොඩක් ඇති වෙනවා.මට හිතුනු එකම දේ<br />
<b>"මෙයාට වෙන කොල්ලෙක්වත් සෙට් වෙලාද කියන එක" </b>ඒත් මට කෙල්ලව විශ්වාසයි.ඒක නිසා කට පියන් හිටියා.<br />
<br />
කොහොම හරි මැයි 5 බ්රහස්පතින්දා මෙයාට ඉස්කෝලේ සීල ව්යාපාරයක් තිබ්බා.මෙයා ගිහින් ඇවිත් හවස සාමන්යය විදිහටම මැසේජ් කළා.ඒත් සිකුරාදා ඉස්කෝලේ ගිහින් ආව ගමන් කියනවා මැසේජ් එකකින් <b>"අයියේ මට ලොකු ප්රශ්නයක්</b>" කියලා.මං <b>"මොකක්ද පැටියෝ"</b> කියලා ඇහුවා.<br />
<br />
මේකී කියනවා "අයියේ සීල ව්යාපාරයට ඊයේ අම්ම ආව-තේව වලට ගිය වෙලේ (එයා මට කලින් දවසේ කිව්වා එයාලගේ පන්තියේ ආවතේව වැඩවලට අම්මයි එයාගේ හොදම යාලුවෝ දෙන්නගේ අම්මලටයි ටීචර් එන්න කියලා තිබ්බේ කියලා) ටීචර් අම්මලට කියලා පන්තියේ ගොඩක් කෙල්ලෝ කොල්ලෝ එක්ක යාලුයි.ඉගෙනීමත් කඩා කප්පල් කරගන්නවා කියලා.<br />
<br />
අම්ම ඊයේ රෑ මම ඔයාට මැසේජ් කරනවා දැකල ඕක කියලා මට බැන්නා.බැනලා කිව්වා ඔයත් එහෙම කෙනෙක් එක්ක යාලුනම් ඒක නවත්තන්න A /L කරාට පස්සේ ඕන එකක් කර ගන්න" කියලා. මං ඇහුවා <b>"දැන් ඔයා කියන්නේ මේක නවත්තමුයි කියලද"</b> කියලා.<br />
<br />
මේකී කියනවා <b>"ඔව් අයියේ මට අම්මට බොරු කරන්න බැහැ අම්මව රවට්ටන්න බැහැ"</b> කියලා.මං කිව්වා <b>"එහෙනම් මම ඇවිත් අම්මට කතා කරන්නද"</b> කියලා.(මොකද ඔය සිද්දිය ගැන අපේ අම්මයි අක්කයි දන්නවා.තාත්තනම් දන්නේ නැහැ.අපේ අම්මනම් මට මොකුත් කිව්වේ නැහැ.අනික කෙල්ලගේ අම්මටත් මට අකමැති වෙන්න තරම් හේතුවක් නැහැ).<br />
<br />
මෙයා කියනවා "<b>එපා අයියේ.අම්ම කැමති උනත් මම තාම A /L කරලා නැති නිසා කැමති වෙන්නේ නැහැ </b><b>කියලා.ඔයා මං වෙනුවෙන් තව අවුරුදු එකහමාරක් ඉවසන්න" </b>කියලා. <b>"මට දැන් ෆෝන් ඒක ක්ලාස් ගෙනියන්න </b><b>දෙන්නෙත් නැහැ.ආයේ හම්බුවෙන්න වෙන්නෙත් නැහැ අයියේ"</b> කියලා.<br />
<br />
අවුරුදු එකහමාරකින් ආයේ පටන් ගනීවිද බොලව් දැන් නවත්තලා.මං කිව්වා <b>"එහෙනම් මෙහෙම කරමු කතා කරන්නත් ඕනේ නැහැ, හම්බු වෙන්නත් ඕනේ නැහැ,වෙනද වගේ දවසට මැසේජ් 80 ක් විතර එවන්න ඕනෙත් නැහැ ඒත් දවසකට මට මැසේජ් 10 ක් වත් එවන්න"</b> කියලා."<b>ඕක පස්සේ හරියාවි එතකන් ඉවසල ඉන්න"</b> කියලා..<br />
<br />
යන්තන් නවත්තන්න හදපු කෙල්ල ඒකට කැමති උනා..මම සිද්දිය අපේ අම්මට කිව්වම අම්මා කිව්වේ පොඩ්ඩක් ඉවසල ඉන්න.ට්කක් ගණන් උස්සල ඉන්න එතකොට හොයන් ඒවි කියලයි.ඒත් මට ඉන්න බැහැ බොලව් එහෙම..<br />
<br />
ඒත් මට තිබ්බා පොඩි ප්රශ්නයක් තිබ්බා ඇයි මෙයා එකපාරට ඔහොම ඔහොම වෙනස් වෙන්නේ කියලා.මම කලේ එයාගේ හොදම යාලුවා රුවිනිගේ කොල්ලට කෝල් කරපු එක.මම ඌට කෝල් කරලා ඇහුවා ***** ට කොල්ලෙක්වත් සෙට් වෙලාද මල්ලි මෙහෙම මේකී පාට මාරු කරන්නේ" කියලා.<br />
<br />
ඌ කියනවා <b>"ඉස්සරනම් අයියේ ගොඩක් කොල්ලෝ යාලු වෙන්න ඇහුවා.ඒත් දැන් ඔක්කොම දන්නවා කොල්ලෙක් ඉන්නවා කියලා ඒක නිසා කවුරුත් යාලුවෙන්න අහන්නේ නැහැ.මං දැනුවත්වනම් එහෙම කෙනෙක් නැහැ ඉන්නවනම් ඉසුරිකාට වත් කියනවනේ"</b> කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි නංගි එයාල එක්ක ගිය කතාවයි, ටීචර් අරම බැන්නා කතාවයි ඇත්ත කියලා ඌත් අනුමත කළා.කොහොම හරි ඒ සිකුරාදා මැසේජ් එව්වේ 10 ක් විතර,සෙනසුරාදත් එහෙමයි.ඉරිදා ඉදන් දැන් ටික ටික චරි චුරුව අඩු වෙලා දැන් වෙද්දී දවසට මැසේජ් 50-60 ක් එවන තත්වෙට හරි ගිහිල්ලා.ඒත් හම්බු වෙන්න සහ කතා කරන්න තහනම්.<br />
<br />
කලාතුරකින් තමයි කතා කරන්නෙත්.ඒත් මම හිතනවා ඒකත් තව ටික දවසකින් හරියාවි කියලා.. ඒත් මට නම් දැන් ඕන එකක් මම මෙයත් <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/02/blog-post_11.html">සශිනි</a> කල වැඩේම මට කරාවි කියලා හිතුනා .ඒත් දැන් එහෙම දෙයක් උනත් කමක් නැහැ කියලා හිත හදා ගත්තා.<br />
<br />
වෙන දෙයක් වේවි.මේක කියෝපු කව්රු හරි මගේ හිත හැදෙන්න මොනා හරි කියලා පලයල්ලා ඒක මට ලොකු ශක්තියක් වේවි.හිතේ අප්සට් එකටමයි මොකුත් ලිව්වේ නැත්තෙත්.කිසිම බ්ලොග් එකකට කමෙන්ට්<br />
කරන්න තියා කියවන්නවත් හිතුනේ නැහැ බොලව්.ඒකට සමාවෙයල්ලා.<br />
<br />
දැන් හිතට ටිකක් ෆිට් ඒත් හිත හැදෙන්න මොනා හරි කියපල්ලා කෙල්ල සිරාවට බූට් ඒක තිබ්බොත් එදාට ඒ වචනත් මට උපකාරයක් වේවි කියලා හිතනවානම් විතරක්.<br />
<br />
මේ ලංකාවේ මට කෙල්ලෙක් හොයාගන්න බැරි කමක් නැහැ පොර ටෝක් නෙමෙයි .ඒත් මම කැමති නැහැ කෙල්ලෝ මාරු කරන්න ඒකෙන් පේන්නේ අසාර්ථකත්වයක්....<br />
<br />
<b>ප.ලි:- මට හෙන ගහල ගියත් කමක් නැහැ.අද උදේ පාන්දර දැන ගත්තා අපේ <a href="http://ilandhariaya.blogspot.com/">"ඉලන්දාරියා"</a> නුවර ඉස්පිරිතාලේ දැඩි සත්කාර ඒකකයේ කියලා.මොලයේ කරපු සැත්කමකින් සිහිසුන්ව දැන් කියලා.මේක කියෝන එකේ හරි ඉන්නවනම් හදවතින්ම ප්රර්ථනා කරපන් ඌට ඉක්මන් සුවය ලැබෙන්න කියලා... </b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>අපිට මේ වෙලේ කිසි දෙයක් කරන්න බැරි උනත් අපේ ප්රාර්ථනාවෙන් වත් අපේ සහුර්දයාට ඉක්මන් සුව ලැබේවි.වචනෙකට කරන්න පුළුවන් බලපෑම ගොඩක් ලොකුයි බොලව්... </b>අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com46tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-24068318441105414452011-04-28T16:14:00.000+05:302011-04-28T16:14:13.624+05:30පොඩි හාමුදුරුවෝ.....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFxKavvC12VSC0CZIq78SSpRPCq0-tzBKwKfM1y8oDAm5JOVTv_kfphHU3tk-dTQ7xCHISrBfTXsnegmkt7b0UIAZvdJ6rsZ9GXpyq7kdU8cht9rubalFGOzZPxiT4YnKAx3UK_aRHhtws/s1600/3365498840_ab73666d86.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFxKavvC12VSC0CZIq78SSpRPCq0-tzBKwKfM1y8oDAm5JOVTv_kfphHU3tk-dTQ7xCHISrBfTXsnegmkt7b0UIAZvdJ6rsZ9GXpyq7kdU8cht9rubalFGOzZPxiT4YnKAx3UK_aRHhtws/s400/3365498840_ab73666d86.jpg" width="261" /></a></div><br />
<div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: center;">දිලිදු කමට සරණ සොයා</div><div style="text-align: center;">කසාවතක් පොරවාගෙන</div><div style="text-align: center;">වෙන්ව ගියා අමතක කර</div><div style="text-align: center;">උණුහුම ලද මව් සෙනෙහස</div><div style="text-align: center;">අසරණ කර පිය මරණය</div><div style="text-align: center;">ගියා පවුල දෙදරාගෙන</div><div style="text-align: center;">නමුදු මවුනි වාවනු බෑ</div><div style="text-align: center;">අහිමිව ගිය ඔබෙ උණුහුම </div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">තුරුලු වෙලා ආදරෙ විඳි </div><div style="text-align: center;">ඉගිලී ගිය ඒ කාලය </div><div style="text-align: center;">බණ පොත් ගෙන පෙරලන විට</div><div style="text-align: center;">ගමන් ගනී ඉබි තාලය </div><div style="text-align: center;">ලොකු හිමියන් අනිනා කළ</div><div style="text-align: center;">හිල් වෙන්නට මුඩු ගෑ හිස</div><div style="text-align: center;">දහස් වරක් සිහියට එයි </div><div style="text-align: center;">පිරිමැදි හැටි ඔබ ඒ හිස</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">ගිහි මිතුරන් සද්ද නගා</div><div style="text-align: center;">කෙළිලොල් දඟ කරනා විට</div><div style="text-align: center;">නෙතට හොරා උණු කඳුලක්</div><div style="text-align: center;">තෙමා වටෙයි මහ පොළවට</div><div style="text-align: center;">පෙර භවයක කළ කරුමය</div><div style="text-align: center;">ගෙවා දමා මේ විදිහට</div><div style="text-align: center;">අනේ අම්මේ ඔබෙ සෙනෙහස</div><div style="text-align: center;">ලබා දෙන්න මතු භවයට</div><br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div>හෙට යුනි එකේ මෙලෝ රහක් නැති වැඩ ටිකක් නිසා අද ගෙදර පැන්නා.විවිධත්වයක් එන්න කියලා කවියක් ලියන්න හිතුනා. කවියක් වගේ එකක් ලිව්වට මම කවි කාරයෙක් නම් නෙමෙයි.<br />
<br />
කමෙන්ට් අඩුවෙන බව නම් අනිවාර්යෙන්ම දන්නවා.ඒත් කමක් නැහැ.මොනව හරි යටින් කොටලා යන්න පුලුවන්නම් ගොඩක් ස්තුතියි.නැතත් ඉතින් කමක් නැහැ.මං නිසා ඔයාලගෙ වටිනා කාලය නාස්ති වෙනවා නම්...<br />
<br />
ජය වේවා....!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-46357316041397260122011-04-22T01:45:00.000+05:302011-04-22T01:45:37.467+05:30අවුරුද්දට අහස් කූරු යවපු හැටියක්<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlSJdh7Qi3HwirQAfZ68j25mWQOsb5F-JdUTbfgPuaq2CoiQnCYFqp_66S9rp7PzhooUQPObvD6N6y7Yd2VNmvFfbh8RO4BKO49cmIWCWCbn1PZ6qC4ellN9_mZJWnalYuBor8TEoSSRDC/s1600/firecracker_fs.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlSJdh7Qi3HwirQAfZ68j25mWQOsb5F-JdUTbfgPuaq2CoiQnCYFqp_66S9rp7PzhooUQPObvD6N6y7Yd2VNmvFfbh8RO4BKO49cmIWCWCbn1PZ6qC4ellN9_mZJWnalYuBor8TEoSSRDC/s400/firecracker_fs.jpg" width="400" /></a></div><br />
ඔන්න පොරොන්දු උන විදිහටම කලින් පොස්ට් එකෙන් කිව්වා වගේ මම රතිඤ්ඤා, අහස්කුරු එව්වා එක්ක තියනවයි කියපු ජන්මාන්තර වෛරෙට හේතු පාදක වෙච්ච සිද්දියයි අද කියන්න යන්නේ.<br />
<br />
මුලින්ම මෙහෙම කියන්නම්.ගිනි කෙලි ගත්තම ඕක ඇතුලේ තියනවා රතිඤ්ඤා, බට්ටා, අහස්කූරු, බඹර චක්ර, නිලා, චීන පටස්, වෙඩි මල් ... ඔන්න ඔච්චරයි මම දන්න එව්වට තියෙන්නේ.මට මොකක් හරි මග ඇරුනනම් දාමු බලන්න යටින්.<br />
<br />
පොඩි කාලේ අවුරුදු වලදී අපේ ගෙදරත් රතිඤ්ඤා පත්තු කෙරෙනවා. ඒ කාලේ අපරාජිතයා පොඩි කොල්ලනේ (තොපි මං ලොකු එකා කියල හිතන් හිටියට මං තාමත් පොඩි කොල්ලෙක් තමයි බොලව්).ඉතින් අපේ තාත්තා තමයි රතිඤ්ඤා පත්තු කරන්නේ.<br />
<br />
එක්කෝ ගහක අත්තක බැඳලා හුළු අත්තක් පත්තු කරලා රතිඤ්ඤා වැලේ කෙලවරට ගිනි තියල දුවන් එනවා.ගහට බඳින වෙලේට මාව වැඩේට හවුල් කරගත්තට පත්තු කරන කොට මට අහලකටවත් එන්න තහනම්.නැත්නම් එක්කෝ ලාම්පු තෙල් දාල පත්තු කරපු කුප්පි ලම්පුවකට රතිඤ්ඤා එක ගානේ අල්ලලා පත්තු කරලා ඈතට විසික් කරනවා.<br />
<br />
ඒ කාලේ මට ඔය වැඩේ කරන්න දෙන්නෙම නැහැ.ඒ මටම තිබ්බ ආදරේට තමයි.ඒ උනාට නිලා නම් ගෙනත් දෙනවා.එව්වා පත්තු කරලා කරකොන කොට පට්ටම ආතල්.ඒ උනාට අපේ ගෙදරට අහස කුරු ගෙනල්ල පත්තු කරලා තියෙන්නේ එකම එක පාරක් විතරයි.<br />
<br />
මෙන්න මේ කියන්න යන සිද්දිය වෙන්නේ 2002 අවුරුද්දේ එතකොට අපරාජිතයා ඉස්කෝලේ 8 වසර සුට්ටි කොල්ලා.අපේ තාත්තාගේ ගම මාතර, අම්මගේ ගම *****. අපි ඉන්නෙත් ***** ට ආසන්න නිසා හැම අලුත් අවුරුදු දවසකම අනිවා අම්මලාගේ මහ ගෙදරට කට්ටියම එකතු වෙනවා.<br />
<br />
එහෙ ඉන්නේ අම්මගේ ලොකු අයියා.අපේ ලොකු මාමා (එයා දැන් ජිවතුන් අතර නැහැ). එයිට අමතරව එදාට අම්මගේ පොඩි අයියයි, මල්ලී; දෙන්නත් පවුල් එක්කම එනවා.ලොකු මාමගේ පුතයි, දෙවැනි මාමගේ පුත්තු දෙන්නයි, පොඩි මාමගේ පුතයි එදාට සෙට් වෙලා එකට පිස්සු කෙලින නිසා අපිට නම් ඒ කාලේ පට්ටම ආතල්.<br />
<br />
කාලය කොහොම වෙනස් වෙලාද කියල දැන් හිතෙනවා.දැනුත් සිරිතට අනුව අලුත් අවුරුදු දවසේ කට්ටියම මහ ගෙදරට එකතු උනාට දැන් එක එකා එක එකාගේ වැඩ ෆෝන් වලින් කොට කොටා.මං මගේ ලෝකේ(<a href="http://r4ng4.blogspot.com/">රංග අයියගේ බ්ලොග්</a> එක ගැන නෙමෙයි කිව්වේ හොදේ) උන් උන්ගේ ලෝක වල.ඔක්කොටම මුල<br />
කොහෙවත් යන ගෑණු පරාන.<br />
<br />
ආයේ කතාවට එමු පිට පනිනවා වැඩිද මන්දා.ඔය අලුත් අවුරුදු දවසේ රෑට අපේ කොල්ලෝ සෙට් එකට පත්තු කරන්න අපේ ලොකු මාමා හැමදාම නිලා කුරුයි, අහස්කූරුයි ගෙනල්ල තියනවා.අහස්කූරු නම් තනියම පත්තු කරන්න බැහැ ඒකට දෙවැනි මාමාත් සෙට් වෙනවා.නැත්නම් ලොකු මාමාගෙන්ම කන්න පුළුවන් හැමෝටම.<br />
<br />
කොහොම හරි කට්ටිය දවල්ට කාලා, හවස ***** බීච් එකට ගිහින් පොඩි ජොලියක් දාලා, හවස ඇවිත් සෙට් එකම ඇඟ හෝදලා රෑට කන්න කලින් දුවන්නේ නිලා කූරුයි, අහස්කූරුයි පත්තු කරන්න තමයි.<br />
<br />
ඔන්න මේ සිද්දිය වෙච්ච 2002 අප්රේල් 14 වෙනිදත් ඔය කියපු දේවල් ඒ විදිහටම උනා.එදා එකාට දෙක ගානේ අහස්කුරු පත්තු කරන්න හම්බුනා.හැබැයි පත්තු කරන්නේ දෙවැනි මාමා අපිට තියෙන්නේ අතේ තියාගෙන පත්තු කරන්න දෙන එක තමයි.<br />
<br />
අහස්කූර කියන්නේ නිකන් රතිඤ්ඤා වගේ එක තැන පුපුරන එකක් නෙමෙයිනේ ඕක යවන්නේ අහසට; ගොහින් පුපුරන්න.ඉතින් මුලින්ම මම දුන්න මගේ අහස්කූරු දෙක පත්තු කරන්න කියලා.මාමා දෙකම මහගෙදර ගේට්ටුවේ යන්තම් හිර කොරලා පත්තු කළා.<br />
<br />
අපි පත්තු කල සැනින් උඩ බලන් ඉන්නවා (ෆෝන් එකේ සල්ලි නැති වෙලා නෙමෙයි අහස් කුර උඩ යනකන්) කෝ නැහැ.එත් එක පාර ඩෝන් ගෑවා බලද්දී උඩ යන්න බැහැ අනේ මෙහෙම හොදයි කියලා අහස්කුරු දෙක ඔන්ද ස්පොට් කලුරිය කොරලා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ අපේ එක මලයෙකුගේ එකක් අරගෙන එකක් විතරක් ගේට්ටුවේ හිර කළා.හිර කොරලා පත්තු කළා.ඔය ගේට්ටුව ගාවම තියනවා තඩි පොල් අඹ ගහක්.පත්තු වෙලා උඩ ගිය අහස්කූර අඹ අත්තක වැදිලා බිමට හැරුනා හරියටම ආවේ අපි හිටපු හරියට සෙට් එකම දිව්වා කාටවත් ආබාදයක් නැහැ.<br />
<br />
වෙලාවටද මන්දා පිපිරුවෙත් නැහැ.ඒක පුස් එකක්.පිපිරුවනම් බඩු බනිස් තමයි.ඊට පස්සේ තමයි හොදම සිද්දිය වෙන්නේ.ඔය වැඩේ වෙච්ච වෙලාවේම අපේ දෙවැනි මාමාට ගේ ඇතුලෙන් කව්රු හරි කතා කරනවා.ඒක නිසා මාමා යනවා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ අපේ ලොකු මාමගේ පුතයි ( ඌ ඒකාලේ 6 වසර) දෙවැනි මාමගේ ලොකු පුතයි( ඌ ඒකාලේ 11 වසර) යන්නේ මෙහෙම දෙබසක්.ලේසියට මම ගයානුයි ඉසුරුයි කියන්නම්.<br />
<br />
ගයාන්:- අඩෝ ඉසුරු අයියේ.මේ ගේට්ටුවේ හිරකරලා යවලා හරියනේ නැහැ බන්.දැක්කනේ දැන් වෙච්ච වැඩේ.<br />
ඉසුරු:- ඔව් බං.මේ අපේ තාත්තට පිස්සු.වෙන තැනක් නැද්ද බං.?<br />
ගයාන්:-අඩෝ අර අතන තියන කනේරු ගහේ අත්තේ එල්ලලා යවමුද.කෙලින්ම උඩ යනවා.ගසුත් නැහැනේ එතන.<br />
ඉසුරු:-එල එල.අඩෝ මේ තොපි ඔතන හිටු මායි මූයි ගිහින් පත්තු කරන්නම්.<br />
මම:- යකෝ මාමා නැතුව පත්තු කරලා තොපි අපිටත් කෙලවන්නද හදන්නේ.<br />
ඉසුරු:-හරි හරි බං අවුලක් නැහැ.<br />
<br />
ඔන්න මුන් දෙන්න ගිහින් අහස් කුරක් පොඩි කනේරු පදුරක පොඩි අත්තක එල්ලනවා. අත්ත තියෙන්නේ කෙලින් නිසා ඉසුරු අයියා අත්ත නමලා අල්ලන් ඉන්නවා.ඒ අතරේ ගයාන්කාරයට තියෙන්නේ ගිනිකූර වෙඩි නූලට අල්ලන එක.<br />
<br />
අපි සෙට් එකම ඒ කියන්නේ අපේ අක්ක කාරයා පොඩි මාමගේ පොඩි එකීව අතේ වඩාගෙන මට ඉස්සරහින්, අක්ක ඉන්න තැනම පැත්තෙන් පොඩි මාමගේ පුතා, අපේ අක්කට හරියටම පිටි පස්සෙන් වගේ මම, මටත් පිටි පස්සෙන් අපේ දෙවැනි මාමගේ පුතා ඉන්නවා(ඌට අපි කසුන් කියමු) අරුන්ගේ මල් අතු අහස්කුරු වික්රමය බලාගෙන එයිට මීටර් 8 ක් විතර එහායින්.<br />
<br />
ඔන්න දැන් ජවනිකාව මවා ගනිල්ලා ගයානයා අහස් කුරේ වෙඩි නූලට ගිනිතියනවා ඉසුරු අයියා මල් ගගේ අත්ත නමාගෙන.අරූ ගිනි තියලා හරි කියපු ගමන් ඉසුරු අයියා මල් ගහේ අත්ත අත අරිනවා.අහස් කුර ඒත් තවම අත්තේ.හැබැයි අතහැරිය නිසා අත්ත පැද්දෙනවා.<br />
<br />
එකපාර උඩ යන්න හදපු අහස් කුර මොකක හරි වැදිලා හරියටම අපේ පැත්තට හැරුනා.හරියටම පොලවට සමාන්තරව කැරකි කැරකි අපේ පැත්තට එනවා.අපේ අක්කා කාරයා කෑගහගෙන පැත්තට පනිනවා පොඩි ඒකිව බෙර ගන්නත් එක්ක වඩාගෙන ඉන්න. හුටා මෙන්න අහස්කුර හරියටම මගේ ඇස් මට්ටමට කෙලින් කැරකි කැරකි එනවා.<br />
<br />
මට හිතා ගන්න බැරි උනා කරන්නේ මොකක්ද කියලා.මගේ වෙලවටමද මන්දා මට මීටර් එකක් විතර ළඟ ළඟ තියෙද්දී මම ඔලුව අත්දෙකෙන් බදාගෙන කඳ නමනවා පහතට.මට උඩින් අහස් කුර ගෑවී නොගෑවී යනවා කියලා තේරුනා.<br />
<br />
ඒත් කරුමෙටම මට පිටිපස්සෙන් හිටපු කසුන් මලයා(ඌ මට වඩා අවුරුද්දයි බාල.ඒ නිසා අපි දෙන්නගේ උසවල් ඒ කාලේ සමානයි).ඕකට මොකුත් රිඇක්ෂන් එකක් දක්වන්න කලින්ම අහස්කුර ගිහින් උගේ මුණේ වදිනවා.<br />
<br />
උඹලා දන්නවද කොතනද වදින්නේ කියලා.. කලබලේට ඌ මුණ හරවන්න යන හින්දා අහස්කූර උගේ නහයයි, දකුණු ඇසයි අතර තියෙන සියුම් තැන වදිනවා.ඕක අපි දන්නේ අහස්කූර බිම වැටිලා අපි සැනසුම් සුසුම් හෙලුවටත් පස්සේ ඌ අඬපු ඇඩිල්ල නිසා.<br />
<br />
අපේ වෙලාවටමද මන්දා බොලව් ඒකත් පුස් අහස් කුරක්.පිපිරුවේ නැතුව අරුගේ ඇහේ වැදුණු ගමන්ම බිම වැටෙනවා විතරයි.<br />
<br />
කොහොම හරි මම කලින් කිව්වනේ අහස්කූර මොකක හරි වැදිලයි අපේ පැත්තට හැරුනේ කියලා.ඒක වැදිලා තියෙන්නේ අපේ ඉසුරු අයියගේ දකුණු ඇහි බෑමේ නහය පැත්තට වෙන්න කොටසේ.ඌ ඕක මාත් එක්ක කිව්වේ අරුගේ ඇහේ වැදිලා කියලා දෙවැනි මාමා දැනගෙන හොදවයින් කනේ පාරකුත් කෑවාට පස්සෙයි.<br />
<br />
කසුන් කාරයව කට්ටිය එකතුවෙලා ලොකු මාමගේ වාහනේ දොස්තර කෙනෙක් ගාවට එක්ක යනවා. කොහොම හරි උගෙත් වාසනාව අහස්කුරෙන් ඇසට කිසිම හානියක් නැහැ ඒත් ඇහි පිහාටු වල තියෙන බැම ටිකක් පිච්චිලා විතරයි තිබුනේ.<br />
<br />
ඉසුරු අයියගේ වම් ඇහි බෑමේ ඇතුල් බාගෙම නැහැ පිච්චිලා.අනික එතනින් ලේත් ගලනවා.අන්තිමට උගේ තුවාලෙටත් අපේ අම්මලා නැන්දලා එකතුවෙලා බේත් දානවා අරුව එක්ක ගිය අතරතුරේ.<br />
<br />
හිතපන් ඒක වෙලාවට පුස් උනේ.අරුගේ ඇහේ වැදුණු ගමන් පිපිරුවනම් උගේ ඇස් දෙකම ඉවරයි අද.සමහර විට මට නැමෙන්න බැරි උනානම් කම්පියුටරේ දිහා බලන් දැන් ටයිප් කොරන මගේ දුප්පත් ඇස්දෙක අද නැහැ සමහර විට.<br />
<br />
නැත්නම් මගේ උඩින් යනවෙලේ පිපිරුවනම් මේ ටයිප් කරන අතේ ඇගිලි නැහැ.ඉසුරු අයියගේ ඇහි බෑමේ වදින්නේ නැතුව උගේ ඇහේ වැදුනානම් අද උගේ ඇහැත් නැහැ.<br />
<br />
අනේ මන්දා අපි ඔක්කොම මොනා නැතත් ලොකුම ලොකු පිනක් කරලා තියනවා ඒ වගේ දරුණුම සිද්දියකින් ජිවිත කාලෙටම ඉතුරුවෙන ආබාදිත තත්වෙකින් බේරෙන්න තරම්.සමහර ගොබිලෝ අහස් කුරු පාරේ බිම දිගේ යවනවා මං දැකල තියනවා.ඔව්වා කරුමෙට ඇවිත් පාරේ යන එකෙකුගේ ඇහේ වැදුනානම් පොඩ්ඩක් හිතපියව්.ලේසි නැහැ වැඩේ.<br />
<br />
මම දැන් කියන ටික කියන්නේ කිසිම ලැජ්ජාවක් නැතිව.හිනා වෙනවනම් හිනවෙයව්.ඒ සිද්දිය වෙන්නේ මම 8 වසරේදී ඒ කියන්නේ 2002 දී.එදා ඉදන් මම අහස් කූරක් අතින්වත් අල්ලලා නැහැ, නිලා කුරක් කරකවලා නැහැ, කොටින්ම අපේ ගෙදරට රතිඤ්ඤාවක් ගෙනල්ලත් නැහැ.<br />
<br />
අපේ අනික් ගෙවල් වලත් එහෙමයි.අදටත් මේ අපරාජිතයා රතිඤ්ඤාවක් ගිනි කූරකට අල්ලලා පත්තු කරලා විසික් කරලා නැහැ.පොඩි කාලේදී එපා උන රතිඤ්ඤා වලට දැන් මගේ කිසිම ආසාවක් නැහැ.එව්වා වලට තියෙන්නේ දැන්නම් ජන්මාන්තර වෛරයක් විතරයි.<br />
<br />
මම දන්නා තරමින් මේ ලෝකේ ඉපදෙන හැම කෙනෙක්ම මේ ලෝකෙට වටිනවා. පියාගෙන් පිටවුනු ශුක්ර ධාතුවල තියන මිලියන 100 ක ශුක්රානු වලින් වේගවත්ම එක ගිහිල්ලා සංසේචනය වෙලයි අපි මේ ලෝකෙට එලිය දකින්න වාසනාවක් ඇති කරගන්නේ.ඒ 999,999,999 ක ශුක්රානු ප්රමාණයක් පරද්දලා.එහෙව් තරගෙකින් ජය අරන් උපදින අපි හැමෝම වටිනවා මේ ලොකෙට අසීමිතව.<br />
<br />
ඒක නිසා මොනා ඉලව්වකටද අපේ තියෙන කෑලි බෑලි කෙම්මල් මගුල් නිසා නැති කොරගන්නේ.අන්න එහෙම හිතෙන වාරයක් ගානේ මට ඔය ගිනි කෙලි එක්ක පුදුම වෛරයක් තමයි ඇති වෙන්නේ...<br />
<br />
ඔයාලටත් මෙහෙම දේවල් වෙලා තියෙනවද..... අපිත් දැනගන්නවට කැමති නැද්ද... කැමති නම් විතරක් විනාඩියක් අරන් පහලින් කොටලා යමුද...??<br />
<br />
හැමෝටම ජය.....!!!<br />
අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-19134224525036098392011-04-14T15:08:00.000+05:302011-04-14T15:08:01.344+05:30සුබම සුබ මෙව්වා එකක් වේවා.......<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2AF_yHgMie8V3Q5ciTT9OO1swlpA-Ywt_cw8FX1AY5r9vsqUhypQaossup-6-6jfoUs86nXMNJPwVPIreT78nobhpA-xkz7JgM4u6ENZ8qHmXVVA0CIsEkElTFTCDdpHrMm1YdVYcLo91/s1600/Sinhala_New_Year_Greetings_4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2AF_yHgMie8V3Q5ciTT9OO1swlpA-Ywt_cw8FX1AY5r9vsqUhypQaossup-6-6jfoUs86nXMNJPwVPIreT78nobhpA-xkz7JgM4u6ENZ8qHmXVVA0CIsEkElTFTCDdpHrMm1YdVYcLo91/s400/Sinhala_New_Year_Greetings_4.jpg" width="351" /></a></div><br />
ඔන්න ඉතින් සිංහල දෙමල ශ්රී ලාංකික අපි හැමෝටම අලුත්ම අලුත් නව වසරක් උදා උනා කියහන්කෝ.... සුර්යය සංක්රාන්තිය මීන රාශියෙන් මේෂ රාශියට සිද්ද වෙනවත් එක්කම සිංහල හින්දු අපි හැමෝටම නවම නව වසරක් උදා වෙනවනේ..<br />
<br />
ඉතින් ලංකාවේ හිටියා නැතා කියලා එව්වා අපි හැමෝටම ප්රශ්න නෙමෙයිනේ.මොන දිපන්කරයක හිටියත්, දුප්පත් පෝසත් කම් මොනවා මොක උනත් හැමෝම තමන්ට පුළුවන් උපරිමයෙන් අවුරුදු සමරන බව හැබෑව. ඔන්න එහෙනම් මගේ ප්රාර්ථනාව මෙහෙම ලියන්නම්..<br />
<br />
ලැබුනා වූ මේ නව වසර සාමය, සතුට, සෞභාග්ය සපිරුනාවූ ; කිරි පැණි ඉතිරෙන, මල් පැණි බේරෙන, මල් පාත්ති පවා පැළවෙන, ඇතිවූ මල් පරවී නොයන, තව තවත් මල් පිපෙන, පිපුණු මල් කැඩීමට හැකිවෙන (අම්මෝ මන් පොඩි එකා මන් ඔව්ව දන්නේ නැතෝ), ඇනුම් බැනුම් නොලැබෙන, බූට් නොකන, වෙන්න නැන්දම්මට හෝ මාමණ්ඩිට මාට්ටු නොවෙන, ටියුටෝරියල් අඩු වෙන, අයිස වැඩි වෙන, වාත නොවෙන, ස්ට්රෙස් අඩුවෙන, ෆන් වැඩි වෙන, කොකු නොවැටෙන, එක්සෑම් එහෙම ඇතොත් එව්වත් ගොඩ යන, කොටින්ම කෙටියෙන්ම කියනවනම් චාටර්,පජාත අප්පිරිය නොවූ ජොලි බර සොමි බර ෆන් ෆුල් මෙව්වා එකක් වේවා....<br />
<br />
බැදපු කට්ටියට මෙව්වා අදාළ නොවේ නැත්නම් ආයේ පවුල් ආරවුල් කියවී. මෙන්න කිව්වා බැදපු අයට මෙතුවක් කල් කැඩූ මල් වලින් වැඩි වැඩියෙන් ඵලම බරවී රටේ ජන ග්රහණය වැඩි කිරීමට හැකි වන, වැඩක් කොරගෙන යද්දී පොඩි එවුන් පැමිණ කන් කුන් නොගාන, පවුල් ආරවුල් ඇති නොවන, යන යන තැන පිට කෙල්ලෙක් හෝ කොල්ලෙක් හැරිලාවත් නොබලන, හස්බන්ඩ හෝ වයිපරේ සමග සතුටින් සිටීමට හැකිවන, අඩුවෙන්න බොන්න ලැබෙන ආතල් පිරි මෙව්වා එකක් ම වේවා....<br />
<br />
යකෝ මේපාර වැඩි වෙලාවක් පුණ්ය කාලේ තියනවනේ බඩගිනි බොලව් වතුරවත් බිව්වේ නැහැ මගුල තාම... මේ නැකත් හදන එව්වන්ට බැරි උනානේ පුණ්ය කාලය පැයකට දෙකකට සීමා කොරන්න.... එහෙනම් ඔන්න ආතල් පිරි සුබ නව වසරක් වේවා....!!!<br />
<br />
හෝව් හෝව් කියන්න අමතක උනා යකෝ මේ පාර අපේ පැත්තේ එච්චර රතිඤ්ඤා පිපුරුවේ නැහැනේ අප්පා... මං හිතන්නේ තිබ්බ ඔක්කොම ක්රිකට් මැච් එක වෙලේ පුපුරෝලා දාල අපේ ගොයියලා... මම නම් රතිඤ්ඤා, අහස්කුරු එක්ක ජන්මාන්තර වයිරයි එකට හේතුව මම ඊළඟ පොස්ට් එකෙන් අනිවා කියන්නම්..... හැමෝටම ජයෙන් ජයම වේවා....!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-28774315221670059252011-04-09T11:23:00.000+05:302011-04-09T11:23:45.739+05:30මෙන්නෝ කට්ටිය ඉස්කෝලෙට ෆෝන් ගෙනල්ලෝ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMtQtLiIx5kvwuhOMGJSK7C6TB_uAYxkX1rVCgfTuEVTJ4Rvawli3F43Yi1rLF6HIW-HeNLupIGd-JHVHc_pTp5m0mR1EMh479dC6aO66blcM768u0akEV6p4di1Pf8norOPTfXWKIMJNH/s1600/a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMtQtLiIx5kvwuhOMGJSK7C6TB_uAYxkX1rVCgfTuEVTJ4Rvawli3F43Yi1rLF6HIW-HeNLupIGd-JHVHc_pTp5m0mR1EMh479dC6aO66blcM768u0akEV6p4di1Pf8norOPTfXWKIMJNH/s320/a.jpg" width="249" /></a></div><br />
කිව්වත් වගේ අපේ උන්ට වැදගත් දෙයක් කිව්වම පැත්ත පළාතේ එන්නේ නැහැ.කලින් පොස්ට් එකට හිට්ස් උපරිම අඩු වෙලා ගියා.හික් හික්...<br />
<br />
අනේ මන්ද හැටිද කියලා.මොකක් හරි කුනුහප්පයක් තියනවා කිව්වනම් පැනන් ඇවිත් බලාවි.නොදෝමකින් මේ බ්ලොග් කියෝන එවුන්ගේ තියෙන කැත වල් හිත ශික්.<br />
<br />
මේ බෝ පැල වගේ ඉන්න අපි වගේ අහිංසක ළමයින්ටත් පුරුදු කරන්නේ හිට්ස් ගන්න කැත කතා ලියන්නමයි. ඔව්වට අපි අහුවේවි මොකටද නිකන් ඔව්ව ලියන්න ගිහින් සින්ඩියෙන් එලියට විසික් වෙන්නේ හික් හික්....<br />
<br />
අද ලියන්න හිතුනේ 2005 වසරදී වෙච්ච පොඩි සීන් එකක්.මේක වෙන කොට අපරාජිතයා ඉස්කෝලේ 11 වසර පොඩි එකා. ඔන්න ඉතින් මම ඒ කාලේ ඔය ශිෂ්ය නායකද මොකක්ද කියන පට්ටමක් කොරානේ.<br />
<br />
ඔන්න ඔය කාලෙම තමයි ඉස්කෝල වලට කොල්ලෝ හෑන්ඩ් ෆෝන් එහෙම ගෙන එකත් සෙල්ලමක් වෙලා තිබුනේ.පොඩි ඇච්චො බැච්චෝ වගේ උන්නම් ඔව්ව ගෙනාවේ නැහැ ඒ කාලේ.2005 දිනේ ඒ.<br />
<br />
ඒකට දැන්නම් එක වසර පොඩි එකත් බෑග් එක අස්සේ හෑන්ඩ් ෆොනේ එකක් ගහගෙන හොරෙන් හොරෙන් කෑල්ලට එස්.එම්.එස්. කොට කොටා ඉන්න බැරිකමක් නැහැ. ඒ කාලේ වැඩිපුරම හෑන්ඩ් ෆෝන් ගෙනාවේ 10 වසරට උඩ පන්ති වල උන් තමයි.<br />
<br />
ඔන්න ඔය කාලේ වෙද්දී තමයි අපරාජිතයගේ බැජ් එකත් ගලෝලා ආයේ දීලා තිබ්බෙත්.මගේ බ්ලොග් එක මුල ඉදන්ම කියෝපු කෙනෙක් ට ඒ සිද්දිය අමුතුවෙන්ම කියන්න ඕනේ නැහැනේ.හැබැයි කියෝපු නැති කෙනෙක් ඉන්නවානම් මෙන්න "<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/02/blog-post.html">මෙතන කොටලා</a>" ඒකත් කියවන්න කැමතිනම්...<br />
<br />
ඉතින් මගේ බැජ් එක ගලෝලා අපහු දුන්නට පස්සේ අපේ විජේසුරිය කාරයා මන් ගැන පොඩ්ඩක් සෙවිල්ලෙන්මයි හිටියේ මට කෙළවන්නම බලන්.මොකද ඒකට තවත් හේතුවක් තිබ්බා.<br />
<br />
ශිෂ්යනායකයෙක් උනහම ටිකක් සංවරව ඉන්න ඕනි කියලා අපේ විජේසුරියකාරයා නිතරම කියෝනවා.ඒත් අපේ 11 වසර ශිෂ්ය නායකයෝ සෙට් එකෙන් මටයි මගේ ලග යාලුවෙක් වෙන ගයානයටයි ටිකක් විතර පොඩි දැඟලිල්ලක් තිබ්බා.<br />
<br />
ගයානයා මට අන්තයි ඌ ඉන්ටෙර්වල් එකට කොල්ලෝ එක්ක ක්රිකට් ගහන්න හැමදාම යනවා.මාත් සමහර වෙලේට යනවා.ඒ වගේම මට ඔය නිතරම දුවල පැනලා ඉන්න පුරුද්දක් තිබ්බා.සංවරකමක් ඇඟේ ගෑවිලාවත් නැතිව.දැනුත් නම් ටිකක් විතර එහෙම තමයි හික් හික්...<br />
<br />
ඔන්න ඕකට විජේසුරියකාරයට මා එක්ක එහෙම මළේ මළ පැනලා තමයි හිටියේ දෙන්නම් තොට කොයිල් වෙන්නම කොයි වෙලේක හරි කියලා.<br />
<br />
ඔන්න ඔය කාලෙදිම තමයි අපේ 11 වසර පන්තියේම හිටපු සෙනාල් කියලා ද ඩයල් එකක් හෑන්ඩ් ෆෝන් එකක් පන්තියට ගෙනාවේ.ඒක ඉතින් පන්තියට ගෙනාවම පන්තියේ කොල්ලෝ එව්වා මෙව්වා බලනවයි, අතින් අතට යවනවයි එකම විකාරයයි හෙන මැජික් වගේ.<br />
<br />
අපේම පන්ති වල කොල්ලෙක් නිසා ශිෂ්යනායකයෝ උනාට අපිත් උන්ට කොකු අදින්න ගියේ නැහැ.එකක් පාවා දීම හොද නැති නිසාත්, අපේම උන් වෙච්ච නිසාත්, පාවා දුන්නොතින් අම්බානෙකට කන්න වෙන නිසාත් තමයි.<br />
<br />
ඒත් අපේ පන්තියේ හිටියා ඕකට ෆුල් අවුල් ඇදපු පොරකකුත් අපේ සෙට් එකේම. කොහොම හරි ඔය සිද්දි ඔහොම ගලාගෙන ගියා.<br />
<br />
ඒත් එක දවසක් එකපාරටම විජේසුරියකාරයා 12-13 වසර ශිෂ්ය නායකයෝ ටිකක් එක්කගෙන ඇවිත් අපේ පන්තිය චෙක් කොලා කියහන්කෝ ඔක්කොම උන්ව එලියට දම්මෝලා.අපි ෆුල් හොල්මන් අරුන් ටික බෑග් ඇදලා ඇදලා අන්තිමටම තුස්නීම් භූත වෙලා එලියට ආවා "<b>මොකුත් නැහැ විජේසුරිය සර්</b>" කියාගෙන.<br />
<br />
බලද්දී මූ ගෝල බාලයෝ ටිකක් හොයාගෙන ඇවිත් අපේ පන්තියේ ෆෝන් චෙක් කොරලා.කව්රු හරි ගස් බල්ලෙක් ඔත්තුවක් දීලා තමයි කියලා අපේ උන්ට මීටර් උනා.<br />
<br />
කොහොම හරි ටික වෙලෙකට පස්සේ සද්දේ දාල එහෙම කරබාගෙන විජේසුරියකාරයා ගියා.ඇයි පොරට වස ලැජ්ජාවක්නේ උනේ.කොහොමින් කොහොම හරි ටික වෙලාවකින් විජේසුරියකාරයා ආයේ පන්තියට ආවා.ඇවිත් කථා කළා මට.<br />
<br />
විජේසුරිය:- **** මෙහෙ එනවා පොඩ්ඩකට<br />
මම:- ඇයි සර්...?<br />
විජේසුරිය:-කාටද ඕයි දිනේෂ් **** කියන්නේ .<br />
(මොකද අපේ පන්තියේ දිනේශ්ලා දෙන්නෙක් හිටියා **** වලින් දැම්මේ දෙවැනි නම.ඔක්කොම දාන ඒක හරි නැති නිසා)<br />
<br />
මම:- ඒයි දිනේෂ්.මෙහෙ වරෙන්.<br />
මම ඉතින් ඒ කොල්ලට කතාකරල සර්ට පෙන්නුවා.<br />
<br />
විජේසුරිය:-අහ් තමුසෙද දිනේෂ් මෙහෙ එනවා පොඩි ගමනක් යන්න.මේ **** තමුසෙත් එනවා මූත් එක්ක.<br />
කියලා මටත් එන්න කියලා මූ ගියා.ඔන්න මූ අපි දෙන්නම එක්කගෙන මුගේ රූම් එකට ගියා.දැන් මම පස්සෙන් ඉන්නවා මූ සර් ගාව.<br />
<br />
විජේසුරිය:- දිනේෂ්.. කාගේද ගෙනාපු ෆෝන් එක.<br />
දිනේෂ්:- මොන ෆෝන් එකක්ද සර්.<br />
විජේසුරිය:- තමුසේ දන්නේ නැහැ...? මට ඔත්තුවක් ලැබුනා තමුසේ ෆෝන් එක අතේ තියාගෙන හිටිය කියලා.<br />
දිනේෂ්:-මේ මේ ම... ම... මම.<br />
විජේසුරිය:- ඔව් ඔව් තමුසේ තමයි.කියපන් කාගේද ෆෝන් එක..<br />
දිනේෂ්:- මං එහෙම එකක් දන්නේ නැහැ සර්.. <br />
ඕක කියලා මුට හැරෙන්නවත් උනේ නැහැ "චටාස්" ගෑවා. බලද්දී විජේසුරිය කාරයා අරුට අත පුරවලා කණ හරහාම එකක් දුන්නා.හප්පට සිරි මූට පාර වැදුනා විතරයි.<br />
<br />
දිනේෂ්:- සර් ෆෝන් එක සෙනාල්ගේ.<br />
විජේසුරිය:- ඔය තමුසේ කලින් ඕක කිව්වනම් ගුටි කන්නේ නැහැනේ ඕයි.දැන් කොහෙද ඔය ෆෝන් එක. දිනේෂ්:- දන්නේ නැහැ සර් සෙනාල් කාට හරි දෙන්න ඇති.සේනාල්ගෙන් ඇහුවනම් හරි සර්.<br />
ලස්සන ජවනිකාවක් ගියා මම කලේ පස්සට වෙලා බලන් හිටපු එක තමයි.<br />
<br />
විජේසුරිය කාරයා මාව අරන් ඇවිත් තියෙන්නේ සපෝටර් වැඩේට.ඇයි ඕකට අහු උනහම කොල්ලෝ එක්ක මගේ තියන හොඳ හිත නැති කරන්න පුළුවන්නේ.<br />
විජේසුරිය:- ***** සෙනාල් කොහෙද ඉන්නේ.<br />
මම:- දන්නේ නැහැ සර් මං ටක්ගාල හොයල කියන්නම්.<br />
<br />
දැන් යනවා මම සෙනාලයව හොයන්න.විජේසුරියකාරයට කොහොම හරි මාවනම් ශුවර් නැහැ.මම යනකොට මූ මගේ පස්සෙන් වලිගෙ වගේ පන්නනවා සෙනාලයව හොයන්න.මං ඉතින් ඕකව දැක්ක නිසා මං අපේ එකෙක්ගෙන් ඇහුවා සෙනාලය කෝ බන් කියලා.මූත් සර් කාරයව මගේ පස්සෙන් දැක්ක නිසා කිව්වා "<b>කැඩෙට් රූම් එකේ ඇති</b>" කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි විජේසුරිය කාරයා මාවත් එක්කන් කැඩෙට් රූම් එකට ගිහින් සෙනාලයාගේ බෙල්ලෙන් අල්ල ගත්තා.අල්ලන් ඇහුවා "<b>කෝ තොගේ ෆොනේ එක කියලා</b>."මූ කිව්වා "<b>සර් විදුෂ ළඟ</b>"කියලා.<br />
<br />
විදුෂ කිව්වේ 11 වසර D එකේ හිටපු කොල්ලෙක් මූත් ෆෝන් නිතරම ඉස්කෝලෙට අරන් ආපු එකෙක් තමයි. කොහොම හරි මෙන්න මූ සෙනාලයව දමල ගහලා කෙලින්ම ගියා D එකට.<br />
<br />
ඔය විදුෂලගේ සෙනාල්ලගේ සියලු තොරතුරු අපේ විජේසුරිය කාරයා දැනන් හිටියා. මොකද මුං ඔක්කොම ටිකක් බ්ලැක් ලිස්ට් වෙලා හිටපු උන් තමයි ඒ කාලේ ඉස්කෝලේ.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් මූ D එකට ගියෙත් මාවත් එක්කගෙන.ගිය ගමන් විදුෂයට කෑ ගහලා උගේ බෑග් එක ඉල්ලගෙන ඒක දුන්නා මගේ අතට චෙක් කොරහන් කියලා.හප්පට සිරි ඔන්න මට ටිකෙන් ටික දාඩිය දාගෙන ආවා.ඇයි යකෝ බැරි වෙලාවත් ඕක ඇතුලේ ෆෝන් එක තිබිල අහු උනොත් මම සදා අනාතයිනේ.<br />
<br />
මාත් ඉතින් අරගෙන ශේප් එකේ ලොකුම ෂිප් එක ඇරියා.එහෙම කලේ ෆෝන් එකක් දානවනම් දාන්නේ පොඩි පොකට් වල හරි රහස්ය පොකට් වල හරි නිසා.අම්මට බොල අම්මි ගහයි බැට් එකෙන් කිව්වලු.<br />
<br />
හරියටම හරිනේ මෙන්න පලවෙනි පොකට් එකම ඇරපු ගමන් පොත් සෙට් එකටත් උඩින්ම ෆෝන් එක තියනවා.ඕක දැක්කම මට චු බර හැදුනා,දාඩියත් වැක් කෙරෙන්න ගත්තා.<br />
<br />
ඔය අතරේ කොල්ලෝ සර් වටේ රොක් වෙලා.සර් විදුෂයාගේ කලිසම් සාක්කු චෙක් කොරනවා.මම ශේප් එකේ එකපාරටම ඒ ෂිප් එක ආයේ වැහුව සර් ඒ වෙලේ මං දිහා බලන් හිටපු නැති නිසා.<br />
<br />
හැබැයි කොල්ලෝ 2-3 න් දෙනෙක් ඕක දැක්කා.දැකල පොඩි කුපාඩි හිනාවකුත් දැම්මා.මාත් දැන් ඕක වහලා පොඩි පොඩි පොකට් බොරුවට චෙක් කොරනවා සර් කාරයට පේන්න.<br />
<br />
ඔන්න චෙක් කොරන කොට විජේසුරිය කාරයා විදුෂයගෙන් අහපි "<b>කෝ යකෝ ෆෝන් එක</b>" කියලා.බඩුම තමයි මූත් ගත් කටටම කියාපි "<b>සර් බෑග් එකේ කියලා</b>"ඇයි යකෝ මං හැදුවේ ශේප් එකේ වැඩේ ශේප් කරන්න<br />
<br />
මූ එහෙම කිව්වා ගමන් ඉතින් කොරන්න දෙයක් නැහැනේ.ඕක කිව්වා ගමන් හැබැයි මට තිබ්බා චු බර ටිකක් විතර අඩු උනා.ඇයි ඌම කිව්වා එකේ දැන් මට ආබාධයක් නැහැනේ.<br />
<br />
අරු ෆෝන් එක බෑග් එකේ කිව්වා විතරයි විජේසුරිය කාරයා මං දිගා බලලා මට බනිනවා "<b>තමුසෙට තාම ඕක </b><b>හොයාගන්න බැරි උනාද ඕයි</b>" කියලා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ මං කිව්වා "<b>පොඩ්ඩක් ඉන්න සර් මම මේ පොඩි එව්වා වල බැලුවේ තාම ඇතුල බැලුවේ </b><b>නැහැ ඇතුලේ ඇති එහෙනම්"</b> කියලා ටක් ගාල ලොකු ෂිප් එක ඇරලා ෆොනේ එක සර්ට අරන් දුන්නා.<br />
<br />
හම්මෝ එදා නම් කන්න ඔයින් මෙයින් ගොහින් බේරුනේ අපේ කොල්ලෝ සෙට් එකෙන්.පස්සේ ෆෝන් ඒකත් අරගෙන සර් කාරයා ඔෆිස් එකට ගියා අරුන්ටික දාලා.<br />
<br />
සර් ගියා විතරයි මම ඉස්සෙල්ලම කලේ අරු එක්ක සාම ගිවිසුමක් ගහපු ඒක "<b>අඩෝ සොරි මචන් මට කොරන්න දෙයක් නැහැ බං</b>" කියලා.ඇයි නැත්නම් අම්බානෙකට කන්න වෙනවනේ අපේම කොල්ලෝ තරහ උනොත්.<br />
<br />
කොහොම හරි උන් ටිකව ශේප් කරගෙන ගොහින් වැඩේ ඇනලයිස් කොරල බැලුවා වැඩේ කොහොමද විජේසුරියට ලීක් උනේ කියලා.<br />
<br />
ඔය මුළු සිද්දි දාමයම වෙන අතර තුරේ අපේ පන්තියේ ඒක කොල්ලෙක් හිටියේ නැහැ පන්තිය ඇතුලේ එදා ඉස්කෝලේ ඇවිත් හිටපු උන්ගෙන්.<br />
<br />
ඔක්කොම වෙලා ඉවර උනාට පස්සේ ඌ පන්තියට එනවා බබා වගේ "<b>අඩෝ පුෂ්පලතා මැඩම් මට පට්ට රැග් එකක් දුන්නා බං. මුළු ඉස්කෝලේ පුරාම දුවල දුවල දැනුයි </b><b>නිවනක් ලැබුනේ</b>" කියලා.<br />
<br />
ඌ මොකුත් නොදන්නා බබාලන්තේ බබලටත් අන්ත තොත්ත බබෙක්.මුම තමයි කොල්ලෝ පන්තියට ෆෝන් අරන් එනවට ලෙඩේ ඇදපු එකා. මූ තමයි දැකල තියෙන්නේ දිනේෂ් අතේ ෆෝන් එකක් තියනවා.<br />
<br />
මූ ඒක ගිහින් සර් ට කියලා.සැරෙන් සැරේ ඔෆිස් එක ඇතුලේ හැංගිලා ඉඳන් සර්ට එක එක කේලාම් කියලා.ඔය සිද්දිය පස්සේ කොල්ලෝ දැනගත්තත් ඌට මොකුත් කියන්න ගියේ නැහැ.<br />
<br />
කොහොමත් පස්සේ දවසක මූම මාත් එක්ක එදා මූ කරපු වීර වික්රමය කිව්වා.ඒ ඌට මාව හොදටම ශුවර් එකෙක් නිසා.ඒත් මට ඒක ඇහුවට පස්සේ ඌත් එක්ක හිටියේ ගොඩාක් පරිස්සමින්,අදටත් එමම තමයි.<br />
<br />
මොකද එහෙම පාට මාරු කරන එකට කෑවත් බොක්ක වෙනස් මිනිස්සු නිසා අපිටත් කෙල වෙන්න තියන සම්භාවිතාවය වැඩි නිසා......... මොකද හිතන්නේ කතාව ගැන..?<br />
<br />
ඔය වගේ සිද්දි වලට ඔයාලත් මුහුණ දීලා තියනවද.... දාමුද බලන්න කමෙන්ට් එකක්.....අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-43131603095323374082011-04-02T10:33:00.002+05:302011-04-08T20:55:50.457+05:30ඒ දුක දන්නා අම්මා වරුමයි මතුයම් දිනයක බුදුවන්නේ.....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtpBTxR_DSc2zZQCNbC2-1tRFgziPeRm2LVi7E5Ije8ytxcQZHpPPJCKlTR2iFFYTzfLT_kknLjXAQpXl0hYXC6Uxy9gXdkOu0q6Rln9FCVgQ_Fj7zKkmnOeP_8wSfT0JZ3V39uzaEF9cT/s1600/%255Bwallcoo.com%255D_mothers_day_Untitled-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtpBTxR_DSc2zZQCNbC2-1tRFgziPeRm2LVi7E5Ije8ytxcQZHpPPJCKlTR2iFFYTzfLT_kknLjXAQpXl0hYXC6Uxy9gXdkOu0q6Rln9FCVgQ_Fj7zKkmnOeP_8wSfT0JZ3V39uzaEF9cT/s400/%255Bwallcoo.com%255D_mothers_day_Untitled-1.jpg" width="400" /></a></div><br />
අද නිකන් හිතුනා මට හිතුනු දෙයක් කියන්න කියලා.කලින් සතියේ දාපු <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/blog-post_25.html">"කොටුවෙන් ගත් වැල සීඩී එක"</a> කියන පොස්ට් එකට තමයි දැනට වැඩිම හිට්ස් වැදුනේ.වැඩිම කමෙන්ට් වැටුනෙත්.<br />
<br />
අනේ මන්ද අපේ උන්ටත් මොකක් හරි කුණු හප්පයක් කිව්වොත් පැනන් ඇවිල්ල බලන්නේ.ෂික් මුන්ගේ වල් හිත් නම් හරි අසික්කිතයි.අද ඉතින් මට හිතුනු දෙයක් ලියල යන්න කියලයි හිතුනේ.කමෙන්ට් නම් අඩු වේවි.හිට්ස් ගානත් අඩු වේවි.අවුලක් නැහැ.<br />
<br />
මව් පදවිය අහලා ඇති නේද..? .මව් පදවිය කියන්නේ මේ ලෝකේ තියන උතුම්ම පදවිය කියල හැමෝම දන්නවා.ඒකනේ ගෙදර බුදුන් අම්මා කියල කියන්නේ.<br />
<br />
ළමයෙක් හම්බු වෙන්න ඉද්දි මාස 10 ක් දරු ගැබ බඩේ තියාගෙන ඉන්දැද්දී විදින දුක පිරිමියෙකුට තේරෙන්නේ නැහැ.<br />
<br />
සමහරු කියාවි ඔව්වා නම් මොනාද මුලදී මහන්සි වෙන්න ඕනේ පිරිමියෙක්නේ කියලා.ඔව් එක ඇත්තක්.එත් ඒක එහෙමයි කියලා පිරිමියාට අත පිහදාගන්න කොහොමත්ම බැහැ.<br />
<br />
දරු ගැබක් කුස දරාගෙන ඉන්දැද්දී විදින දුක, උස්සන් ඉන්න බර ප්රමානේ දන්නේ ගෑනු කෙනෙක් විතරයි.ඒ බර ප්රමනේ පිරිමියෙකුට දරා ගන්න බැරි නිසා තමයි ඒ උතුම් පදවිය ගෑනු කෙනෙක්ට බාර දීල තියෙන්නේ.<br />
<br />
අනික ප්රසුතියකදී දැනෙන වේදනාව අපි වගේ පිරිමියෙකුට උහුලන්න බැරි නිසා තමයි ගැහැණියෙකුට ඒක බාර දීල තියෙන්නේ.<br />
<br />
සමහරු කියනවා පව් කල නිසාලු ගෑනු කෙනෙක් වෙලා උපදින්නේ.ඒක බුද්දාගමට අනුව නම් තරමක් දුරකට ඇත්තක් කියලා මම අහපු හාමුදුරුනමක් කිව්වා කියලා නම් මතකයි.<br />
<br />
ඒ උනාට කවමදාකවත් තාත්තා කෙනෙකුට මතු බුදු වෙයන් කියලා කියන්නේ නැහැ නේද. ඒ මතු බුදු වෙන්න පුළුවන් තරමට දරුවෙක්ට මේ ලෝකේ උපතක් දීලා ඒ දරුවාව ආදරයෙන් බලාගන්න පුළුවන් අම්මා කෙනෙක්ටම විතරක් නිසා කියලයි මට හිතෙන්නේ.<br />
<br />
අනික ටී.එම්. ජයරත්න මහත්තයා කියන විදිහට<a href="http://www.youtube.com/watch?v=SAFb_8PhKvE&playnext=1&list=PLEB94DC97E2EDC86E"> "අම්මා සදක් තාත්තලු ඒ ලෝකේ හිරු කිරණ"</a>.වෙන්න පුළුවන්.එත් එකේම කියනවා නේද "පිය සෙනෙහසට කව් ගී ලිය උනා මදී" කියලා.ඒ මව් සෙනෙහසත් එක්ක බලද්දී පිය සෙනෙහසට තැනක් නැති නිසා නේද.<br />
<br />
ඒ සින්දුවේ අන්තිමට අහනවා නේද "අම්මාවරුන් පමණද මතු බුදුවන්නේ" කියලත්.ඒ පියවරුන්ට බුදු වේවා කියලා කවුරුත් කියන්නේ නැති නිසා.<br />
<br />
අර කියමනකුත් තියෙන්නේ "ලෝකයට ජිවය ලබා දෙන්නේ හිරු එළිය සහ අම්මාය" කියලා. ඒ මේ ලෝකේ සුවපත් කිරීමේ අසීමිත බලයක් අම්මට තියෙන නිසා නේද.<br />
<br />
දරුවෙක් මේ ලෝකෙට ඉපදුනාට පස්සේ ඉදන් ඒ දරුවව හදන්න මහන්සි වෙන්නෙත් අම්මල තාත්තලා. තාත්තලා දරුවන්ට ආදරෙයි එත් ඒක පිටතට පෙන්නන්නේ නැහැයි කියලා මං අහලා තියෙනවා.<br />
<br />
ඒත් අම්මා තමයි හැමතිස්සෙම දරුවෝ වෙනුවෙන් මැරෙන්න හදන්නේ, අපමණ දුක් වෙහෙසක් දරන්නේ.ළමයාගේ කර දඩු උස මහත් උනත් අම්මලට ඌ "මයේ පොඩි එකා" ම තමයි.<br />
<br />
අහලා තියෙනවා නේද ලෝකේ ඉන්න අවලස්සනම සත්තු ජාතිය තමයි උණ හපුලුවා කියන්නේ.තඩි <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ඇස් </span>දෙකක්,තඩි ඔලුවක් එක්ක පුංචිම පුංචි ඇඟක්.කොච්චර අවලස්සන උනත් උණ හපුලු අම්මාට උගේ පැටියා නිල් මැණිකකටත් වඩා වටිනවාලු.<br />
<br />
අම්මලටත් දරුවෝ එහෙම තමයි. ඒ වගේම ළමයෙක් මොකක් හරි වැරද්දක් කලොත් එකට පලු යනකන් බැනුම් අහන්නෙත් අම්මලමයි.හිතලා බලන්න කව්රුත් මොකෙක්ට හරි බනින්නේ "උගේ අම්මට" කියලා මිසක් "උගේ අප්පට" හරි "උගේ තාත්තට" හරි කියලයැ.<br />
<br />
ඒත් අද වෙලා තියෙන්නේ අමුතුම දෙයක්.මිනිස්සු භෞතික දේවල් වලට වහල් වෙලා අමුතුම රේස් එකක දුවනවා.ළමයින්ව හදනවා හදන්න ඕනාවට.පොඩි එකා ඉපදිලා ටික දවසක් යනකොට ගහනවා ගොන් කිරි කවලම් කරපු සුප්පුවක් කටේ.ඌත් ඉතින් උරාගෙන බොනවා.<br />
<br />
අහලා තියෙනව නම් කව්රු හරි සිග්මන් ප්රොයිඩ්ගේ "ඊඩිපස් සංකල්පය" අම්මගේ තණ පුඩුවට තොල් තියලා කිරි උරන කොට (පොඩි එකා ගැන කිව්වේ හොදේ... හික්.) දරුවට අම්මා ගැනත් අම්මට දරුවා ගැනත් ආදරයක් සෙනෙහසක් දැනෙනවලු.<br />
<br />
අපේ අම්මා කියනවා මට අවුරුදු දෙකහමාරක් යනකන් කිරි පෙව්වලු. අන්තිමට කිරි පොවන එක නවත්ත ගත්තේ තණ පුඩුවට කොහොඹ කොළ කොටලා කිරි බොන්න දිලාලු.<br />
<br />
දැන් කාලේ තියෙන වැඩත් එක්ක රස්සාවත් එක්ක අම්මා කෙනෙක්ට එච්චර කල් කිරි පොවන්න බැරි වෙන්න පුළුවන්.එත් අඩුම තරමින් මාස 6 ක් වත් පොවන්න පුලුවන් නම්.<br />
<br />
මම අදටත් අපේ අම්මට කීකරුව ඉන්නවා.බැන්නොත් පාඩුවේ කට පියන් ඉන්නවා එකට එක කියන්න යන්නේ නැතුව.ඒ මම පොර කියලා කියන්න නෙමෙයි එහෙම කිව්වේ.<br />
<br />
එත් දැන් හැදෙන උන් හරි අප්පිරියයි.අම්මා එක්ක කට ගහගෙන උනත් යනවා.මං දකින විදිහට ඒකට හේතුව පොඩි කාලේ ඉදන්ම දරුවව ආදරයෙන් හදල නැති එක තමයි.දරුවට සෙනෙහසක් ආදරයක් ලබා දීලා නැති කමයි.හොදම උදාහරනේ තමයි ඇමරිකාව,එංගලන්තය වගේ රටවල්.<br />
<br />
දරුවට කිරි පොවන කොට,දරුවාගේ ආදරයෙන් ඔලුව අත ගාන කොට, දරුවාගේ දුකක් දරුවා එක්ක බෙදා ගන්න කොට තමයි අම්මා කෙනෙක්ට දරුවෙක් ගැනත් දරුවෙක්ට අම්මා කෙනෙක් ගැනත් තියෙන ආදරය බැඳීම තවත් සවිමත් වෙන්නේ.<br />
<br />
ඉපදුනු ගමන්ම දරුවව කුණු බක්කියකට ඔබලා යන අම්මලත් නැතුව නෙමෙයි.ඒ වගේ ගෑනුන්ට "අම්මලා" කියන වචනයත් පාවිච්චි කරන එක පව් වැඩක්.<br />
<br />
ඒ වගේම ළමයා බඩට ආපු වෙලාවට ගබ්සාවකින් දරු ගැබ මරා දාන පව්කාර ගෑනුත් ඉන්නවනේ.ගබ්සාවල් ගැන වෙනමම පොස්ට් එකක් දාන්න හිතන් ඉන්නේ බලමු.<br />
<br />
එහෙම එකේ බලද්දී උඩ කියපු විදියට හරි ළමයව හදන අම්මල ටිකක් හරි හොදයි.. ළමයින්ව බලාගන්නත් අමාරුයි තමයි දැන් යන ආර්ථික අපහසුතාවයන් මැද..... එත් හරියට හදන්න බැරිනම් ළමයෙක් නොහදා ඉන්න එක හොදයි කියලයි මට නම් හිතෙන්නේ.<br />
<br />
"අපි ළමයෙක් හැදුවම තොට තියෙන අමාරුව මොකක්ද..? තෝ දෙන්නැතුව කටවහගෙන හිටු" කියලත් කට්ටිය පහලින් කමෙන්ට් කරන්න බැරි නැහැ.කමක් නැහැ තේරුම් ගන්න පුළුවන් කෙනෙක් තේරුම් ගන්න.බැරි කෙනෙක් බැනල හරි යන්න.<br />
<br />
සංවාදයට විවෘතයි ටොපි චොක්ලට් වලින් බැරිනම් ගල් මුල් වලින් හරි....<br />
<br />
අන්තිමට කියන්න තියෙන්නේ මෙච්චරයි "අම්මා කියන්නේ මේ ලෝකේ තියෙන උතුම්ම වචනය.ඒ අම්මා හරියටම අම්මා කෙනෙක් විතරක් නම් විතරයි...."අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-80430809611265779562011-03-25T21:22:00.000+05:302011-03-25T21:22:23.282+05:30කොටුවෙන් ගත් වැල සීඩී<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihb7rzJe8sAkHItgi9iV-IEh2v3bjeMwuq8Mo8_Yk3VMo34V2HoaBC9LrpeI6Q_Pv2t-6OA9uYDf7LGksdT-DO90x79ZiWJFfncNKo5h6ZZPwoLbevd3Ll55q8Jzw2yi6EQoRqMPcOJpSX/s1600/tom_and_jerry_picture.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihb7rzJe8sAkHItgi9iV-IEh2v3bjeMwuq8Mo8_Yk3VMo34V2HoaBC9LrpeI6Q_Pv2t-6OA9uYDf7LGksdT-DO90x79ZiWJFfncNKo5h6ZZPwoLbevd3Ll55q8Jzw2yi6EQoRqMPcOJpSX/s320/tom_and_jerry_picture.jpg" width="320" /></a></div><br />
අද කියන්න යන්නේ ටිකක් +18 කතාවක් ඔන්න පොඩි එවුන් ඉන්නවනම් දැන්ම පල.(මං ඉතින් පල කිව්වට උඹල නොකියව ඉදිවී.හික් හික්)<br />
<br />
ඔන්න මේ සිද්දිය වෙන්නේ 2008 අවුරුද්දේ මැද විතර මගේ ගෙවල් පැත්තේ ඉන්න යාළුවො සෙට් එකක් එක්ක අපි පොඩි රස්තියාදුවක් ගහන්න කොළඹ ගියපු දවසක.<br />
<br />
ඒ කාලේ අපේ සෙට් එකම සෙට් උනේ A/L කරලා ඉවර වෙලා.ඒ සෙට් එකේ ඉන්නවා 5 දෙනෙක්.මම, උදාර, සමිත්, මිරාජ්, ප්රශාන්.<br />
<br />
ඔන්න අපි එදා උදේ ඉදන් හවස් වෙනකන් ලෙෂර් වර්ල්ඩ් එකේ පොඩි ෆන් එකක් අරගෙන කෝච්චියෙම ගෙදර යන්න කියල හිතන් සෙට් වෙලා ආවා කොටුවට.<br />
<br />
කෝච්චියට තව වෙලා තියෙන නිසා අපේ උන් කතා උනා කොටුවේ පේමන්ට් එකේ කඩ පැත්තේ පොඩි රවුමක් ගහලා එන්න යමුයි කියලා.කට්ටියම ඒ යෝජනාවට එකඟ වෙලා ඔන්න යන්න සෙට් උනා පොඩි විසිට් එකක් දාන්න.<br />
<br />
ඔන්න ඇවිදින කොට අපිට සෙට් උනා ෆිල්ම් කෑලි DVD විකුනනවා 100 ට.(2008 නේ ඒ.දැන්නම් ඔය රු 40 ටත් විකුනන්නේ).අපේ උන්ට ඕක දැක්කම මුළු ලෝකෙම අමතක උනා.<br />
<br />
සෙට් එකම ඔය DVD ,CD විකුණන බුවාගේ ලෑලි කෑල්ල වට කොරන් DVD තෝරනවා.ඔය අපේ මිරාජ් කියන්නේ ටිකක් වැල පෙරේතයෙක්.<br />
<br />
ඌට නම් වැලක් තියෙනවා නම් ආයේ කන්න ඕනෙත් නැහැ.ඕක බල බල යහමින් තව තව +18 එව්වත් කොර කොර ඉදිවී ඇදන් ඉන්න සරම වටේට ලෝක සිතියම් අඳින ගමන්.<br />
<br />
අපි නම් ඉතින් අහිංසක කොල්ලොනේ.මමයි අනික් උනුයි ඉතින් තේරුවේ ළමා චිත්රපටි තමයි ඉතින් සූර පප්පා, ටිං ටිං වගේ. ඔන්න අපේ මිරාජයා පිට කවරේ කෙල්ලෙක් බාගෙට ඇදන් ඉන්න එකක් බලනවා; ඇගිල්ලේ නිය පොත්ත කටින් ලෑටි ගානවා ආයේ ඒක දානවා තව එකක් තෝරනවා.<br />
<br />
හරි හමන් එකක් මූට හම්බු වෙන්නෙම නැහැ අප්පා. බැරි තැන මම මුගෙන් ඇහුවා මෙහෙම;<br />
මම :- මොනාද යකෝ තෝ පෙරලා පෙරලා හොයන්නේ වැලද..?<br />
මිරාජ්:- ඔව් බං ගොඩ කාලෙකින් හොද එකක් හම්බුනේම නැහැ බං.<br />
මම :- යකෝ එහෙනම් වාත නොවී ශේප් එකේ මුගෙන්ම අහලා බලහන්කො.<br />
මිරාජ්:- තොට පිස්සුද යකෝ.<br />
මම :- එහෙනම් තෝ හොයපන් හෙට වෙනකන්.<br />
උදාර :- අනේ තොපිට කොහේ ගියත් පුරුද්ද අතර ගන්න බැහැ නේද..<br />
මිරාජ්:- අනේ මේ උදාර උබ කටවහන් හිටපන් ***(මම) තමයි එළකිරි කොල්ලා.අඩේ *** උඹ අහපන්කෝ වස්තුවේ.<br />
( මුගේ වැඩේ වෙනවනම් මු බටර් ගාන්න දෙයියෝ)<br />
මම :- තොපි ඉතින් ***යෝ වගේ ඇඹරෙනවනේ හිටහන්කෝ මම අහන්නම්.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් මම අරූ ලඟට ගිහින් ශේප් එකේ ඇහුවා; <br />
මම:- අයියේ වැල නැද්ද ගන්න.<br />
බුවා:- අයියෝ මල්ලි මෙච්චර වෙලා ඇඹරි ඇඹරි හෙව්වේ වැලද. කලින් කියන්න එපාය.<br />
මිරාජ්:- අය්යේ සිරාවට තියනවද.? කෝ මෙතන නෑනේ.<br />
බුවා:- මල්ලි මේ මගුලක් කියනවා. එළිපිට එව්වා විකුනන්න පුළුවන්ය.එළකිරි ටොයිස් බඩු තියනවා හැබැයි DVD එකක් 200 යි.පොඩ්ඩක් ඉන්න.<br />
කියලා මු මේසේ යට තිබ්බ කාඩ් බෝඩ් පෙට්ටියක් එලියට ඇද්දා. ඇදලා මු කිව්වා "මල්ලිලා ඔන්න තියනවා ඕන කෑල්ලක් 200 යි කැමති එකක් තෝරාගන්න" කියලා. <br />
<br />
ඔන්න ඉතින් අපිවත් පෙරළන් තෝරලා තෝරලා මු ගත්තා DVD එකක්.අරන් ඉවර වෙලා වෙලාව බලන කොට කෝච්චියට වෙලාව හරි.<br />
<br />
ඒක නිසා වෙන කොහෙවත් ඇවිදින්න යන්නේ නැතුව අපි කොටුවේ ස්ටේෂන් එකට ගිහින් කෝච්චියේ නැගලා ගෙදර ආවා.<br />
<br />
අපි උදේ යන්න කලින් සෙට් උනේ උදාරයාගේ ගෙදරට.බයිසිකල් ගන්න යන්න ඕනා නිසා **** ස්ටේෂන් එකෙන් බැහැලා කට්ටියම උන්ගේ ගෙදරට ගියා.<br />
<br />
අනික කට්ටියට දැන් බයිසිකල් වලට වඩා වෙන ලොකු දෙයක් තියනවනේ.ඇයි යකෝ අලුතෙන් ගත්තු වැල බලන්න.<br />
<br />
මොකද අපේ ගෙදර සෙට් වෙන්න බැහැ.මිරාජයාට කම්පියුටර් එකක් නැහැ.සමියගේ ගෙදරට සෙට් වෙන්නත් බැහැ.ප්රශානය ඉන්නේ ටිකක් දුර.උදාරයාගේ ගෙදර තමයි වැඩේට හොදම කියාපු තැන.<br />
<br />
උගේ කාමරේට බල්ලෙක් පුසේක්වත් රිංගන්නේ නැහැ.වැරදිලාවත් එහෙව් එකෙක් රින්ගුවොත් ඌ ගඳ ඉවසන්න බැරුව හුස්ම හිර වෙලා මැරෙනවා.<br />
<br />
උගේ ඇදේ අපිටත් වාඩි වෙන්න අප්පිරියයි. බෙඩ් ෂීට් ඒක පුරාවට කහට පැල්ලම්. අනික බෙඩ් ෂීට් ඒක තැනින් තැන පට්ට ගනකම්.හේතුව ඉතින් අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නැහැනේ.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් අපි ගිය ගමන් උගේ කාමරේට රිංගුවා.ටිකක් රෑ වෙලා නිසා බයිසිකලේ ගත්තු ගමන් ප්රශානයා "මචන් මං යනවා.උඹලා බලල ඉවර වෙලා අනික් දවසේ ක්ලාස් එද්දී මට ඕක අරන් වරෙන්" කියලා මු යන්න ගියා.<br />
<br />
අන්තිමට සෙට් උනේ අපි 4 දෙනා විතරයි.ඔන්න දැන් අපි දත කට මැදන් කෙළ හලන් DVD ඒක රොම් එකට දාලා බලන් ඉන්නවා ප්ලේ වෙනකන්.<br />
<br />
අම්මට මෙන්න ප්ලේ වෙන්න ගත්තා කියහන් කෝ වැල.මියා පණ එපා කියලා දුවනවා පුසා පස්සෙන් එලවනවා.අම්මට බෝල මෙන්න "ටොම් ඇන්ඩ් ජෙරී" කාටුන් එක.<br />
<br />
ඕක දැක්ක විතරයි සියලු බලා පොරොත්තු පොදි බැදන් හිටපු අපේ උන් සෙට් එක එක එකාට බැන ගන්නවා අපිට කැරට් කවෝලා හාවා කොරලා DVD එක විකුනපු බුවාටත් උගේ හත්මුතු පරම් පරාවටත් බනින ගමන්;<br />
<br />
උදාර :- නොදකින් තොපි වැඩක් කලොත් ඔහොම්මමයි. යන තැන හත් පලේ ගාගන්නවා.<br />
මම :- අනේ මේ උඹ කට පියන් ඉදහන්.යකෝ මමනේ අරූ ගාව බජිරි වේවි වැල ඉල්ලුවේ.තොපි ***යෝ වගේ බලන් ඉදල දැන් එනවද තප්පුලන්න.<br />
මිරාජ්:-අඩෝ අපරාදේ බං රුපියල් 200 ය.නොදකින් වල් ***<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">තා</span>.යකෝ මු අපිවත් ඇන්දුවනේ.මුගේ හත් මුතු පරම්පරාවම වඳ වෙන්න ඕනේ.<br />
සමියා:- තොපෙ මුණු දැක්කම ඌ හිතන්න ඇති හාවෝ ටිකක් දිග කන් එහෙමත් තියෙන කියලා.<br />
මම :- ඇයි යකෝ තෝත් හිටියනේ එතන.අඩේ මේ දැන් කොරන්න දෙයක් නැහැ.අපි මරු වැල කියලා මේක ප්රශානයට දෙමු.<br />
උදාර:- අම්මට එල අපි කාපු ලනුව ඌත් කන්න එපාය එකට රස්තියාදු ගහන්න ගියා නම්.<br />
මම:- දීපන් මට DVD එක මංම ශේපේ එකේ ඌව ටිකක්ක් අවුස්සලම ඕක දෙන්නම්.දැන් ඉතින් ඉදල මක්කොරන්නද අපි කැපුන<br />
කියලා සෙට් එකම විසිර ගියා.<br />
<br />
ඊ ළඟ දවසේ ප්රශානයාව පොඩ්ඩක් අවුස්සලා කොරලා ඌටත් දුන්නා DVD එක බලහන් ටොම් ඇන්ඩ් ජෙරී කියලා.මුත් DVD එක බලල ඇවිත් සතියක් විතර යනකන් අපේ අම්ම මුත්තා සිහි කර කර හිටියා.<br />
<br />
අදටත් මම නිතරම කොළඹ කොටුව පැත්තේ කැරකෙනවා.එත් කවදාවත් ඒ බුවාව මට ආයේ සෙට් වෙලා නැහැ.සෙට් උනත් ඉතින් මක් කොරන්නයැ.<br />
<br />
මොකෝ කියන්නේ ඔයාලත් කාලා තියෙනවද මේ වගේ කැරට් සම්බෝලයක් හාවෝ වෙලා කාටුන් බලපු.මොකද කියන්නේ දාමුද බලන්න කොමෙන්ටුවක්.....<br />
<br />
ජය වේවා......!! අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com35tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-48219352240382504422011-03-19T11:42:00.000+05:302011-03-19T11:42:57.335+05:30තේ පෙරන්නේ තේ ගොට්ටේන්ද....??<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.picturesof.net/_images_300/A_Colorful_Cartoon_Boy_Scout_Carrying_a_Box_with_Bottles_Milk_Royalty_Free_Clipart_Picture_100714-155408-923053.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.picturesof.net/_images_300/A_Colorful_Cartoon_Boy_Scout_Carrying_a_Box_with_Bottles_Milk_Royalty_Free_Clipart_Picture_100714-155408-923053.jpg" /></a></div><br />
ඔන්න මට ගුවන් බාලදක්ෂ කරද්දී සිදු වෙච්ච රස බරම සිද්දිය.මේක කියන කොට පාවිච්චි කරන වචන තේරෙන්නේ නැති වෙන්න ඉඩ තියෙනවා කෙලින්ම මේ පොස්ට් එක කියවන්න අවොත්.<br />
<br />
ඒක නිසා කලින් පොස්ට් 3 න කියවලා එන්න කැමති නම් විතරක්. නැතත් කමක් නැහැ.මෙන්න <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/01.html?utm_source=BP_recent">"පලවෙනි කොටස"</a>. මෙන්න <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/02-i.html?utm_source=BP_recent">"දෙවැනි කොටස"</a>. මෙන්න<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/03-ii.html?utm_source=BP_recent"> "තුන්වෙනි කොටස"</a>.<br />
<br />
මෙන්න කතාව.මේක වෙන්නේ 2003 අලුත් අවුරුද්ද ලැබුවට පස්සේ බාලදක්ෂ පන්ති තියපු පලවෙනි සතියේ.අලුත් අවුරුද්දට කලින් 2002 වසරේ අන්තිම සතියේ ඩියුටි කල කණ්ඩායම ඊ ලග දවසේ ඩියුටි කරන්න අපේ කණ්ඩායමට තමයි බාර දුන්නේ.<br />
<br />
අපේ කණ්ඩායමේ ඒ වෙද්දී PL හිටියේ හිරෝෂන් කියල බුවෙක් මම APL හිටියේ.ඔන්න ඉතින් අවසන් රැලියේදී ගුවන් බාලදක්ෂ කොඩිය භාරගෙන අපේ හිරෝෂන් කාරයා ඊ ලග සතියට වැඩ භාර ගත්තා.ඒ කතාව එතනින් ඉවරයි.පෝරියල් ඒක හම්බු වෙන්නේ ඊලග සතියේ.<br />
<br />
කොහොම හරි අලුත් අවුරුද්දේ ඉස්ස ඉස්සර වෙලාම දත කටත් මැදන් ඩියුටි කරන්න ලැස්ති වෙලා අපේ සෙට් ඒක ගියා.උදේ ප්රදාන මුර පොලෙන් ඇතුල් වෙලා අපිට ඩියුටි නිසා අපේ පෙට්රල් එකේ කට්ටිය බයික් වලින් ඉක්මනට ගියා.<br />
<br />
බාලදක්ෂ කුටියට ගියහම තමයි මට චු බර හැදුනේ.හිරෝෂන් කාරයා කොටුවක් පැනලා.ඌ කොල්ලෙක් අතේ පණිවිඩයක් එවලා ඌට එන්න වෙන්නේ නැහැ කියලා.ඌ කොහොම හරි ඩියුටි දවසේ PL පට්ටම මට භාර දීලා ශේප් වෙලා.<br />
<br />
නොදකින් ගස් කුට්ටා තෝවනම් දිවියම කන්න ඕනා මේ අහිංසක මට කරපු අපරාදෙට කියලා හිතිනුත් බැන බැන මම ඩියුටි බාර ගත්තා.(ඌට කොහොම හරි මට කරපු අපරාදෙට දිවිය නෙමෙයි ASL අයියලා ඩබල ලුණු ඇඹුල් ඇතිව ඌට හොද හෝටලයකින් ලොකුවයින් උණු උණුවෙම වැඩම්මේව්වා ඌ ඊලග සතියේ ක්ලාස් ආවම. හික් හික්.. ).<br />
<br />
ඇයි යකෝ කුම්බලා මාළු කාවනම් විදවන්නත් එපාය.මමනේ අපේ එකේ APL කාරයා.ඉතින් මම එදා මුළු කණ්ඩායම් සෙට් එකම මෙහෙයවන විසිල් එකත් අතින් අරන් ඔක්කොම එවුන් ටිකව එකට එකතු කරලා වැඩ වලට බෙදලා දැම්මා.<br />
<br />
මල් පැළ වලට වතුර දාන්න, බාලදක්ෂ කුටිය අතු ගාන්න, පෙට්රල් සුද්ද කරන්න, මිදුල අතු ගාන්න, වතුර පුරවන්න; ඔය වගේ එකී නොකී මෙකි බොහෝ දේවල් වලට.<br />
<br />
PL කොහොම හරි දවසේ වැඩ සටහන කොළේක ලියලා දැන්වීම් පුවරුවේ එල්ලන්න ඕනේ.ඒක ගෙදරින් ලියන් එන්නේ.එත් එදා PL ආපු නැති නිසා මටම අලුතින් ලියන්න උනා.<br />
<br />
ඒක නිසා මම ඒක ලියන්න යන අතරතුරේ අපේ මාමගේ පුතාටයි උගේ යාලුවටයි කිව්වා<br />
<b>"මම මේක ලියන්න යනකන් උඹලා දෙන්නා ගුවන් බාලදක්ෂ කොඩිය දාපන්"</b> කියලා.කොඩිය නමන මැද්දට මල් පෙති ටිකක් කඩලා දැම්මම කොඩිය දිග අරිද්දි මල් පෙතිටික වැටෙනවා ආශික් එකේ.<br />
<br />
ඒක නිසා මං කිව්වා <b>"අඩෝ මේ මල් පෙති ටිකකුත් කඩලා දාපන්" </b>කියලා.මුන් දෙන්නත් ලෙසටම වැඩේ කොරලා තිබ්බා.කොහොම හරි වැඩ ටික ගොඩින් මඩින් ගුටි නොකා බෙර ගත්තා.ඔන්න දැන් ආරම්භක රැලිය.<br />
<br />
ඔන්න බාලදක්ෂ SL මහතා ඇවිත් ගුවන් බාලදක්ෂ කොඩිය අදිනවා.අපිත් ඉතින් සීරුවෙන් හිටන් අත් පොලොසන් දෙනවා උඩ බලාගෙන.ෂා බඩුම තමයි ලස්සනට මල් පෙති වැටෙනවා. ආශික් 7 යි. මෙන්න කොඩිය හරියටම දිග ඇරුනයි කියහන්කෝ.<br />
<br />
අම්මට බොල බඩුම තමයි.අරුන් දෙන්නා ලෙසටම වැඩේ කොරල මාව අනුභවම කොරලා.මෙන්න යකෝ උකුස්සා ඔලුවෙන් හිටන් තටු දෙකත් කණපිට ගහන් අහසේ කරනම් ගහනවා.මේ ගස් කුට්ටෝ දෙන්නා ෆ්ලෑග් ඒක අනික් පැත්ත හරෝලා දාලා තියෙන්නේ.<br />
<br />
ASL අයියලා දෙන්නා මං දිහා බලන් හිනා වෙනවා කින්ඩියට ඔරවා ඔරවා.කොහොම හරි ආරම්බක රැලිය ඉවර වෙලා මං අරුන් දෙන්නට දෙසුව වැදි බණ සිහි වෙන්න.<br />
<br />
කොහොම හරි අපේ මාමගේ පුතා නගින්න ලෑස්තිය කොඩිය අනික් පැත්ත හරවන්න.මම ඌට කිව්වා<br />
<b>"අනේ මේ තෝ හිටු එක පාරක් මාව කෑවා දැන් මං ම වැඩේ කොරන්නම්" </b><br />
<b></b>කියලා කනුව දිගේ බඩගාලා උකුස්සට සහනයක් ලබා දුන්නා කොඩිය අනික් පැත්ත හරවලා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ තමයි රසම සිද්දිය උනේ.කොහොම හරි ගුවන් බාලදක්ෂයින්ට බොන්න තේ ගන්න පුළුවන් තේ බෙදන වෙලාවට ගුවන් හමුදා කදවුරේ කෑම උයන,තේ හදන තැනට ගියොත්.එතනට කියන්නේ "මෙස් එක" කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි ඒ අයියලා හරිම හොදයි.රට ජාතිය වෙනුවෙන් ජිවිතේ කැප කරපු පොලවට බරක් නැති ලොකු හදවතක් තියෙන මිනිස්සු නිසා වෙන්න ඇති.අපිට එදාට ඒ ගොල්ලෝ තේ බොද්දි කන්න තියෙන දේවල් පවා දෙනවා.බිස්කට්, මාළු පාන් ඔයවගේ එව්වා.<br />
<br />
අපිට තියෙන්නේ තේ ගද්දි දවසේ කවුන්ට් එක කියන්න විතරයි තේ ගන්න ඕන ඇලුමිනියම් කල්දේරම අරන් ගිහින්. එතකොට තේ එක්ක කන්න තියෙන එව්වත් දෙනවා. කොහොම හරි ඕකට යන්න ඕනේ 10.00 ට විතර තමයි එදාට ඩියුටි කරන්න තියෙන කණ්ඩායමේ උන් දෙන්නෙක්.<br />
<br />
මං ඉතින් 9.15 ට විතර අරුන් දෙන්නටම කිව්වා "මේ උඹලා දෙන්නා 10.00 ට තේ ගෙන්න පලයල්ලා" කියලා.මුන් දෙන්නත් මැටි ගිලපු උගුඩුවො දෙන්නා වගේ ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවා.<br />
<br />
කියන්න අමතක උනා ඩියුටි දවසට තියෙන වැඩ නිසා පෙට්රල් එකේ ඉන්න ජෙෂ්ටයන්ට එදා පාඩම් වැඩනම් ඇත පසු වෙනවා. මොකෝ තේ ගේන්න, තේ කෝප්ප වලට දාලා අල්ලන්න... ඔය වගේ එක වැඩ කන්දරාවල් තියනවනේ.<br />
<br />
කොහොම හරි මං 10.30 ට ඇවිත් මුන් දෙන්නා තේ ගෙනැද්ද කියලා බලද්දී ඔහේ නැහැ.මං ඊට පස්සේ මුන් දෙන්නව හොයද්දි මුන් ඉන්නවා මොකක්ද වැඩක් කොර කොර.මං ඇහුවා<br />
<b>"අඩෝ තොපි දෙන්නා තේ ගෙනාවද...??"</b> මෙන්න එතකොට එකෙක්ට හුස්ම හිර වෙලා මුන් දෙන්නා මූණට මූණ බලා ගත්තා.<br />
<br />
මං ඊට පස්සේ උන් දෙන්නට ලුණු ඇඹුල් ඇතිව කියලා<b> "දැන්වත් පල"</b> කියල කිව්වා තේ ගේන්න.මොකද තේ දෙන්න බැරි උනොත් ඒකටත් කන්න වෙනවා.<br />
<br />
මුන් දෙන්නා බයිසිකලයක් අරන් කල්දෙරමත් අරන් ගියා. ඊට පස්සේ ටිකකින් මූන් දෙන්නා කල්දෙරමත් අරන් එනවා දැක්කා.ඇවිත් ඉවරවෙලා අපේ මලයා මට කියනවා මෙන්න මෙහෙම <br />
<br />
මලයා :- අඩෝ මාර සීන් එක බන්<br />
මම :- මොකද තේ ඉවර වෙලාද.එහෙමනම් මම තොපි දෙන්නගේ ** දෙක මිරිකලා තමයි බොන්න දෙන්නේ.<br />
මලයා :- නැහැ බං තේ හම්බුනා.<br />
මම :- එලනේ යකෝ.එහෙනම් මාර සීන් එක කිව්වේ.<br />
අනික් එකා:- අඩේ බං තේ පොඩ්ඩයි හම්බුනේ බං.<br />
<br />
මම කල්දෙරමට ගිහින් එබිලා බැලුවා.අම්මට මෙන්න තියනවා තේ පොඩ්ඩක් තේ මන්ඩිත් එක්ක පාවෙවී. හැබැයි ඒ ටික කොල්ලන්ට දෙන්න තරම් නැති උනත් SL ටයි ASL අයියල දෙන්නටයි දෙන්න ඇති.<br />
<br />
SL නම් තේ බිව්වේ පොඩි කොප්පෙක අනික් ASL අයියලා දෙන්නනම් ඒකටත් හරියන්න පත මග් දෙකක් විතර අල්ලන කෝප්ප දෙකක තමයි බොන්නේ.වෙලාවට එදා අනික් ASL හිටියේ නැහැ.ඒ තුන්දෙනාගෙන් වැඩේ ශේප් කරගන්න පුළුවන්.<br />
<br />
මං අරුන් දෙන්නට කිව්වා<b> "දැන් කරන්න දෙයක් නැහැ බං අපි SL ටයි ASL ඩබලටයි දෙමු.කොල්ලෝ ටික ශේප්නේ බං"</b> කියලා.මුනුත් එල එල කියලා කිව්වා.මං පස්සේ කිව්වා<b> </b><br />
<b>"මේ තේ ටික පෙරන්න තේ ගොට්ට අරන් වර එහෙනම්" </b>කියලා.ඇයි තේ මන්ඩි පාවෙනවනේ.<br />
<br />
අම්මට බොල මෙන්න අපේ මලයා හොයලා හොයලා තේ ගොට්ට අරන් එනවා.එකේ තඩි හිලක් ගස් බලු මීයෙක් දීලා පාර .දැන් මළම කෙලියයි.තේ ටිකේ මන්ඩි,අනික තේ පොඩ්ඩයි එයිට හපන් තේ පෙරන ගොට්ටත් මියෝ කාලා.ඊට පස්සේ ගියේ මෙහෙම දෙබසක්.හිරිකිතයි,<br />
<br />
මම :- අඩෝ දැන් මොකද බං කරන්නේ.<br />
මලයා:- ඒක තමයි බං.<br />
මම:- තොපි දෙන්නා තමයි වැඩේ කෑවේ කලින් ගියානම් මෙහෙම වෙන්නේ නැහැනේ.<br />
මලයා :-හරි හරි බං අමතක උනා.<br />
අනිකා(<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">කළිදු)</span>:-සිරාවට මොකද කරන්නේ.අපිටනම් අවුලක් නැහැ තේ නැති වෙච්ච ගමන් අරුන් දෙන්නා කුලප්පු වෙලා තොට තමයි වඩම්මන්නේ.<br />
මම:- මේ පොඩි අදහසක් ආවා.<br />
මලයා:- මොකක්ද.ගුටි කන වැඩක් නෙමෙයි නම් කියහන්.<br />
(මම පොඩි කාලේ ඉදන්ම කලිසමේ සාක්කු දෙකේ ලේන්සු දෙකක් දාගෙන යනවා.එකක් දාඩිය පිහන්න අනික හදිසි අවශ්යතාවේකට ගන්න)<br />
<br />
මම :- මං ලග ලේන්සු දෙකක් තියනවා හොද එක අරන් තේ ටික පෙරමු.<br />
මලයා:- ඊයා යකෝ.<br />
මම :- තෝ ඉදන් මගුලක් කියනවා.තේ දුන්නේ නැත්නම් අරුන් දෙන්නගෙන්(ASL ඩබල) මට එපාය පෝරියල් කන්න.<br />
අනික් එකා:- එහෙනම් මෙහෙම කරමු.මං අද ගෙනාවේ අලුත්ම ලේන්සුවක් අපි ඒකෙන් පෙරමු<br />
<br />
ඔන්න කට්ටියම හා කියලා එකතු වෙලා කුස්සිය අස්සට රින්ගන් තේ ටික පෙරනවා .මම කල්දේරම ඇල කරනවා. මලයා කෝප්ප අල්ලාගෙන,අනික් එකා ලේන්සුව මැද්දෙන් අල්ලාගෙන. අපේ එදා වෙලාවම තමයි මෙන්න කෝප්ප දෙකක් පිරෙව්වා.තුන් වෙනි එක පුරෝන කොටම චානකයා (එක ASL අයියා කෙනෙක්) මතු උනා කියහන්කෝ එතනින්.මූට තේ පරක්කු නිසා හොයන්න ඇවිත්.<br />
<br />
හුටා ඌ මුළු සීන් එකම දැක්කා.දැකලා ඇහුවා <b>"තමුසෙලා මොනාද ඔය කොරන්නේ"</b> කියලා.අපි ගොත ගහන කොට මූම <b>"හා හා කොරන් යනවලකෝ"</b> කියලා ගියා. අම්මෝ ඇගට ලේ ඉනුවා.ඇයි මූ මුකුත් කිව්වේ නැහැනේ.<br />
<br />
ඔන්න අපි වැඩේ ඉවර කොරලා තේක අරන් ගියා SL ට .මිනිහ ඔය සීන් එක දන්නේ නැහැනේ.ඉතින් SL තේක අරගෙන ඇහුවා<b> "ලොකු උන්නැහේල මේ ළමයින්ට තේ දෙන්නේ නැද්ද"</b> කියලා.<br />
<br />
අපි කිව්වා සර් තියෙනවා පාඩම් ඉවර වෙලා එලියට ආවම දෙන්නම් කියල ශේප් උනා. ඊට පස්සේ අර තඩි මග් දෙකත් අරගෙන හොකි පිට්ටනියට ගියා.<br />
<br />
ඒ වෙලේ අමල් අයියයි චානක අයියයි ASL ඩබලම පැවිලියන් එකට වෙලා පොඩි උන් සෙට් එකකට පාඩමක් උගන්නනවා .අපි තේ අරන් ගියා විතරයි මෙන්න දෙබස.<br />
<br />
මම:- අමල් අයියේ මෙන්න තේ ගෙනාවා.<br />
අමල් අයියා:- කෝ දියන්. මුන්ට තියනවා නේද<br />
(කොච්චර වස උනත් තේ ඉවරයි කියල මුන් දෙන්නව ශේප් කරගන්න පුළුවන්. ඇයි <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">උන් දෙන්නට </span> තේ තියනවනේ.)<br />
මම:- අද තේ තිබිලා නැහැ අයියේ.SL ටයි ඔයාලා දෙන්නටයි විතරයි තිබ්බේ.<br />
අමල් අයියා:- හා හා කමක් නෑ.<br />
(මෙච්චර වෙලා ලගට වෙලා කට පියන් හිටපු චානකයත් කට ඇරියා.)<br />
<br />
චානක අයියා:- ඒ අමල් මුං අපිට තේ ගෙනාවේ බං ලේන්සුවෙන් පෙරලා මං ඇස්දෙකෙන් දැක්කා බොල.<br />
අමල් අයියා:- මොකක්.? ඊයා මූ මේ ඇත්තද යකෝ කියන්නේ.<br />
මම:- ඔව් අමල් අයියේ තේ ගොට්ට මියෝ කාලා.කලිදුවගේ අලුත් ලේන්සුවෙන් පෙරුවේ හොදට හෝදලා (අම්මෝ බොරු.මොන හේදුවද) <br />
අමල් අයියා:- අහ් බොල තොපි අපිට ජරාව පොවන්න.? ගනින් මේකත්.<br />
(අම්මට මට අමල් අයියා ගත්තු කෝප්පෙත් දුන්නා.)<br />
අමල් අයියා:- අපි බොන්නේ නැහැ අද තේ.තොපි තුන් දෙනාම මෙතනම බීලා පල ඕක අද.<br />
<br />
(අම්මට බඩුම තමයි මෙන්න මූ අපි පෙරාපු තේ අපිටම බොන්න කියනවා.අපි ඉතින් ඒක දිහා බලන් පිළිකුල් භාවනාව කරනවා.)<br />
අමල් අයියා:- මොනවද තොපි බලන් ඉන්නේ බීපියව්.<br />
<br />
මොනා කරන්නද මංම වැඩ පටන් ගත්තා.මලයා අනිකෙන් බොන්න ගත්තා.කලිදුවත් බොනවා මාරුවෙන් මාරුවට.උගුරටත් එනවා.එකේ තේ මදිවට කෝපිත් තියනවා. අන්තිමට ඉවර වෙනකන්ම බීලා කෝප්ප පෙන්නුවම<b> "දැන් පල"</b> කියලා අපිව එලෙව්වා.<br />
<br />
ගිය ගමන් මමයි අපේ මලයයි කලේ ඩබල් දාගෙන වමනේ දාන එක තමයි.කලිදුවට නම් අවුලක් නැහැ වගේ හිටියා.උගේ ලේන්සුවෙන්නේ තේ පෙරුවේ.කොහොම හරි එදා<br />
<br />
අන්තිමට ගුටි නොකා ඩියුටිත් කොරලා ශේප් උනා.හැබැයි මම ජිවිතේටම බීලා තියෙන රසම රස තේක නම් බිව්වේ එදා තමයි හික් හික්......<br />
මොකෝ කියන්නේ දාමුද බලන්න කමෙන්ට් එකක්....... අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-39822554466948035452011-03-18T23:07:00.000+05:302011-03-18T23:07:02.040+05:30ගුවන් බාලදක්ෂ මතක සටහන් 03 - දවසේ වැඩ සටහන II<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.cubpack88.org/clipart/scout_cartoon_characters/Cub_Scout_Characters.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="302" src="http://www.cubpack88.org/clipart/scout_cartoon_characters/Cub_Scout_Characters.jpg" width="320" /></a></div><br />
වැඩි බයිලා ඕනේ නැහැ කලින් ලිපිය නවත්තපු තැනින් පටන් ගම්මු.කලින් කොටස් දෙක කියෙව්ව නැති කෙනෙක් ඉන්නව නම් මෙන්න<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/01.html"> පලවෙනි කොටස</a>.මෙන්න <a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/02-i.html">දෙවෙනි කොටස</a> ගිහින් කියවල එන්න නැත්නම් මෙලෝ දෙයක් තේරෙන්නේ නැති වේවි.<br />
<br />
ආරම්භක රැලිය පවත්වන්නේ 9.00 ට විතර.එතකොට ක්රීඩාවක් පවත්වන්නේ 9.15 ට විතර ඕක ඉවර වෙලා එද්දී 9.30 විතර වෙනවා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ 9.30 ඉදන් 10.00 වෙනකන් තියෙන්නේ එක්කෝ "සමත් කිරීම්" නැත්නම් "ලොග් පොත් පරික්ෂාව".<br />
<br />
සමත් කිරීම් වලදී කොරන්නේ කලින් දවස් වල උගන්වපුවා පාඩම් දෙනවා තමුන්ගේ කණ්ඩායමේ PL ට සමහර එව්වා තියෙනවා ASL ට පාඩම් දෙන්න ඕන බාල දක්ෂ පාඩම්.<br />
<br />
පාඩම් මතක නම් අන්තිමට පාඩම් ගත්තු ASL ට හරි PL ට හරි කියලා බාලදක්ෂ වාර්තා සටහන් කාඩ් පතේ ඒ පාඩම සම්පුර්ණයි කියලා අත්සන් කරගන්නවා.<br />
<br />
සමහර දවස් වලට ඔය වෙලාවේ ASL අයියලා පෙට්රල් එකෙන් පෙට්රල් එකට ඇවිත් බාල දක්ෂයන්ගේ ලොග් පොත්(අර දින සටහන් වගේ එව්වා ලියන තඩි පොත) දිනපතා ලියලද, පාඩම් පිළිවෙලද, පොතේ හිස්තැන් නැද්ද වගේ එව්වා පරික්ෂා කොරල බලනවා.<br />
<br />
හුගක් වෙලාවට අපිට කම්මැලි හිතිලා කලින් සතියේ වැඩසටහන ලියන්න අමතක වෙච්ච දවසකටම පෙර පිනක් පල දීලා ලොග් පොත් පරික්ෂා කලොත් බඩුම තමයි.<br />
<br />
කන්න වෙනවා උණ පතුරකින් හරි එහෙමත් නැත්නම් බටයකින් හරි පස්ස පැත්ත රතු වෙන්න. ඕක ඉවර වෙද්දී 10.00 විතර වෙනවා.<br />
<br />
10.00 ට තියෙන්නේ ඉගැන්වීම් කටයුතු.ඒ වෙලාවට SL හරි ASL කෙනෙක් හරි අපිට අලුත් බාලදක්ෂ පාඩමක් කියලා දීලා සටහන් දෙනවා.<br />
<br />
ගැට වර්ග(කපන එව්වා නෙමෙයි හොදේ ගහන එව්වා) තියෙනව නම් එව්වා ලනුවක් අරන්ම කියලා කරවනවා.කොහොම හරි ඕක ඉවර වෙද්දී 11.00 විතර වෙනවා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ තියෙන්නේ "විවෘත සැසිය" කියලා එකක්.ඒක මෙහෙයවන්නේ බොහෝ වෙලාවට SL තමයි එකේදී ඔක්කොම බාලදක්ෂයෝ ටික බාලදක්ෂ කුටියේ හරි එළිමහන් තැනක් හරි එකතු වෙලා ළමයිගේ ප්රශ්න වගේ එව්වා සාකච්චා කරනවා.<br />
<br />
පස්සේ අලුත් බාලදක්ෂ ගීතයක් එහෙම ඉගෙනගෙන ඒකත් 3 න් 4 පාරක් කියවලා 11.15 ට විතර පටන් ගත්තු එක 11.45 විතර වෙද්දී ඉවර කරනවා.<br />
<br />
පස්සේ තියෙන්නේ "අවසාන රැලිය" ප.ව. 12.00 ට විතර තමයි.එකේදිත් අර ආරම්භක රැලියේදී කිව්වා වගේ කරත්ත රෝදෙක විදිහට කාණ්ඩ පහම ප්රදාන කුඹ ගහ වටේ එකතු වෙනවා.<br />
<br />
පස්සේ අවසන් නිවේදන එහෙම කියලා ඉවර උනාට පස්සේ ඒ දවසේ ඩියුටි භාරව හිටපු කණ්ඩායම් නායකයා ගිහින් උදේ ඔසවපු ගුවන් බාලදක්ෂ කොඩිය හකුලනවා.<br />
<br />
එතැනදී හැමෝම අයෙත් පාරක් ගුවන් බාලදක්ෂ ගීතය කියනවා.අවසානයේ පහත හෙලපු කොඩිය ඒ කණ්ඩායමේ PLවිසින්ම පොඩියට නමලා ආපසු හැරෙනවා කුඹ ගහට පිටු පාලා.<br />
<br />
එතකොටම ඊලග දවසේ ඩියුටි බාර ගන්න තියෙන කණ්ඩායමේ නායකයා PL ඇවිත් ආචාර කරලා කොඩිය භාරගන්නවා. භාරගත්තු කොඩිය ඌ ගිහින් ASL මහතෙකුට භාර දෙනවා.<br />
<br />
අන්තිමට ආරම්භක රැලියේදී කිව්වා වගේම කණ්ඩායම් පහ විසිරිලා යනවා.ඊට පස්සේ තියෙන්නේ පිහිනුම් පුහුණුව.කැමති උන්ට ගෙදර යන්න පුළුවන් කැමති එවුන්ට පිහිනන හැටි ඉගෙනගන්න යන්න පුළුවන්.<br />
<br />
පීනන්න තියෙන්නේ ගුවන් හමුදා කදවුරේ පිහිනුම් තටාකේ තමයි.සමහර දවස් වලට පිහිනන්න යන ඒක නවත්තලා අපි හොකි ගහන ග්රවුන්ඩ් එකේ ක්රිකට් ගහලා පිස්සු නටලා තමයි ගෙදර යන්නේ.<br />
<br />
කොහොමත් කෑම්ප් එකෙන් එලියට එද්දී 2.30 විතර වෙනවා.<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ඔන්න ඕක තමයි හැමදාම වෙන වැඩසටහන ගුවන් බාලදක්ෂ කදවුර ඇතුලේ.</span><br />
<br />
හප්පා යන්තම පොස්ට් 3 කින් වැඩේ ගොඩ දාගත්තා.ඊලගට කියන්න පුළුවන් මම මුලින් කියන්න තටමපු කතාව.ඒක මෙලෝ රහක් නැති කතාවක් වේවිද දන්නෙත් නැහැ.<br />
<br />
හැබැයි අපේ <a href="http://sun-ge-lookaya.blogspot.com/">රත්ගමයාගේ</a> බාශාවෙන්ම කියනවනම් ටිකක් ඉකේයියා කතාවක් තමයි මට වෙච්ච.හැකි ඉක්මනින් ඒ කතාවත් අනිවා දාන්නම් එතකන් රැදී සිටින්න අපරාජිතයා සමගින්.<br />
<br />
ජය වේවා....!!! අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-88369245333097994722011-03-18T00:55:00.000+05:302011-03-18T00:55:44.698+05:30ගුවන් බාලදක්ෂ මතක සටහන් 02 - දවසේ වැඩ සටහන I<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://us.123rf.com/168nwm/cthoman/cthoman1005/cthoman100500374.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://us.123rf.com/168nwm/cthoman/cthoman1005/cthoman100500374.jpg" width="287" /></a></div><br />
මේ කතාව පටන් ගන්න හැදුවේ ගුවන් බාලදක්ෂ කරද්දී මට උනු අංජ බජල් සීන් එකක් කියන්න.එත් එකපාර පොල්ලෙන් ගැහුවා වගේ කිව්වම කියෝන කාට හරි නොතෙරේවි කියලා හිතුනු හින්දයි කෑලි වලට කඩලා විස්තර කරන්න ගත්තේ.<br />
<br />
මෙන්න තියනවා<a href="http://aparajithaya.blogspot.com/2011/03/01.html"> පලවෙනි කෑල්ල</a>.මේක කියවන්න කලින් එක කියෝලා එන්න කියෙව්වේ නැතිනම්.නැත්නම් මෙලෝ හසරක් තේරෙන්නේ නැති වේවි.... හරි කතාවට බහිමු..<br />
<br />
කොහොම හරි බාල දක්ෂ පන්ති තිබ්බේ සෙනසුරාද උදේ ඉදන් දවල් වෙනකන්. කණ්ඩායම් පහ මාරුවෙන් මාරුවට සතියෙන් සතිය මුළු කාණ්ඩ පහම මෙහෙය වන්න ඕන දවසේ වැඩ සටහනට අනුව.<br />
<br />
ඒ කණ්ඩායමක් එදාට ඩියුටි කණ්ඩායම කියලා නම් කරනවා.එකේදී මුලින්ම කරන්න ඕනේ උදේ පාන්දර 7.30 ට විතර ප්රදාන මුර පොලෙන් ඇතුලට ගිහිල්ලා බාලදක්ෂ කුටියට එන්න ඕනා.<br />
<br />
පාන්දර 7.30 වෙද්දීවත් ප්රදාන මුරපොල ගාවට එකතු වෙන්න ඕනේ.කටුනායක කැම්ප් එකට ඇතුල් වෙන තැන් මට මතක විදිහට ඒ කාලේ 3 ක් තිබ්බා. එකක් කටුනායකින්, අනික අක්කර පනහා පැත්තෙන්,අනික් තැන හරියට නිච්චි නැහැ.<br />
<br />
මොකද මාත් බාල දක්ෂ වලට ටටා බායි කියලා දැනට අවුරුදු 7ක් විතර වෙන නිසා. අපි ඇතුලට ආවේ කටුනායක තිබ්බ ප්රධාන මුර පොලෙන්.තව සෙට් එකක් ආව අක්කර පනහා පැත්තෙන් තිබ්බ මුර පොලෙන්.<br />
<br />
අපිට ඒ කාලේ ඕන වෙලාවක ඇතුලට යන්න පුළුවන් වෙන විදිහට හැදුනුම්පතකුත් තිබ්බා.පාන්දර 7.30 තමයි අන්තිම වෙලාව.කට්ටියම බලන් ඉදල එන එවුන්ව සෙට් කරගෙන ඇතුල් වෙනවා ප්රදාන මුර පොලෙන්.<br />
<br />
ඇතුල් වෙලා කිලෝමීටර් 2 කක් විතර පයින් යන්න ඕනෑ බාලදක්ෂ කුටියට.බයිසිකල් වල ආපු එවුන් එක්ක අනික් උන් ඩබල් දාලා යනවා.මදි වෙන එවුන් ටික පයින් අදිනවා.පයින් යන්න වෙන්නේ අලුතෙන් එන පොඩි එවුන්ට තමයි.<br />
<br />
එක අතකින් පයින් එන එක ටිකක් විතර සැපයි.මොකෝ ගිය ගමන් සුද්ද බුද්ද කරලා ගන්න වෙනවා.ඒ නිසා ඉක්මනට යන උන්ට ඉක්මනටම පෝරියල් එක ඇදෙනවා.<br />
<br />
පයින් යන උන් යද්දී අරුන් ටික වැඩ කොටසක් කරලා ඉවරයි. ඒ නිසා මාත් හිටි ගමන් ඔය පයින් යන සෙට් එකට එකතු වෙනවා පොඩි එවුන්ව මෙහෙයවන් යන්න.<br />
<br />
පොඩි උන් කිව්වේ මේ කිරි බොන උන් නෙමෙයි හොදේ නවකයෝ.අවම 6 වසරවත් වෙන්න ඕනේ.සමහර උන් අපිට වඩා වැඩිමල්.ඒත් උන් අපිට පොඩි උන් තමයි එතැනදී. හික් හික්.<br />
<br />
කොහොම හරි පයින් කොටලා 7.50 වෙනකනුත් පයින් අදිනවා.ගිය ගමන් කරන්න තියෙන්නේ සුද්ද කරන එක කිව්වත් වගේ.මල් පැල වලට වතුර දාලා, කරුමක්කාර කොට්ටන් ගස් වලින් වැටෙන කොට්ටන් කොළ අතු ගාලා, බාල දක්ෂ කුටිය සුද්ද පවිත්ර කරලා ගන්නවා 8.30 වෙන්න කලින්.<br />
<br />
වැඩ කරන්න ඕනේ කට්ටියව අදාළ වැඩ වලට බෙදලා දාන්නේ එදාට කණ්ඩායම් පහම මෙහෙයවන PL කෙනා තමයි.ඌ තමයි එදාට ගුටි කෑමේ වැඩිම සම්බාවිතාවයෙන් ඉන්න එකා.<br />
<br />
ඒ අතරතුරේ PL එදාට ආරම්භක රැස්වීම පවත්වන්න තියෙන තැන කොඩි කණුවට ගුවන් බාල දක්ෂ කොඩිය ගැට ගහලා ඒක සකසල තියනවා.<br />
<br />
අපේ කොඩිය බිම ඉදන් ඉහලට ඔසවන්නේ නැහැ.කොඩිය නමන විදියක් තියනවා පුංචි වෙන්න.එහෙම කුඩාවට නමලා කොඩි කුඹ ගසේ ඉහලට වෙන්න ඔසවලා ගැට ගහලා තියනවා.<br />
<br />
එතකොට ගුවන් බාලදක්ෂ කොඩිය ඔසවන්න ඕනා උනාම ලනුව ඇදපු ගමන් කොඩිය ගුවනේදීම දිග හැරිලා ලෙල දෙන්න ගන්නවා.ඕක ගුටි කන්න පුළුවන් තවත් හොද පොයින්ට් එකක් තමයි.<br />
<br />
කොඩිය නමලා ගැට ගහද්දි උඩ යට මාරු උනොත් බඩුම තමයි.අම්මි ගහනවා බැට් එකෙන්.එතකොට ගුවන් බාලදක්ෂ කොඩිය ගුවනේ ලෙලදෙනවා උකුස්සා ඔලුවෙන් හිටන්.හික් හික්.<br />
<br />
ඒකට දඩුවම තමයි ආරම්භක රැස්වීම ඉවර උනහම කොඩිය දාලා තියෙන කනුව දිගේ උඩට බඩ ගාලා ගුවනේ ඉදන්ම කොඩියේ ගැට ලිහලා උඩ යට මාරු කොරලා උකුස්සව කකුල් දෙකෙන් හිටවන එක.<br />
<br />
ඒක නිසා ගොඩක් වෙලාවට PL කාරයාම තනියම කොඩිය ගැට ගහන ඒක කරනවා වෙන මොනවා නොකලත්.සුද්ද කරලා ඉවර උණු ගමන්ම මුහුණ කට හෝදගෙන ලෑස්ති වෙනවා ඊළගට තියෙන "කාණ්ඩ පරීක්ෂණයට".<br />
<br />
ඕකෙදි ASL කෙනෙක් එනවා පෙට්රල් එකෙන් පෙට්රල් ඒකට ළමයින්ගේ කොණ්ඩා, නියපොතු, පිළිවෙලද; ඇදුම් පිළිවෙලට ඇඳලා කරලා, ස්කාෆ්(අර බෙල්ල වටේ ඔතන් ඉන්න ලේන්සුව වගේ එක) එක හරියට දාලා, බෙල්ට් එක තද වෙන්න දාලා තියෙනවද; පෙට්රල් එකක් තව එකකින් වෙන් වෙන තීරයට හිටවලා තියෙන ලුමිනෙස් ගස් වලට වතුර දාලද; බාල දක්ෂයන්ගේ ලොග් පොත් පිළිවෙලට පොත් තියන්න උණ බට වලින් හදපු අට්ටාල වගේ එව්වා වල තියලද වගේ එකී නොකී බොහෝ දේවල් බලනවා.<br />
<br />
පොඩි හරි වැරද්දක් තිබ්බොත් ඉතින් PL සහ APL ඩබලට බඩුම තමයි. කාණ්ඩ පරීක්ෂණය ඉවර උන ගමන්ම පටන් ගන්නවා "ආරම්භක රැලිය".<br />
<br />
එකේදී බාලදක්ෂ කණ්ඩායම් 5 හම කරත්ත රෝදෙක හැඩේට PL ඉස්සරහින් සහ APL පිටු පසින් ඉදලා කොඩි ගහ වටේට එක්රැස් වෙලා ඉන්නේ.<br />
<br />
එදාට ඩියුටි තියෙන කණ්ඩායම තමයි දක්ෂිණාවර්තව ගත්තම මුලින්ම ඉන්නේ. ඊලග දවසේ වැඩ බාර ගන්න කණ්ඩායම තමයි දක්ෂිණාවර්තව ගත්තම අන්තිමටම ඉන්නේ.<br />
<br />
කොහොම හරි එතැනදී SL ගේ ASL ලගේ කතා එක්ක අර කිව්වා බාල දක්ෂ කොඩියත් ඔසවලා බාල දක්ෂ ගීතය කියලා.රැස්වීම ඉවර කරලා දානවා.<br />
<br />
එකේදිත් විසිර යන්නේ කණ්ඩායම් 5 හේම PL ලා අඩියක් ඉස්සරහට ඇවිත් සැලියුට් එක ගහලා ආපසු හැරිලා දක්ෂිණාවර්තව එක කණ්ඩායමකට පස්සේ අනික් කණ්ඩායම විදිහට දකුණට හැරිලා විසිරි යනවා PL ලගේ විදානේ අනුව.<br />
<br />
ඊට පස්සේ තියෙන්නේ "ක්රීඩාවක් කිරීම".ඔය වෙලේට එක එක ෆන් ක්රීඩාවක් කරලා බාලදක්ෂ ක්රීඩා ජය ගෝෂා ගීතයකුත් කියලා කොඩි අනික් පැත්තට හරොලා තිබ්බනම් ගුටි එහෙමත් කාලා තවත් වැරදි තියනවනම් තවත් කාලා හෙන වැඩ ගොඩක් වෙනවා.<br />
<br />
මොකද SL ළමයින්ට එහෙම ගහන කෙනෙක් නෙමෙයි ASL ලට ඉන්න දෙන්නෙක්ම තරුණ කොල්ලෝ.උන් තමයි ඉතින් නෙලන්නේ වැරදි වලට හැබැයි SL ට හොරෙන්.<br />
<br />
එක්කෙනෙක් නමින් අමල්,අනිකා චානක.කාගෙන් බේරුනත් මුන් දෙන්නගෙන්නම් බේරිලි බොරු.වැරද්දක් කලොත් විනාසයි.ක්රීඩාව කරන්නේ ගුවන් හමුදා කදවුරේ හොකී ගහන ග්රවුන්ඩ් එකේ.අපේ බාලදක්ෂ කුටිය ගාවම තමයි තියෙන්නේ.<br />
<br />
ඔතනට SL එන්නේ නැති නිසා වැරදි වලට ඔක්කොටම අල්ලගන්නේ ඔතනදි තමයි. හප්පා දවසේ වැඩ සටහන විස්තර කරලම පොස්ට් 4 ක් විතර ලියන්න වේවිද මන්දා.බලමු 3 කින් ඉවර කරගන්න උපරිම ගේමක් දෙන්නම්.<br />
<br />
බැරි උනොත් නම් 4 කට යන්න වෙනවා.බලමු............ එතකන් රැදී ඉන්න අපරාජිතයා සමගින්.............<br />
ජය වේවා......!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-38928058607358989372011-03-17T19:58:00.000+05:302011-03-17T19:58:14.634+05:30ගුවන් බාලදක්ෂ මතක සටහන් 01 - හැදින්වීම<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://livingbeaverton.com/image_store/uploads/1/8/3/8/6/ar124806145768381.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://livingbeaverton.com/image_store/uploads/1/8/3/8/6/ar124806145768381.jpg" width="273" /></a></div><br />
ඔන්න අද කියන්න යන්නෙත් මට උණු ඇබැද්දියක්ම තමයි.අපරාජිතයා කියෝන කට්ටිය දන්නේ නැහැනේ මේ අපරාජිතයත් කාලයක් බාල දක්ෂ කලයි කියලා.<br />
<br />
බාල දක්ෂ කිව්වට ඒක නිකන් බාල දක්ෂ නෙමෙයි.මම කලේ ගුවන් බාල දක්ෂ.කළේ කටුනායක ගුවන් හමුදා කදවුරේ.ලංකාවේ ගුවන් බාලදක්ෂ මුලස්ථානය තිබ්බේ කටුනායක.<br />
<br />
ඒ වගේම තවත් ඒකෙම කෑල්ලක් තිබ්බා ගුවන් පුර. ඒ කියන්නේ කොළඹ සිනමන් ලේක් හෝටලය ඉස්සරහ තියන ගුවන් හමුදා කදවුරේ.<br />
<br />
බාලදක්ෂ සංගමයට බදවා ගත්තේ ඉස්කෝලෙන් උනාට එකේ වැඩ කටුතු කරගෙන ගියේ ඉස්කෝලෙන් පරිභාහිරවයි.බදවා ගැනීමේ සුදුසු කමක් විදියට ලග නෑයෙක් හරි අදුරන කෙනෙක් හරි ගුවන් හමුදාවේ සේවය කලයුතුවත් තිබුනා.<br />
<br />
ඉතින් මටත් කොහොම හරි ඔය පිනා චාන්ස් එක ලැබුනා අපේ මාමා හිටපු හින්දා. අපේ සෙට් එක කණ්ඩායම් වලට බෙදලා තිබ්බේ.කණ්ඩායම් නම් කරලා තිබ්බේ ගුවන් යානා වල නම් වලින්.<br />
<br />
කණ්ඩායම් 5 ක් තිබ්බා.ශාමාශෙට්ටි, මිග්, සෙස්නා, ඇව්රෝ, චිප්මන්ක්.ඔන්න කණ්ඩායම් වල නම් ටික. කොහොම හරි මම හිටියේ ශාමාශෙට්ටි වල.<br />
<br />
මම බාල දක්ෂ කරන්න බැදුනේ 2000 මැද බාගයේ විතර.දැන් කියන්න යන සිද්දිය වෙන්නේ 2003 මුල බාගයේ විතර.<br />
<br />
බාල දක්ෂ ප්රධාන නායක මහතාට කිව්වේ "ස්කවුට් ලීඩර්" කියන එක කෙටිකරලා SL කියලා.උප ප්රධාන නායක මහතලා හිටියා 3 න් දෙනෙක් ඒ අයට කිව්වේ ASL කියලා.ඒ "ඇසිස්ටන් ස්කවුට් ලීඩර්" කියන ඒක කෙටි කරලා. <br />
<br />
අපේ ගෘප් එකේ කණ්ඩායමකට කිව්වේ "පෙට්රල්" එක කියලා.කණ්ඩායමේ නායකයාට කිව්වේ ඒ නිසා "පෙට්රල් ලීඩර්" කියලා.ඔය කෑල්ල කෙටි කරලා ලේසියට කිව්වේ PL කියලා.උප ප්රධානියාට කිව්වේ APLකියලා.ඒ "ඇසිස්ටන් පෙට්රල් ලීඩර්" කියන නම කෙටි කරලා.<br />
<br />
මම කොහොම හරි මේ සිදිය වෙන කොට අපේ කණ්ඩායමේ APL.ඒ අපේ කණ්ඩායමේ හිටපු නිත්ය PL A/L විභාගය හින්දා බාලදක්ෂ වලට ටටා බායි කිව්ව හින්දා හිටපු APL එකා PL උනා.<br />
<br />
මම තමයි ඊට පස්සේ හිටපු ජෙෂ්ටයා අපේ කණ්ඩායමේ.ඒක නිසා මට APL පෝරියල් එක ලැබුනා.පෝරියල් එක කිව්වේ ඔය පොස්ට් දෙක හෙනම කට්ටක්.<br />
<br />
ගෘප් එකේ මොකෙක් හරි එකෙක් නියපොතු වවල හරි, බෙල්ට් එක හරියට දාලා නැත්නම් හරි, නැත්නම් විනය විරෝදී ලෙස හැසිරිලා හරි මාට්ටු උනොත් කණ්ඩායම් පරික්ෂාවේදී PL - APL ඩබලට අම්ම්බානෙකට කන්න වෙනවා අත පුරවලා කන හරහා ආයේ මදි නොකියන්න ඔව්ව කලින් බලලා තිබ්බේ නැහැයි කියලා.<br />
<br />
අනික බාල දක්ෂයන්ගේ එන්න යන්න කියලා සංඥා දෙන්නේ විසිල් භාවිතයෙන්.ඒ නිසා විසිල් එකක් ගහපු වෙලේක එකෙකුට ඇහුනේ නැතුව කැදවුම් ස්ථානෙට එන්න ඌ පරක්කු උනත් කන්න වෙන්නේ ඌටත් එක්කම ඌ අයිති පෙට්රල් එකේ PL-APL ඩබලට.<br />
<br />
ඒක නිසා ඔය පට්ටම් දෙක ගුටි කන පට්ටම් දෙකක් කියලා නම් කරන්න පුළුවන්.සමහර වෙලාවට කණ්ඩායම් 5 හේම නායකයෝ ඒ කිව්වේ PL ලව විතරක් රැස් කරන විසිල් එකක් ගහනවා කෙටි නලා ශබ්ද 3 ක් එක්ක එන දිග නලා ශබ්දෙකින් බාල දක්ෂ නායක මහතෙක් හරි, එදාට කාණ්ඩ පහ මෙහෙයවන එකා හරි.<br />
<br />
ඒ වෙලේට PL ඉන්නේ පාඩම් වැඩක හරි වෙන මොකකට හරි ඌ එලියට ගිහින්නම් හරි ඒ ගැන APL ඇලට් එකේ ඉදල PL වෙනුවට APL යන්න ඕනා නැත්නම් ඒ වෙලෙටත් අඬ ගහලා කන පුරා ලැබෙනවා.<br />
<br />
ඒක නිසා APL කියන්නේ ක<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ට්</span>ටෙත් කට්ටක්.ඒ තරමටම විනය අතින් නීති රීති මාරම තදයි.<br />
<br />
මම මුලින් හිතුවේ නිකන් වෙච්ච සිද්දියක් විතරක් කියලා දාන්න කියලා.එත් එහෙම කියලා තේරුමක් නැහැ. මොකද නිකන් කිව්වම කියෝන ඔයාලට නිකන් මම අන්ධයට කිරි වල හැටි කිව්වා වගේ වෙනවනේ.<br />
<br />
එක නිසා මම පොස්ට් එක කෑලි කීයකට හරි කඩලා දාන්නම්.උපරිම කෙටි කරලා පස්සේ සිද්දිය කියන්නම්.එහෙම හොදයි කියලා මම හිතනවා.<br />
<br />
හප්පා මේ ටික කියද්දීම මාරෙට දිග උනා.ඉතුරු ටික හැකි ඉක්මනින්ම ඊලග පොස්ට් එකෙන් දාන්නම්. මෙහෙම විස්තර කරන එක කියෝන ඔයාලට වැදගත් වේවි කියලත් හිතුණු නිසයි දැම්මේ.<br />
<br />
අනික කතාව නිකන් කිව්වට තේරෙන්නේ නැති වේවි කියලා හිතුනු නිසයි.රැදී ඉන්න අපරාජිතයා සමගින්..... ජය වේවා....!!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-58636643714871519682011-03-16T18:44:00.000+05:302011-03-16T18:44:33.835+05:30කෝච්චි ලව් ඉලව්<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.mymatrixfamily.com/spread-the-love/wp-content/uploads/2011/02/funny-cartoon-train-with-love-hearts1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="282" src="http://www.mymatrixfamily.com/spread-the-love/wp-content/uploads/2011/02/funny-cartoon-train-with-love-hearts1.jpg" width="400" /></a></div><br />
මම අද කියන්න යන්නෙත් නිකන් මගේ හිතේ ඇති උන මට හිතෙන මගේ අදහසක් ගැන මේ රටේ ලෝකේ නිතර වෙන සිද්දියක් අල්ලලා.<br />
<br />
මම සාමාන්යයෙන් කැම්පස් යන්නේ එන්නේ පොදු ප්රවාහන දුම්රිය රථයෙන්. ඇයි යකෝ අපි කියලා තාම හම්බු කරන මිනිස්සුය ඒකයි.<br />
<br />
ඉතින් ඔය යන එන අතර තුරේ නිතරම දකින්නේ එකම මුහුණු ටික තමයි.<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">උදේට </span>ඔෆිස් යනකොට පිපිලා දිලිසෙන මුහුණුයි.හවසට එනකොට පර වෙලා මැලවෙලා යන මුහුණුයි තමයි ඉතින් හැමදාම.<br />
<br />
ගැහැණු අය ගැනනම් ඉතින් විශේෂයෙන්ම කියන්න ඕනා.උදේට යනකොට පාන් පිටි උළල නිකන් හරියට එම්බාම් කොරලා වගේ එනකොටත් එමම තමයි.<br />
<br />
තඩි හෑන්ඩ් බෑග් එකක් උස්සන් යන්නේ මං හිතන්නේ මේක්-අප් සෙට් එකත් ඇතුලට බස්සගෙන වෙන්ටැ යන්නේ.<br />
<br />
පොඩ්ඩක් හරි කෝච්චිය සිග්නල් නැතුව නවත්තලා තිබ්බොත් දිය වෙලා වැක්කෙරෙනවා ඔක්කොම පාන් පිටි උලපුවා ටික දාඩියත් එක්කම. විලම්බීත ගොඩවල්.<br />
<br />
එව්වා දකින කොට පිළිකුල් භාවනාව කරන්න වනගත වෙන්න යන්න හිතෙනවා. ඔය හැමදාම යන සෙට් එකේ ඉන්නවා බොහොම ලස්සන කපල් මැදි වයසේ කස්ටිය තමයි ඉතින්.<br />
<br />
බිස්කට්, කේක් නානා ප්රකාර දේවල් අනුභව කරා පෙම් කෙල කෙල තමයි යන්නේ.මුල් කාලේ මං හිතුවේ අනේ වාසනාවන් මේ යන්නේ ශ්රී ලාංකීය ජන රජයේ එකට පවුල් කන අඹු සැමි යුවලවල් නේ කියලයි.<br />
<br />
ඇයි යකෝ මිනිස්සු කියනවා එන්න එන්න පවුල් ආරවුල් වැඩි වෙනවලු.දික්කසාද වෙන ගණන වැඩි වෙනවලු. අනුන්ගේ කුරුළු කුඩු ඉහිරවන්න කට කතා හදන යක්කු.නොදෝමකින් මුන්ගේ කටේ හොරිම දාන්න ඕනේ කියලා මට නිතර හිතුනා.<br />
<br />
එත් ඒ කපල් දිහා සියුම් විදියට බලන කොට තමයි තේරුනේ මෙන්න බොලේ ගෑනු කෙනා බහින්නේ එක දිහාවකින් පිරිමි එකා බහින්නේ තවත් දිහාවකින්.<br />
<br />
පස්සේ තමයි තේරුනේ මේ යන්නේ කොච්චි ලව්නේ කියලා. මිනිස්සුන්ගේ ගෑනු ගෙදර; මිනිහා මෙහේ වෙන ගෑනියෙක් එක්ක උකුළු මුකුළු කරනවා.<br />
<br />
ගෑනිගේ මිනිහා වෙන කොහෙහරි ජොබක් කරනවා ඇති.ඌ<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ත් </span>ගෑනිව විශ්වාස කොරලා <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ජො</span>බකට එවනවා. <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ඒ</span>කී කෝච්චියේ වෙන මිනිහෙක් එක්ක හුරතල් වෙනවා.<br />
<br />
හොදම දේ ඕක නෙමෙයි බොලව් දවසක් ඔහොම යන වෙලේක එහෙම නිතර යන කපල් එකක ගෑනු කෙනා මුලින් නැගලා එන්නේ.එදා එයා ඉදගෙන හිටියේ.<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ඒ</span>කී එක්ක උකුළු මුකුළු කරන මිනිහත් නැග්ග පස්සේ ස්ටේෂන් එකකින් හැබැයි එදා මිනිහා නැග්ගේ තවත් ගෑනු කෙනෙක් එක්ක.මං හිතන්නේ ඒ මුගේ විවාහක (<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">නො)</span>ආදරණිය බිරින්දෑ.ගෑනු කෙනා මොකක් හරි එකකට කොළඹ යන්න.<br />
<br />
මුත් එක්ක ආවා පොරගේ වයිෆ්ව අර වෙනද යන සෙට් එකටම.මෙන්න බොලේ අර හැමදාම අරුත් එක්ක උකුළු මුකුළු කර කර යන ගෑණිම ලැජ්ජා නැතුව ෂිට් එකෙන් නැගිටලා අරකිට ෂිට් එක දුන්නේ නැතැයි <br />
"අහ් එන්න අක්කේ ඇවිත් වාඩි වෙන්න" කියලා.<br />
<br />
අනේ මන්දා මුං ඉන්නේ රෙද්දක් ඇදන්ද කියලත් වෙලාවකට හිතෙනවා.සමහර පෙට්ටි වල රෑට එහෙම වැඩිහිටියන්ට පමණයි චිත්රපටිත් විකාශය වෙනවා.<br />
<br />
අනේ මන්දා කව්රු ඔව්වට වග කියන්න ඕනද කියලා. මේක කියෝන නිතර පාහේ කොච්චි වල යන ඔයාලත් දන්නවා ඇතිනේ මම කිව්වා එකේ සත්ය අසත්යතාවය.<br />
<br />
සංවාදෙට විවෘතයි ඕන කෙනෙක්ට. මල් මාලා, ටොපි, චොකලට් වලින් බැරිනම් මඩ, ගල් මුල්, බාල්දි වලින් හරි.<br />
<br />
අන්තිමට කියන්න තියෙන්නේ ඉතින් තමුන්ගේ මිනිහා හරි ගෑනි හරි තමුන් ගැන විශ්වාසයක් තියල ඉන්න කොට ඒ විශ්වාසෙ කඩන මොකෙක් හරි පරයෙක් ඉන්නවනම් ඌට හරි ඒකිට හරි හොදක් වෙන්නේ නැහැයි කියන එක....<br />
පෝරියල් එක හම්බු වෙන්න ගත්තම ගෙඩි පිටින්ම ලැබෙනවාය කියන එක....<br />
<br />
ජය වේවා....!!අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-2416322854730564025.post-72995265282403704132011-03-15T23:40:00.000+05:302011-03-15T23:40:39.478+05:30බුට් කෑවට පසු නාපු බාල්දිය<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy9Jm6OtN1uSu3kcZTeZnDAu6GsFCFQB_zvMGmwAM4U8c9r7MBw6F7bEaGYxW5EjVPB-vg5lnxHPGpRvSXpJSILyqYp4xVbdzLugclbALwmxtafsB9OJNoD67125-b25inPClNbuhTY9Y/s320/cell-phone-cartoon-guy-talking.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy9Jm6OtN1uSu3kcZTeZnDAu6GsFCFQB_zvMGmwAM4U8c9r7MBw6F7bEaGYxW5EjVPB-vg5lnxHPGpRvSXpJSILyqYp4xVbdzLugclbALwmxtafsB9OJNoD67125-b25inPClNbuhTY9Y/s320/cell-phone-cartoon-guy-talking.jpg" /></a></div><br />
මේ කතාව මගේ තිබ්බ ලව් ඉලව් හුටපටේට පොඩ්ඩක් සම්බන්ධයි.උඹලට මන් "<a href="http://xn--%20%20%20%20-4u9ayhe1l4a4cezs3g3cxc9d1iva7kf6b2c9aog/">මා හැර දමා ඈ ගියා</a>" පොස්ට් එකේදී කිව්වනේ බොලව් 2010 පෙබරවාරි 12 වෙනිදා මට රාජකීය වංශෙන් ලොකුවයින් බූට් එකක් හම්බුනා කියලා.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් මේක කියෝන මං වගේම ලොකු සපත්තු කාලා තියෙන අය දන්නවා ඇතිනේ ලව් එකක් තිබිල නැති උනාම ජිවිතේට දැනෙන තනිකම, පාළුව, කාන්සිය.<br />
<br />
මටත් බූට් වැදුනේ සිකුරාදා දවසක එදා අපේ කැම්පස් එකේ එක්සෑම් එකකට ස්ටඩී ලිව් දුන්න දවස.මං එදා ඒ පොස්ට් එකේදී කියපු විදිහට මගේ උපන් ගමේදී බයිට් වෙලා දුක් සුසුම් මැද ගෙදර ආවනේ.<br />
<br />
ඇවිත් ඉතින් දවස් දෙකක් විතර යනකන් කෑවෙත් නැහැ අම්ම කන්න කතා කලාම ශේප් එකේ බත් එක අන අනා ඉදලා විසික් කරනවා. උදේටයි හවසටයි හදල දෙන කිරි එක එහෙම්මම සින්ක් එක දිගේ ගලාගෙන යනවා.<br />
<br />
මොනවා කරන්නද කෑම විසිකරන එක පව් එත් මට ඔක්කොම එපා වෙලා හිටියේ.පට්ටම පාලුයි.<br />
<br />
මගේ ඉස්කෝලේ යාලුවෝ ගොඩක් එවුන් ජොබ් කරනවා.උන්ට කරදර කරන්නත් බැහැ.කැම්පස් එකේ උන් එක්සෑම් එකට පාඩම් කරනවා උන්ට කරදර කරන්නත් බැහැ.<br />
<br />
බූට් එකක් කෑවා කියල කටක් ඇරලා අම්මට කියන්නය.අම්මි ගහයි බැට් එකෙන් එහෙම උනානම්.එත් බොලව් අම්මලට බොරු කරන්න බැහැනේ.අපිට කලින් ඒ මිනිස්සු මේ වයස පහු කොරල නෙවැ ගියේ.<br />
<br />
මට මොකක් හරි ලොකු ප්රශ්නයක් කියලා අම්මට තේරුණා.එත් අහන්න ආවේ නැහැ.තේරෙන්න ඇති කෙල්ලෙක්ගෙ කේස් එකක් කියලා.මොන පාඩම්ද දවසම නිදියනවා.<br />
<br />
බැරිම තැන තමයි කවි ලියන්න ගත්තේ දුකයි, කාන්සියයි, පාලුවයි, තනිකමයි යන්න මුළු දවසම ඒ කාලේ කාමරේට වෙලයි හිටියේ.මුහුණු පොතටවත් ලොග් වෙන්න තරම් හිතේ ආසාවක් තිබ්බෙත් නැහැ.<br />
<br />
අනික බූට් කාපු අය මේක කියෝනවානම් දන්නවා ඇතිනේ දවස පුරා කෙල්ල එක්ක ෆෝන් එකෙන් මැසේජ් කොටලා කොටලා අන්තිමට එහෙම එකක් නැති උනාම ෆෝන් එක අල්ලද්දීත් නිකන් මොකක්ද වගේ මාර අවුල් වියවුල් වෙලා දෙගොඩ තලා යනවා <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">කියලා </span>.<br />
<br />
කොහොම හරි ලව් කරන කාලේ මගේ ෆෝන් එකට දන්නේ නැති නම්බර් එකකින් මිස් කෝල් එකක් ඇවිත් තිබ්බා.<br />
<br />
මගේ ෆෝන් නම්බර් එකට දන්නේ නැති එකකින් මොකෙක් හරි මිස් කෝල් එකක් ගැහුවොත් මම මගේ ලග තියෙන වෙන සිම් එකක් දාලා කතාකරන්නේ කව්ද කියලා චෙක් කොරනවා මගේ එකෙන් කෙලින්ම බලන්නේ නැතුව.<br />
<br />
කොහොම හරි මිස් කෝල් එක දීපු නම්බර් එකට මං ඒ දවස් වල ඩයල් කලාම අනික් පැත්තෙන් කතා කලේ කෙල්ලෙක්. මං කතා කරන්න ගියේ නැහැ එත් ෆෝන් එකේ කන්ටැක්ට්ස් වල "A" කියල සේව් කරලා තිබ්බා.<br />
<br />
මොකද මගේ යාළුවොයි කොල්ලොයි බල්ලොයි හැම එකාම මගුලකදී හරි මළගෙදරකදී හරි ඒ කාලේ මාව සෙට් උනොතින් අපේ කැම්පස් එකේ කෙල්ලෙක්ගෙ නම්බර් එකක් නැද්ද කියල අහනවා සෙට් කරගන්න.<br />
<br />
යකෝ දැන දැන දන්න කෙල්ලෙක්ව අමාරුවේ දාන්න පුළුවන්ය.එහෙම වෙලාවල් වලදී මං "මචං මේ නම් පට්ටම කෑල්ලක්" කියලා ඌව අන්දලා දෙන්නේ ඔය වගේ නම්බර් එකක් තමයි.<br />
<br />
ඉතින් දැන් මට සසර කළකිරිලා පිළිකුල් භාවනාව කර කර ඉද්දි මට ඔය සේව් කරලා තිබ්බා නම්බර් එක මතක් උනා.මටත් දැන් නිකන් මෝල් වෙලා වගේනේ.<br />
<br />
මම හීනියට ගැහුවා මිස් කෝල් එකක්. ආයේ ගැහුවා එකක් ඔහොම ටිකක් මිස් කෝල් ගහලා වැඩේ දුන්නම "කව්ද මේ කරදර කරන්නේ" කියලා මෙන්න බොලේ රිප්ලයි එකක් එනවා.ඊට පස්සේ මම පටන් ගත්තා මගේ සුපුරුදු මැසේජ් කෙටිල්ල.<br />
<br />
(මේ කයි දෙනවා නම් නෙමෙයි එත් මට ෆෝන් වලින් මැසේජ් කොටලා කෙල්ලෙක්ව අල්ලන්න ලොකු ප්රැක්ටිස් එකක් තියනවා.යාළුවො පුලුවන්නම් අල්ලපන් කියලා දීල තියෙන හැම නම්බර් එකක්ම වගේ මම කෝල් කරලා මැසේජ් කොටලා අල්ලලා තියනවා. <br />
<br />
හැබැයි ඉතින් ඔහොම මැසේජ් කොටන්න අල්ලගන්න අය පස්සේ හෙන වාත කේස් වෙලා තියනවා.එතකොට තමයි එපා වෙන්නේ.ඇයි යකෝ මම එවුන්ට කිසි බලාපොරොත්තුවක් දීලත් නැතුව උන් මං ගැන හෙනට ඇදගත්තට මං මක්ක කොරන්ටය.)<br />
<br />
කොහොම හරි ඉතින් කතා කරන කෙල්ලව මැසේජ් 3-4 කින් යාලුවෙක් මට්ටමට අල්ල ගන්න මට පුළුවන් උනා.ඊට පස්සේ මෙයා රිප්ලයි එකක් එවනවා "මට දැන්වත් ඔයාගේ ඇත්ත නම කියන්න මම කැමති නැහැ බොරු කරන අයට" කියලා.<br />
<br />
ඉතින් මම එදා මොකක් හරි එහෙකට මගේ මුළු නමම කිව්වා.මෙන්න බොලේ නම ගහලා මැසේජ් කළා විතරයි මේකිගෙන් කෝල් එකක් එනවා.<br />
<br />
දන්නා කෙනෙක් නෙමෙයිනේ මම එහෙම්මම ආන්සර් කළා.මෙන්න මෙහෙමයි දෙබස ගියේ.<br />
<br />
මම:- හෙලෝ<br />
එයා:- හෙලෝ මේ මම ඔයාව දන්නවා.<br />
මම:- මොකක්...? මාව දන්නවා වෙන්න බැහැ.මං ඔයාව දන්නේ නැහැනේ.<br />
එයා:-නැහැ නැහැ ඔයා **** නේ.මං ඔයාව දන්නවා.<br />
(ඒ කාලේ මොකක්ද එකකට මම පොඩ්ඩක් විතර අපේ පැත්තේ හිට් වෙලා හිටපු චරිතයක්.මොකක්ද,මොකටද කියලනම් කියන්න බැහැ මෙතන.ඒක හින්ද මං හිතුවේ මෙකි මගේ නම අහලා ඇති කියලා)<br />
<br />
මම:- ඔයාට මොකක් හරි වැරදීමක් වෙලා ඇති අනේ.<br />
එයා:- නැහැ නැහැ ඔයා **** ව දන්නවනේ.<br />
(අම්මට බෝල මෙකි දන්නවද කියලා ඇහුවේ මට බූට් එක තිබ්බ.කාලයක් මගේ කෑල්ල වෙලා හිටපු කෙල්ලගේ නම.මම පොඩ්ඩක් ඉන්න මම ගන්නම් කියලා ෆෝන් එක කට් කරලා මේකිට ගත්තා)<br />
<br />
මම:-හෙලෝ ඔයා කොහොමද එයාව දන්නේ.<br />
එයා:- හලෝ මම **** ගේ නැන්දගේ දුව.....<br />
<br />
ඔන්න දෙබස ඕක ඇහුන ගමන් මට චූ ගියේ නැති ටික විතරයි.යකෝ වෙනවයින් වෙනවද මෙහෙමත් වැඩක්.<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">නව නින්ගිරාවයිනේ.</span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;"></span>කොහොම හරි මට බූට් එකක් වැදුනයි කියලා මේකි දන්නේ නැහැ.මේකි අහනවා "කෙල්ලෙක් ඉන්න කොට අනික් කෙල්ලන්ට කතා කරන්න ඔයාට ලැජ්ජා නැද්ද අනේ.? ඔයා එයාට බොරුවට නේද ආදරය කරන්නේ.?" කියලා.<br />
<br />
මං ඊට පස්සේ වෙච්ච මුළු සීන් කොන් එකම එයාට කිව්වා.කොහොම හරි ඒකිටත් වෙච්ච දේ අහලා මාර අප්සෙට්. මං තියන්නම් කියලා කට් කරලා වෙච්ච මරාලේ කල්පනා කළා.ඇයි යකෝ චා 7 යි නේ.<br />
<br />
මගේ මතකේ අතීතෙට ගලා ගියා.එත් ගොඩක් ප්රශ්න එක්ක.කොහොමද මේ නම්බර් එක මගේ ෆෝන් එකට ආවේ..? දැන් මේකි අරකිගෙන් ඇහුවොත් මම තවත් චා වේවිද..? ඔය වගේ එව්වා.<br />
<br />
කොහොම හරි මම කෙල්ල එක්ක යාලු වෙලා ඉන්න කාලේ සමහර දවස් වල රෑට එයාට කතා කරද්දී ඒ පැත්තෙන් තවත් කෙල්ලෙක් කැකිරි පලනවා ඇහුන දවස් කීපයක්ම.<br />
<br />
මම කව්ද කියලා ඇහුවම කිව්වා අපේ නැන්දගේ දුව අද අපේ ගෙදර ඇවිත් එයා මා එක්ක දැන් ඇදේ නිදියන් ඉන්නේ කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි ඒ හිටපු කෙල්ල තමයි ඉදුනිල්.ඉදුනිල් කියන්නේ මගේ කෙල්ලගේ නැන්දගේ දුව.පස්සේ හිතුන මගේ ෆෝන් එකට ඒ නම්බර් එක එන්න ඇත්තේ කෙල්ලම ඒ ෆෝන් එකෙන් මගේ එකට මිස් කෝල් එක දෙන්න ඇතිය කියලා.<br />
<br />
කොහොම හරි කාලයත් එක්ක ඉදුනිල් මගේ හොද යාලුවෙක් උනා.එයා **** වඩා මට සමීප උනා.මට එම්.එම්.එස්. වලින් එයාගෙත් ෆොටෝ පවා එව්වා.<br />
<br />
එයත් මගේ හිටපු කෙල්ලට දෙවෙනි නැහැ.එත් දැන්නම් මං එයාට කතා කරන්නේ නැති තරම් මොකද එයත් පස්සේ මට හෙන ඇනයක් වෙන තරමට ආවා.එයා එක්ක කොල්ලෙක් යාලු වෙන්න අහනවය.ඔයා මගේ කොල්ල විදියට කතා කොරන්නය අනම් මනම් කියලා.<br />
<br />
එත් ඒ වෙන කොට මං ඉගෙන ගත්තු එක දෙයක් තිබ්බා. ඒ කෙල්ලෙක්ට ලස්සන විතරක් තිබ්බට මෙලෝ රහක් නැතිය කියන එක.ලස්සන තිබ්බත් හිතින් කුහක නම් ඒ වගේ එවුන් එක්ක එකට වසන්න බැරිය කියන එක.<br />
<br />
අනික මං කවදාවත් හිතේ එක කෙල්ලෙක් හිටියත් ඉදල ගියත් ඊට පස්සේ කොච්චර ලස්සන කෙල්ලෝ මම දැක්කත් මම සත පහකට ගණන් ගන්නේ නැති කොල්ලෙක්.එකත් එක හේතුවක්.<br />
<br />
අදටත් ෆෝන් එකේ ඉදුනිල්ගේ ෆෝන් නම්බර් එක සේව් කරලා තියනවා.එයා මැසේජ් එකක් දැම්මොත් අහන්නේ ****(හිටපු කෙල්ල) කතා කලේ නැද්ද කියලා තමයි...<br />
<br />
අන්තිමට කියන්න තියෙන්නේ මෙච්චරයි කෙල්ලෙක්ට ලස්සන කියලා තිබ්බට මෙලෝම මෙලෝ රහක් නැතිය.හිතින් කුහකනම් ආත්මාර්ථකාමිනම් කවදාවත් ඒ වගේ එකියක් එක්ක එකට වැසිය නොහැක කියා පමණි...<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 28px;">ජය වේවා.....!!!</span> අපරාජිතයා :::: Aparajithayahttp://www.blogger.com/profile/03109804869562946192noreply@blogger.com19